Galeria ASP w Krakowie zaprasza 25 stycznia na wernisaż wystawy (Nie)wesołe miasteczko.
Zjawisko Wesołego Miasteczka (Funfair) to najpowszechniejsza bodajże forma rodzinnej rozrywki i spędzania wolnego czasu od ponad stu lat. Oto parę faktów (za wikipedią): Pierwsze prawdziwe wesołe miasteczko powstało w 1929, w Poznaniu z okazji otwarcia Powszechnej Wystawy Krajowej. Zwiedzający park rozrywki pierwszy raz użyli terminu wesołe miasteczko. Wesołe miasteczka różnią się między sobą wielkością, programem oraz sposobem organizacji. Niektóre z nich są na stałe związane z jakimś miejscem, jak na przykład Śląskie Wesołe Miasteczko w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku na granicy Katowic z Chorzowem czy otwarty w 2014 roku pierwszy polski park tematyczny Energylandia w Zatorze, w woj. małopolskim. Do większych stacjonarnych lunaparków należy Lunapark w Łodzi oraz Lunapark Wrocławski przy ul. Mazowieckiej. Inne przemieszczają się pomiędzy miastami, podróżując podobnie jak cyrki. W Polsce są bardzo popularne wesołe miasteczka przyjeżdżające z Czech. Wśród czeskich lunaparków najsłynniejszymi atrakcjami są m.in. autodrom, gabinet luster, pałac strachów, beczka śmiechu czy różnego rodzaju ekstremalne urządzenia rozrywkowe (nierzadko bardziej intensywne od dużych kolejek górskich). Jednym z najstarszych wesołych miasteczek w Europie jest Tivoli w Kopenhadze. Znany w Polsce jest Wurstelprater na wiedeńskim Praterze. Skromniejszy jest Vidámpark w Budapeszcie.
Pierwsza część projektu ma formę obszernej limitowanej publikacji artystycznej i dotyczy bezpośrednio wybranych miejsc rozrywki (wesołych miasteczek) na peryferiach Polski. Jednym z elementów kontrapunktowych materiału była część poświęcona parkowi rozrywki w Coney Island w Nowym Jorku. Materiał zdjęciowy zrealizowany w tych kilku miejscach ukazał zdumiewającą jednorodność zarówno charakteru samych miejsc, jak i ludzkich zachowań. Dlatego nasz projekt tak naprawdę dotyczy specyficznych nie-miejsc (non-sites) w nie-wesołych miasteczkach (un-funfair towns). Zarówno owe lunaparki, jak i podobne specyficzne zjawiska: festyny, karnawały, dożynki, święta ulic i skwerów – są niczym zawieszone w czasie i przestrzeni enklawy społecznych rytuałów. Ta właśnie publikacja będzie osią dla wystawy, prezentującej różne spojrzenia na ów laboratoryjny w swej ograniczoności i czystości warunków, „naturalny” eksperyment quasi-społeczny. Prezentujemy zatem prace i efemeryczne realizacje artystów, którzy poprzez swoją „organiczną pracę u podstaw” na polu sztuki i kulturowej refleksji kształtują obraz potencjalności i żywotności peryferyjnych często obszarów (wraz z całym ryzykiem przejaskrawień) lub ogniskują swoją refleksję w rejonach kulturowych nisz.
Grzegorz Sztwiertnia
(Nie)wesołe miasteczko
Artyści: Jan Gryka, Peter Hristoff, Joanna Kaiser, Wojciech Kubiak, Henryk Lehnert, Leszek Lewandowski, Jarosław Modzelewski, Andrzej Naściszewski, Igor Przybylski, Dominik Stanisławski, Witold Stelmachniewicz, Andrzej Szarek, Grzegorz Sztwiertnia, Joanna M. Wężyk, Joanna Zemanek
Zespół kuratorski: Joanna Zemanek, Grzegorz Sztwiertnia, Karolina Woźniak
Od 26 stycznia do 26 lutego 2017 roku
Wernisaż 25 stycznia 2017 roku, godz. 18.00
Galeria ASP w Krakowie
