Galeria Güntera Grassa w Gdańsku zaprasza na wystawę prac Herberta Zangsa Zangs u Grassa. Formacje strukturalne. Wernisaż odbędzie się 27 września, a wystawa potrwa do 12 stycznia. Jej kuratorem jest Katarzyna Rogacka-Michels.
Wystawa Zangs u Grassa. Formacje strukturalne prezentuje wybór prac z czterech dekad działalności niemieckiego artysty Herberta Zangsa (1924–2003), kolegi Güntera Grassa. Oboje studiowali na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, a w wolnych chwilach dorabiali jako ochroniarze w lokalu Csikos, w którym Grass występował również jako muzyk. Znajomość ta znalazła swoje odbicie w prozie Grassa. Tytuł wystawy Formacje strukturalne odnosi się bowiem do opisu stylu malarskiego Herberta Lankesa (alter ego Herberta Zangsa pojawiającego się w Blaszanym bębenku), odpowiadającego równocześnie abstrakcyjnej części twórczości Herberta Zangsa z lat 50.
Wystawa jednoczy w trzech grupach charakterystyczne motywy sztuki Zangsa, prezentując kolejne fazy jego twórczej ekspresji – ekspresyjno-naturalistycznej figuratywności poprzez abstrakcję, manifestowaną zwłaszcza w stylistyce Informel. Na ekspozycji znajdziemy m.in.: Drippingi inspirowane Jacksonem Pollockiem, Zabielenia – czyli pomalowane na biało obiekty (np. Krosno z 1953 roku). Dzieła te nawiązują do tradycji dadaistów i surrealistów posługujących się tzw. objets trouvés (obiektami i obrazami powstałymi ze znalezionych przedmiotów codziennego użytku), białe prace z grupy Plus-Minus, oraz dzieła z serii Wiązań (tj. przedmioty takie jak korki czy kamienie, zawiązane na płótnie, tworzące kompozycje strukturalne). Istotną częścią wystawy jest zestawienie prac malarskich Grassa i Zangsa z początku lat 50. ubiegłego wieku oraz pokaz Anty-książek Zangsa, tworzonych od połowy lat 70. (prezentowanych na Documenta 6/1977), które kreują kontrowersyjny kontekst wobec twórczości pisarskiej Grassa oraz jego dezaprobaty wobec sztuki abstrakcyjnej.
Wyróżnikiem twórczości Zangsa był jego sposób obchodzenia się z tworzywem. Eksplorował specyfikę struktury różnorodnych materiałów, przetwarzał je, komponował ich wariacje, wykraczając poza kanon estetyczny i przekraczając granice tradycyjnie pojmowanego dzieła sztuki. Jego pracy zawsze towarzyszyła chęć eksperymentowania i tworzenia nowych rzeczy. Można to uznać za konsekwencję jego postawy twórczej, którą cechowała niemalże dziecięca otwartość i ciekawość, ocierająca się czasami o naiwność. Twórczość Zangsa można umieścić w kontekście dzieł takich artystów, jak: Yves Klein, Piero Manzoni, czy grupa ZERO.
Postać Herberta Zangsa budziła często kontrowersje, zarówno jeśli chodzi o jego życie prywatne, jak i decyzje artystyczne. Trzy filmy dokumentalne towarzyszące wystawie tworzą okazję do bliższego poznania jego nietuzinkowej osobowości.
Herbert Zangs urodził się 27 marca 1924 roku w Krefeld (Niemcy). W latach 1941–45 służył w wojsku w Skandynawii. Od 1945 do 1949 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, gdzie studiowali także Joseph Beuys i Günter Grass. W 1950 odbyła się jego pierwsza wystawa indywidualna w Muzeum w Krefeld. Od 1962 do 1977 przebywał najpierw w południowej Francji, później w Paryżu, wreszcie powrócił do Niemiec. Na przełomie lat 1992/93 amputowano mu obie nogi wskutek źle leczonej cukrzycy. 26 marca 2003 Zangs umiera tuż przed ukończeniem 79 lat.
Zangs u Grassa. Formacje strukturalne | Herbert Zangs i Günter Grass
Wernisaż: 27 września 2013, godz. 18.00
Czas trwania wystawy: od 28 września 2013 do 12 stycznia 2014 roku
Gdańska Galeria Güntera Grassa