Do 4 lutego potrwa wspólny projekt studentów Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki z warszawskiej ASP i Umeå School of Architecture – S-NOW apersonalformofarchitecture.
Projekt zakłada podjęcie dialogu, wymianę myśli, krytyczną refleksję wokół zagadnień dotyczących architektonicznego rozwoju miasta oraz realizację wspólnych działań przez studentów Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (31 osób) i Umeå School of Architecture (18 uczestników). Dodatkowo w projekcie wezmą także udział studenci Umeå Academy of Fine Arts.
S-NOW apersonalformofarchitecture wchodzi w skład przedsięwzięcia City of Winter, którego kuratorem jest Dan Lestander, realizowanego w ramach oficjalnego otwarcia całorocznego programu Umeå – Europejska Stolica Kultury 2014. Inicjatorami i współproducentami projektu są Umeå2014 oraz Instytut Polski w Sztokholmie.
Projekt w Umeå inauguruje jednocześnie cykl działań akademickich zainicjowanych przez Instytut Polski w Sztokholmie i zaplanowanych razem z uczelniami artystycznymi z Polski i Skandynawii (sztuki wizualne, architektura i design) na lata 2014-2015.
W styczniu 2014 studenci obu uczelni, podzieleni na mieszane grupy, omówią wspólnie pomysły i idee, których efekt stanowić będą obiekty wykonane w śniegu i lodzie, jak również działania performatywne zrealizowane w Parku Przyjaźni (Vänortsparken) w Umeå. Kulminacją projektu będzie przyjazd studentów z Warszawy do Szwecji i wspólna realizacja zadań w dniach od 26 stycznia do 3 lutego, w ramach oficjalnego otwarcia programu Umeå – Europejska Stolica Kultury 2014. Kontynuacja tej współpracy planowana jest także w Polsce.
Metody realizacji projektu: dialog internetowy, media społecznościowe, lektura literatury fachowej, scenariusze, szkice, performanse, praca z lodem i śniegiem, krytyczne interwencje w przestrzeni publicznej, wspólne wykłady towarzyszące, zapis fotograficzny i video. Ze strony polskiej osobami odpowiedzialnymi za część merytoryczną projektu są profesor Mirosław Bałka oraz Anna Jochymek (ASP), ze strony szwedzkiej – profesor Walter Unterrainer.
Zadaniem Pracowni Działań Przestrzennych jest podjęcie próby rozpoznania i twórczego kształtowania przestrzeni, w których się poruszamy i działamy. PDP w swoich działaniach wykracza poza teren Akademii, zwracając uwagę na problemy społeczne i polityczne. Studenci eksplorują wrażliwość kulturową, poszukując własnej tożsamości artystycznej niezależnej od presji sukcesu. Definiując swoje miejsca, wymieniając poglądy z reprezentantami innych miejsc, zakreślają strefy komunikacji (zgodnie z założeniem M. Bałki: Kształtuj przestrzeń wokół siebie pamiętając, że Ona ci się odwdzięczy). Mirosław Bałka urodził się w 1958 w Warszawie. Jest rzeźbiarzem, zajmującym się również rysunkiem i filmem eksperymentalnym. W 1985 ukończył Akademię Sztuk Pięknych, gdzie od roku 2011 prowadzi Pracownię Działań Przestrzennych na Wydziale Sztuki Mediów. Otrzymał Stypendium Miesa van der Rohe w Krefeld; jest członkiem Akademie Der Kunste w Berlinie. Brał udział w ważnych wystawach międzynarodowych m.in.: Documenta w Kassel (1992), Biennale w Wenecji (1990, 1993, 2003, 2005, 2013), The Carnegie International w Pittsburgh (1995), Biennale w Sao Paulo (1998), Biennale w Sydney (1992, 2006), Biennale w Santa Fe (2006). W 2009 zrealizował projekt How It Is w Turbine Hall, Tate Modern w Londynie. Jest autorem pomnika ofiar katastrofy promu Estonia w Sztokholmie (1998). Jego prace znajdują się w ważniejszych kolekcjach muzealnych na świecie m.in.: Tate Modern (Londyn), Van Abbemuseum (Eindhoven), MOCA (Los Angeles), SFOMA (San Francisco), MOMA (Nowy Jork), Moderna Museet (Sztokholm), The National Museum of Art (Osaka), The Israel Museum (Jerozolima). Jedna z jego prac znajduje się także w Parku Rzeźby Umedalen w Umeå.
Umeå School of Architecture to międzynarodowe laboratorium architektury eksperymentalnej, gdzie prowadzone są zarówno zajęcia dla studentów jak i program badawczy. Uczelnia wyróżnia się na tle innych szwedzkich szkół realizacją programu z pogranicza architektury, sztuki i nauki, bazując w dużej mierze na międzynarodowych doświadczeniach kadry, przyciągając tym samym studentów z wielu krajów świata. Szkoła jest jednocześnie częścią uniwersytetu i kampusu artystycznego. The Laboratory for Sustainable Architectural Production (Laboratorium Zrównoważonej Produkcji Architektonicznej) to międzynarodowy program studiów magisterskich, na których architektura traktowana jest jako przestrzenne wyzwanie, obejmujące kulturalną, społeczną i ekonomiczną trwałość. Trwała architektura nie dotyczy bowiem budynków samych w sobie, ale przede wszystkim – obecnych i przyszłych warunków życia ludzi. Walter Unterrainerurodził się w 1952 roku w Innsbrucku, gdzie ukończył również studia architektoniczne. W 1980 założył własne biuro: Feldkirch / Vorarlberg, które od początku zajmowało się głównie kwestiami dotyczącymi trwałości architektury – począwszy od szczegółowego planowania miasta, po ekonomiczne metody budowlane. Od 1984 specjalizuje się w ekstremalnie efektywnej energetycznie architekturze oraz w budowaniu kontrolowanie eksperymentalnych innowacyjnych strategii w praktyce. Unterrainer wykładał na wielu uczelniach wyższych; od 2007 jest profesorem na Arkitektskolen Aarhus (Dania) oraz dyrektorem MEGA – międzynarodowego programu magisterskiego realizowanego przez uniwersytet Tsinghua w Pekinie i Arkitektskolen Aarhus. Od 2010 jest profesorem w Umeå School of Architecture, gdzie odpowiada za program Laboratorium Zrównoważonej Produkcji Architektonicznej.
S-NOW apersonalformofarchitecture
26 stycznia – 4 lutego 2014 r.
Umeå (Szwecja)