Wystawa w Zderzaku gromadzi 60 gwaszy i kolaży Janusza Tarabuły z lat 50-tych, nigdy wcześniej nie pokazywanych. Najstarsze pochodzą z roku 1951, gdy Tarabuła był na pierwszym roku studiów. Malowane wbrew socrealistycznej doktrynie, której nauczano w Akademii, ukazują niezależnego młodego artystę, który szukał inspiracji w obszarach zupełnie innych niż zalecane przez Żdanowa.
Na wystawie zostaną pokazane nadrealistyczne eksperymenty, liryczne abstrakcje i pierwsze kompozycje malarstwa materii, z którym przez długi czas identyfikowano styl Tarabuły. Będzie można zobaczyć laboratorium twórcze młodej awangardy lat 50-tych – podskórny nurt sztuki nowoczesnej z czasów stalinowskich.
Jednak tym, co może stać się prawdziwym odkryciem dla miłośników dobrego malarstwa, nie są ani tytuły prac, ani ich styl i poetyka, lecz harmonie barwne – oparte na niewielkich różnicach tonalnych, operujące gradientami, wyważone i kojące, od ciemnych beży, oliwkowych zieleni i szarości gwaszy z 1951 roku do szlachetnych popieli, czerni i rudości kolaży z 1958. Skupienie i równowaga widoczne w obrazach z czasów młodości będą stałymi cechami malarstwa Janusza Tarabuły na przestrzeni przeszło pięćdziesięciu lat.
Janusz Tarabuła – urodził się w 1931 roku w Krakowie. Studia ukończył w 1956 na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, dyplom w pracowni Czesława Rzepińskiego. Współzałożyciel Grupy Nowohuckiej (1956–61). Od 1961 członek Grupy Krakowskiej. W latach 1974–1976 wykładał na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie, od 1982 prowadził pracownię malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1996 otrzymał tytuł profesora.
Janusz Tarabuła. Architektura nocy. Gwasze i kolaże z lat 50-tych
Od 26 lipca do 26 września 2017 roku
Wernisaż: 26 lipca 2017 roku, godz. 19.00
Galeria Zderzak w Krakowie
