10 oraz 11 maja Teatr Stajnia Pegaza wystąpi na Sopockiej Scenie Off de BICZ. W Teatrze na Plaży będzie można zobaczyć dwa najnowsze spektakle teatru.
10 maja o godz. 19.00
Oj, Oda Oda! w reżyserii Ewy Ignaczak
Oj, Oda, Oda! to spektakl inspirowany twórczością Stanisława Wyspiańskiego, w którym aktorzy Teatru Stajnia Pegaza podejmują dialog ze współczesnością. Odkrywają rzeczywistość Paradoksu, w której żyją, uczą się i pracują. Z jednej strony postrzegają samotność jednostki z jej lękami, stereotypami i zagubieniem, z drugiej zaś nęcącą perspektywę życia w świecie bez granic. To wszystko budzi niepokój o utrzymanie własnej tożsamości, własnej odrębności kulturowej i duchowej. Plastyczne, improwizowane obrazy zaczerpnięte z rzeczywistości momentami urastają do rangi symbolu, obrzędu. To, co śmieszne i tandetne w naszym świecie staje się świętością i odwrotnie, to co święte przemienia się w tandetę.
11 maja o godz. 19.00
Gwiazda Helmuta Kajzara w reżyserii Ewy Ignaczak
Najnowsza produkcja Teatru Stajnia Pegaza, działającego przy Sopockiej Scenie Off de BICZ, to Gwiazda Helmuta Kajzara. Znakomitego reżysera i dramatopisarza, należącego do pokolenia młodych zdolnych, zmarłego w 1982 roku, którego utwory dziś prawie całkowicie zniknęły z polskiego teatru.
Tekst Kajzara opowiada historię starej aktorki, która po wielu latach artystycznych i życiowych doświadczeń, próbuje określić swoją tożsamość jako aktorki i kobiety. Ewa Ignaczak do odegrania roli Gwiazdy przewrotnie zaprosiła mężczyznę – Henryka Dąbrowskiego. Zatem historia rozgrywa się wprost na scenie, w teatrze, gdzie aktor Henryk Dąbrowski składa swą opowieść ze swoich wspomnień oraz fragmentów ról aktorki. Z zachowanych w pamięci słów i gestów – ról granych niegdyś lub ról w projekcji marzeń. Bohaterka Kajzera opowiada o swoich niespełnionych marzeniach, pragnieniach i klęskach, a w konsekwencji o cenie jaką płaci każdy artysta związany ze sceną. Monodram opowiada o poszukiwaniu prawdy o samym sobie, o dochodzeniu do prawdy ludzkiej i artystycznej. Staje się na oczach widzów próbą wydobycia własnej twarzy, uświadomieniem motywów scalających osobowość twórcy (aktora) pojmowanego jako Dzieło Sztuki.
[…] Tekst Kajzara kryje skomplikowane kwestie, dotyczące nie tylko problemu aktorstwa i jego chwilowości w dziele sztuki, ale chyba przede wszystkim człowieka i jego kondycji. […] Ze sceny słyszymy wiele o tym, że życie łączy się z teatrem, o niemożliwych marzeniach, o życiowych niepowodzeniach konkretnej osoby, które mogłyby dotyczyć każdego z nas. Świat jest teatrem, aktorami ludzie pisał Szekspir, to jakże już zbanalizowane zdanie mogłoby stanowić motto do spektaklu. Mimo że historia opowiedziana w Gwieździe dotyczy pracy aktora, spektakl Ewy Ignaczak przede wszystkim nakłania do refleksji na temat kondycji człowieka. Agata Kirol O aktorze i człowieku. Gazeta Wyborcza – Trójmiasto nr 35 03 marca 2008
Sopocka Scena Off de BICZ
Teatr na Plaży
ul. Mamuszki 2
Sopot