31 sierpnia 2010 roku o godzinie 18.00 w Galerii Engram w Katowicach odbędzie się wernisaż prac Danuty Kuciak pod tytułem Theatrum. Na wystawie prezentowane będą dwa cykle fotograficzne: Maski i Klaun. W obu cyklach artystka posługuje się własnym wizerunkiem, nie czyni tego jednak w celu autoprezentacji.
Własna twarz artystki jest tu traktowana jako medium — obszar, w którym ujawniają się kreowane przez nią postaci. W cyklu Maski są to neutralne emocjonalnie postaci kobiet, natomiast Klaun epatuje przerysowaną mimiką i, co za tym idzie, szeroką gamą emocji. Portretowe fotografie Danuty Kuciak dokumentują, ale też tworzą nową jakość, wpisując się w ciąg rozmyślań: kim jestem i jak zmieniają mnie moje Maski. Zakłada je i zmienia bez lęku o ośmieszenie, o pokazanie tego, co zwykle ukrywamy za pomocą mimiki, uśmiechu czy grymasu twarzy. Momenty, które giną w potoku ekspresji, a które nie umkną migawce aparatu fotograficznego. Oglądamy tutaj portrety, które w naszych prywatnych albumach chowamy, podkładając pod inne fotografie, te lepsze, z doskonalszą Maską.
Autorka pozbawiona jest naszego lęku, akceptuje siebie taką, jaka jest, przez co zyskuje wolność jako artystka, osoba, kobieta. Wciela się w różne postacie, mając świadomość ludzkiej niedoskonałości i dążenia do jej ukrycia pod kolejną Maską — mniej lub bardziej doskonałą. Ta mniej udana jest jak zły makijaż, który obnaży nas przed publicznością, powie więcej niż jego brak. Ta doskonalsza ukryje zaś wszystko, każdą zmarszczkę, każdą emocję.
Gdzie jest więc prawda o nas, o tym, kim naprawdę jesteśmy?
Cykl Maski to opowieść o rolach, w jakie wpisujemy się w życiu i gramy na jego scenie raz lepiej, raz gorzej. Zawsze jednak u podstaw rozpoznajemy samych siebie, tak samo pokonanych w ucieczce przed sobą; podobnie jak rozpoznawalna jest na swoich portretach autorka. Danuta Kuciak jest jednocześnie modelem i fotografem; wychodzi z założenia, że została stworzona, tak jak stworzone jest dzieło sztuki, i podobnie jak ono poddaje się obróbce artysty, w tym przypadku swojej własnej. Eksperymentuje na cielesności, użyczając portretom swojej twarzy. Sama mówi o swoich pracach: Zmieniam się w tym projekcie w osoby, których twarze postrzegam jako maski, maski wynikające z osadzenia w określonej kulturze, z poddania się jej mechanizmom. Maska udaje prawdziwe ja, a tymczasem „ja” już nie wie, kim jest, albo wydaje mu się, że maska to właściwa twarz.
Dorota Nowakowska
Danuta Kuciak — ur. w 1963 r. w Inowrocławiu. Studiowała i uzyskała dyplom (1991r.) w Instytucie Wychowania Artystycznego na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie.
