W galeriach lubelskiego BWA trwają najnowsze wystawy malarstwa, które stanowią ciąg dalszy wcześniej rozpoczętego cyklu wystaw zbiorowych malarstwa współczesnego.
Najczęściej znajdziemy tam prace artystów identyfikowanych z tradycją sztuki abstrakcyjnej w jej rozmaitych wersjach, malarstwo geometryczne, fakturalne, gestu.
Krzysztof Klimek uprawia małoformatowe abstrakcje koloru, Marian Kasperczyk rozgrywa obrazy fakturą, pozwalając jej “układać się” też w formy realistyczne, Jarosław Fliciński krzyżuje płaszczyzny kolorów, Tomasz Zawadzki łączy zaskakująco malarstwo faktury z monochromatyzmem, własny ideogram ikony wypracował Tadeusz Wiktor i swe malarstwo traktuje jako ilustrację transcendencji (jego oraz Zbigniewa Woźniaka, wystawy indywidualne uzupełniają ekspozycję zbiorową). Z kolei z doświadczeń fotorealizmu korzysta Zbigniew Rogalski. Niby różnorodnie, a jednak smutnie i nudno.
Dwie wspomniane wystawy indywidualne ożywiają całą ekspozycję, rozłożoną w trzech galeriach BWA, nazwaną “Malarstwo polskie 2001”.