Do 20 maja w Galerii Labirynt 2 w Lublinie będzie można oglądać realizację Łukasza Trzcińskiego i Yana Kurz’a pt. Umowa społeczna! Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki 1. Kuratorką projektu, który skoncentruje się na pamięci sztuki najnowszej, jest Magdalena Ujma.
Łukasz Trzciński zaprosił do współpracy przy projekcie Yana Kurz’a. Obiektem ich wspólnego zainteresowania stały się dawne realizacje z BWA i Galerii Labirynt. Wspólnie zadają pytanie, czy propozycje sprzed lat są wciąż aktualne oraz czy mogą one funkcjonować z pominięciem kontekstu czasu i miejsca.
Odnosząc się do wystawy Mirosława Bałki, prezentowanej przed dekadą w Galerii Labirynt, Kurz dokonuje jej interpretacji i dopowiedzenia. W przywoływanym przez Bałkę traktacie Jeana Jacquesa Rousseau Umowa społeczna pominięty został jeden z fundamentów wspólnotowej tożsamości, jakim jest doświadczenie historyczne. Kurz rozwija tę problematykę. W ramach umowy społecznej – historii jako wypadkowej wielu różnych perspektyw – należy się spora doza umowności, ale też szczególna ostrożność.
Tytuł wystawy (a zarazem traktatu Rousseau) w interpretacji Yana Kurz’a zyskał wykrzyknik. Oszczędność tego gestu pokazuje jak Kurz odnosi się do samej wystawy Mirosława Bałki. Wystawa ta znajdowała się na dwóch poziomach galerii Labirynt 2. Kurz przywołuje pamięć tylko o jednym dziele, stanowiącym rodzaj pochylni, przez którą należało przejść, by zejść do piwnicy. Piwnica zaś, w rozumieniu Kurz’a symbolizuje ramy społecznej historii. Własne dzieło artystastworzył pod wpływem tej właśnie rzeźby Bałki. Zastosował żeliwną płytę, dzięki czemu odgłos uderzania o ziemię, powodowany przez ruch zwiedzających, zamiast ulegać wygłuszeniu, rozbrzmiewa po całej kamienicy.
Kolejne odsłony projektu Pałac sztuki – rzeczywistość fikcji nastąpią w dwutygodniowych odstępach, a za materię roboczą posłużą tym razem realizacje Piotra Uklańskiego i Jana Świdzińskiego.
Yan Kurz – za główne pole swojej praktyki obrał cudze strategie artystyczne i kuratorskie oraz polityki instytucjonalizacji sztuki. W wolnych chwilach zajmuje go snucie potencjalnych scenariuszy ewolucji sztuki. Do jednego z istotniejszych, niedawno wypracowanych narzędzi zalicza umiejętność wyciszania własnego ego. Od 2015 roku współpracuje z Łukaszem Trzcińskim, artyści spotkali się już m.in. przy wystawie „Implozja?” w Jasnym Domu w Krakowie oraz przy okazji pracy nad fotograficznym archiwum filozofa Romana Ingardena, którego kserograficzne wglądówki Kurz znalazł na ulicy niedaleko krakowskiego MOCAKu.
Łukasz Trzciński – wychodząc z pozycji dokumentalisty w miarę wieloletniej pracy z zaangażowanym obrazem fotograficznym, odrzucił własną praktykę fotograficzną na rzecz analitycznej pracy z medium, które staje się w jego pracy punktem wyjścia do szerszej refleksji wokół przemian politycznych, ekonomicznych i kulturowych. Istotnym obszarem jego działań stała się też gra z pozycją autorstwa, włączanie cudzych strategii pracy z obrazem, w tym percepcji odbiorcy, jako elementu własnej praktyki artystycznej. Obraz staje się dla Trzcińskiego uniwersalnym terytorium badawczym kulturowo społecznym uwikłaniem stereotypizacji wyobrażenia jak i uwarunkowań́ percepcji. Ostatnio szczególną uwagę poświecą strategiom zarządzania pamięcią poprzez obraz, jak i pracy z pamięcią sztuki.
Łukasz Trzciński, Yan Kurz – Umowa społeczna! Pałac fikcji – rzeczywistość sztuki 1
Od 22 kwietnia do 20 maja 2016 roku
Kuratorka projektu: Magdalena Ujma
Organizator: Warsztaty Kultury w ramach projektu Grodzka 5
Galeria Labirynt 2
Lublin
