Od 4 kwietnia w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie będzie można oglądać wystawę prac Moniki Zawadzki pt. Bydło.
Wystawa Moniki Zawadzki jest pierwszą tak dużą jej prezentacją w Zachęcie. Twórczość artystki uchodzi za wyjątkową w swej formalnej warstwie; jest polemiczna, a zarazem charakteryzuje ją konceptualny rygor. Zawadzki jest autorką prostych, oszczędnych rzeźb, tworzy także obrazy i wideo. Jednym z głównych tematów jej twórczości jest idea kreowania tożsamości, wyrażana za pośrednictwem uniwersalnych kształtów. Artystka koncentruje się na kwestiach związanych z wykluczeniem czy ograniczeniami społecznymi, mechanizmach funkcjonowania jednostek, odmienności i cielesności, nie popadając przy tym w publicystykę. Ponadto interesuje ją współistnienie bytów w ramach porządku społecznego, biologicznego lub politycznego oraz szeroko rozumiane zagadnienie transformacji materii.
Wystawa Bydło wyraża niekonwencjonalne podejście do kwestii ciała, mówi o tożsamości ciała ludzkiego i zwierzęcego i zależnościach między nimi, o relacji materii żywej i nieożywionej, rozumianej jako symbioza człowieka z naturą i cywilizacją. Prezentowane są niemal wyłącznie nowe prace osadzone w minimalistycznej biało-szarej przestrzeni zgodnej z estetyczną wizją artystki. Kilka rzeźb o precyzyjnych i prostych kształtach, wykonanych typową dla Zawadzki techniką — zgeometryzowane formy, nawiązujące do ludzkich i zwierzęcych, pokryte czarną żywicą epoksydową i farbą. Łączą w sobie emblematyczne, modułowe elementy i figury znane z wcześniejszych realizacji artystki. Pokawałkowane ciała, mięso, masa, w końcu miazga unaoczniają rozkład form, ale także ich płynność. Rzeźby ukazują szerokie spektrum stanów ciała i materii, a całość wieńczy monumentalny mural z serii Prawa dla ludzi i zwierząt (2006), który zbiera wszystkie ciała ukazane w formie miazgi i masy. Jest też autoportret — kciuk z odciętym opuszkiem — mówiący o świadomości własnego ciała/mięsa.
Sztuka Moniki Zawadzki dotyka kwestii Innego, ukazywanego głównie pod postacią zwierząt, a także kwestii naszej miłości do nich, przez co wykracza poza tradycyjne pojmowanie miłości — jako uczucia człowieka do człowieka. Podważa tym samym założenia antropocentryzmu, według których człowiek stanowi centrum wszechświata i ostateczny, najdoskonalszy produkt ewolucji. Takie myślenie wciąż dominuje we współczesnej humanistyce, a jego konsekwencją jest wykluczenie innych gatunków i ich podmiotowości ze sfery poznania naukowego. Wydaje się jednak, że współczesny dyskurs wokół miłości do Innego to nie tylko ruch walki o prawa zwierząt, ale także ruch społeczny obejmujący wszystkich wykluczanych Innych. Te różne aspekty miłości znajdują swój wyraz w pracach Zawadzki — pełnych afirmacji inności Innego.
Monika Zawadzki studiowała na Wydziale Grafiki w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych, m. in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2008, 2010) i PinchukArtCentre w Kijowie (2012). Prace Zawadzki (rzeźby i murale) znajdują się w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi oraz Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Równolegle artystka angażuje się w projekty niezależne. Ważną częścią jej pracy jest również grafika użytkowa.
Kuratorka: Maria Brewińska
Współpraca: Katarzyna Kołodziej
Monika Zawadzki, Bydło
Wernisaż: 4 kwietnia 2014 roku, godz. 19.00
Wystawa potrwa do 18 maja 2014 roku
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki
Pl. Małachowskiego 3
Warszawa
