Od 14 lutego w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie będzie można oglądać wystawę zbiorową pt. Robienie nowych światów (zamiast dać spokój). Ekspozycja jest pierwszą od ponad dekady tak obszerną prezentacją aktualnej sztuki polskiej, skoncentrowaną na najciekawszych dziełach i postawach twórczych, które pojawiły się w sztukach wizualnych w ostatnich kilku latach.
Wybór ponad 100 prac 67 artystów, prezentowanych w pawilonie Emilia jest efektem prowadzonych przez kuratorów wystawy ponad rocznych poszukiwań, podróży oraz spotkań z artystami różnych pokoleń.
Obok artystów stale obecnych w świadomości odbiorców sztuki współczesnej XXI wieku, jak np. Mirosław Bałka, Wilhlem Sasnal czy Jadwiga Sawicka, pojawiają się również twórcy młodszego pokolenia: Tomasz Baran, Ewa Juszkiewicz czy Mikołaj Moskal. Kuratorzy celowo sięgają po konserwatywny format salonu artystycznego, przesuwając punkt ciężkości z eksperymentów wystawienniczych na same dzieła sztuki. Jest to jednak dość osobliwy salon: krytyczny, emancypacyjny, psychodeliczny, nieraz brutalny i perwersyjny, gęsty, wieloznaczny.
Wystawa ma być przewodnikiem, ułatwiającym poruszanie się po najbardziej aktualnych zjawiskach artystycznych. Z myślą o szerokim kręgu odbiorców zainteresowanych współczesną kulturą, kuratorzy podejmują próbę porządkowania i nazywania aktualnego stanu sztuki. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie planuje organizować podobny przegląd co trzy lata.
Wystawa Robienie nowych światów dotyczy konkretnego czasu i miejsca. Pojawia się w specyficznym momencie – w kilka lat po ustabilizowaniu się pozycji polskiej sztuki na arenie międzynarodowej oraz widocznego sprofesjonalizowania się (a także zradykalizowania) instytucji sztuki. Obecna sytuacja wydaje się być spełnieniem marzeń poprzednich pokoleń artystów, dla których obecność w polu sztuki wiązała się nieodzownie z aktywną walką o kształt instytucji i pozycję artysty w społeczeństwie. Sytuacja ta nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów, paradoksalnie, prowadzi do powstania nowych napięć na linii instytucja-artysta i artysta-publiczność.
Wystawa w pawilonie Emilia jest sama w sobie robieniem nowego świata, na przekór mniemaniu że wszystko jest już nazwane, uporządkowane i niczego nowego o polskiej kulturze dowiedzieć się nie sposób.
Kuratorzy: Sebastian Cichocki i Łukasz Ronduda
Robienie nowych światów (zamiast dać spokój)
Wernisaż: 14 lutego 2014 roku, godz. 19.00
Wystawa potrwa do maja 2014 roku
Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Pawilon Emilia, ul. Emilii Plater 51
Warszawa
1 komentarz
” Z myślą o szerokim kręgu odbiorców zainteresowanych współczesną kulturą, kuratorzy podejmują próbę porządkowania i nazywania aktualnego stanu sztuki.” szkoda że jasno nie wyartykułowano – że jest to bardzo subiektywna wizja stanu sztuki, wizja kuratorów, bowiem nie podjęto próby zaproszenia, a nade wszystko nie dokonano wglądu w szeroko pojęty krąg istniejących artystów z postawą niezależną.