Muzeum Emigracji w Gdyni zaprasza na wykład Joanny M. Sosnowskiej pt. OPALKA 1965/ 1- ∞, który odbędzie się 11 lutego. Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu Za granicą sztuki. Artyści-emigranci: uciekinierzy, wygnańcy, dobrowolni rezydenci, obywatele świata… ?.
Był autorem jednego z najbardziej oryginalnych i radykalnych projektów artystycznych XX wieku. Jego obrazy liczone – kontemplujące czas i przemijalność ludzkiego życia osiągnęły niespotykane w polskiej sztuce ceny. Bohaterem kolejnego spotkania w cyklu Za granicą sztuki będzie Roman Opałka – wybitny polski artysta malarz, przez dziesięciolecia związany z Francją. O jego życiu i twórczości opowie profesor Joanna Sosnowska, historyk sztuki w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie.
Muzeum Emigracji w Gdyni już po raz drugi kieruje się Za granicę sztuki, zapraszając na spotkania z postaciami wybitnych znanych, ale i mniej rozpoznawalnych, artystów-emigrantów. Cykl ośmiu wykładów przybliża artystyczne koleje losu twórców, którzy dobrowolnie wybrali, bądź też zmuszeni byli wybrać, życie poza Polską, śledząc ich wpływ na sztukę polską i światową.
Podobnie, jak to miało miejsce w poprzedniej edycji cieszących się dużą popularnością wykładów, wśród bohaterów pojawią się artyści różnych czasów, stylów i mediów. Do poprowadzenia prelekcji zaprosiliśmy wybitnych specjalistów z całej Polski, szczególnie związanych ze swoimi bohaterami – będą to historycy sztuki, kuratorzy wystaw oraz autorzy publikacji monograficznych. Dzięki temu każda opowieść zyska dodatkowy, osobisty wymiar i stanie się wyjątkową ekskursją śladami twórców. Wykłady skierowane są do szerokiej publiczności, mają otwartą, nieakademicką formułę i popularyzatorski charakter. Drugą edycję cyklu Za granicą sztuki, 22 października zainaugurował wykład dr Huberta Bilewicza poświęcony Tamarze Łempickiej.
OPALKA 1965/ 1- ∞. W połowie lat sześćdziesiątych Roman Opałka (1931-2011) rozpoczął projekt, który okazał się dziełem jego życia, a także jednym z najoryginalniejszych osiągnięć sztuki II połowy XX wieku. Z kilku kartek zapisanym cyframi, początkowo bezładnie, bez zastanowienia, narodził się projekt nazwany później OPALKA 1965/ 1- ∞. Jego wagę artysta przeczuł od razu, choć sens nie był w pierwszym momencie możliwy do pełnego uświadomienia. To nastąpiło stopniowo, kiedy projekt był dopracowywany, nabierał znaczenia formalnego i egzystencjalnego. Dopiero po upływie kilku lat artysta określił jednolity format obrazów (196×135 cm) i przyjął zasadę dodawania przy każdym następnym płótnie do czarnej farby tła 1% bieli, co powodowało, że malował białą farbą na coraz jaśniejszym tle.
Zabieg ten nazwał dążeniem do bieli mentalnej. Malując zaczął głośno wypowiadać kolejne, malowane liczby (liczyć). Stosunkowo wcześnie wprowadził do projektu zasadę fotografowania się po zakończeniu każdego, kolejnego obrazu. Zdjęcia robione zawsze w tym samym ujęciu en face, w tym samym ubiorze i uczesaniu pokazują upływ czasu w bardziej oczywisty i tradycyjny zarazem sposób niż obrazy, na których progres liczb nabrał charakteru niemalże mistycznego. Artysta szybko zdał sobie sprawę, że stoi wobec nieskończoności, że ciąg liczb nie ma kresu, który jest nieunikniony dla każdej egzystencji. Dzieło Romana Opałki jest niesłychanie radykalnym, ale też tragicznym dokonaniem sztuki. Nikt nigdy w sposób tak oczywisty, poprzez zapis zrozumiały właściwie dla wszystkich nie pokazał czym jest życie.
Joanna M. Sosnowska, historyk sztuki, dr hab., profesor nadzwyczajny w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Zajmuje się polską sztuką XIX i XX wieku, krytyką artystyczną i metodologią historii sztuki. Wykładała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Uniwersytecie Gdańskim. Od 2007 roku kieruje Podyplomowym studium z historii sztuki. Perspektywa społeczna i polityczna w Collegium Civitas. Wydała: Materiały do dziejów Instytutu Propagandy Sztuki (1930–1939) (IS PAN, Warszawa 1992), Polacy na Biennale Sztuki w Wenecji 1895–1999 (Warszawa 1999), Poza kanonem. Sztuka polskich artystek 1880–1939 (Warszawa 2003) oraz Ukryte w obrazach (Warszawa 2012). Redagowała: Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Materiały z sesji (Warszawa 1993); Wystawa paryska 1925 roku. Materiały z sesji naukowej Instytutu Sztuki PAN, 16–17 listopada 2005 roku, (Warszawa 2007); Wystawa paryska 1937. Materiały z sesji naukowej Instytutu Sztuki PAN, 22–23 października 2007, (Warszawa 2009); Wystawa nowojorska 1939. Materiały z sesji naukowej Instytutu Sztuki PAN, 23–24 listopada 2009 (Warszawa 2012). Autorka szeregu artykułów zamieszczonych w pracach zbiorowych. Publikowała m. in. w Biuletynie Historii sztuki, Twórczości, Kresach, Kontekstach, Roczniku Historii Sztuki.
Joanna M. Sosnowska, wykład OPALKA 1965/ 1- ∞
Z cyklu Za granicą sztuki
Spotkanie odbędzie się 11 lutego 2015 roku o godzinie 17.30
Infobox w Gdyni
