W ramach 6. Biennale Fotografii odbywającego się w tym roku w Poznaniu pod hasłem Fotografia/Ideologia/Polityka Galeria Piekary prezentuje wystawę Private Space. Oglądać można na niej zdjęcia z lat 70., pochodzące z prywatnego archiwum Andrzeja Lachowicza, jak i prace samego artysty. Eksponowane są fotografie z cyklów Cień, JaTyOn, Fotografia konkretna. Przedstawieni są na nich głównie ludzie, artyści znani, jak i ci nieco już zapomniani, są tam także osoby zupełnie nieznane.
Zapisy spotkań, wernisaży, artystycznej codzienności przemienianej błyskiem flesza w wizualny pamiętnik, tworzą państwo poza polityką, enklawę normalności w nienormalnej rzeczywistości. O realności przypominają detale tła – modne wówczas meble czy z trudem zdobywane stroje, współtworzące poetykę tych zdjęć. Na zdjęciach pojawiają się zarówno Joseph Kossuth i Carolee Schneemann, Natalia LL i Andrzej Lachowicz, jak również artyści wrocławskiego środowiska, goście z krajów Europy Środkowej, a także ludzie sztuką tą zainteresowani, znani i nieznani. Twórcy ci byli politycznymi outsiderami, artystami niszowymi, jak to by ich dziś określono, czy wyklętymi, jeśliby przywołać dziewiętnastowieczną metaforę. Spotykali się podczas konferencji, wystaw czy biennale. Rozmawiali, prowadzili spory w swym niepoprawnym języku, przez co stawiali się poza światem marszandów, kolekcjonerów, a także poza rynkiem. Niejednokrotnie dopiero dziś odkrywani, doceniani są dzięki współczesnej recepcji wówczas niechcianych dzieł. A gdzieś przecież ten świat istniał, jednym z jego zapisów są zdjęcia z archiwum Andrzeja Lachowicza.
Tytułowa prywatna przestrzeń to świat ludzi uwikłanych w sztukę. To także próba zatrzymania czasu, z jednej strony więc działanie racjonalne, z drugiej – chaotyczne, niemożliwe do zrealizowania. Ekspozycja jest próbą spojrzenia na nurt konceptualny z dzisiejszej historycznej perspektywy, na powstającą w tym czasie sztukę sytuująca się zdecydowanie poza. Setki tych zdjęć, porozrzucane, ułożone bez żadnego klucza, bez podpisów są zapisem prywatnego obszaru sztuki. Obszaru, na jakim nie obowiązywały żadne prawa, nakazy i ograniczenia. Miejsca, w którym fotografowano poza ideologią, gdzie zapominano, w tych nasyconych historią czasach, o polityce.
Andrzej Lachowicz urodził się w Wilnie w 1939 roku. W latach 1957-1960 studiował na AGH w Krakowie, a od 1960 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, którą ukończył w 1965 roku. Od 1968 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, fotografią, filmem, wideo oraz teorią sztuki. Był współzałożycielem i komisarzem powstałej w 1970 roku neoawangardowej grupy i galerii PERMAFO we Wrocławiu. Wspólnie z Natalią LL – swoją życiową partnerką – i Zbigniewem Dłubakiem tworzył tam podstawy polskiego fotomedializmu. Działalność PERMAFO była jednocześnie jednym z przejawów konceptualizmu.
W latach 70., wychodząc z refleksji konceptualnej, artysta zajął się badaniem języka wizualnego – wykonywał instalacje fotograficzne, których celem była analiza formy i znaku oddziałującego na percepcję. W ważnym dla polskiej sztuki tekście teoretycznym Poziomy energetyczne sztuki (1978) Andrzej Lachowicz twierdził, iż sztuka posiada energię w podobny sposób, jak człowiek ciało oraz jest próbą uczestniczenia w absolucie. Jego kolejne wystawy (Permart w 1971 roku oraz Perswazja wizualna i mentalna) realizowały program sztuki permanentnej. W latach 80. tworzył fotografie i filmy wideo.
Wybrane wystawy Andrzeja Lachowicza:
1978: Międzynarodowy Kongres Ekslibrisu, Lugano (Włochy)
1970: Foto-grafika permanentna, galeria ESKRA, Toruń
1971: Permart, wraz z Natalią LL, galeria PERMAFO, Wrocław
1975: Problemy, wraz z Natalią LL, galeria ARKADY, Kraków
1978: Galeria Studio, wraz z Natalią LL, Warszawa
1983: Energia Upadku, Galeria BWA, Lublin
1988: Polska fotografia intermedialna lat 80-tych, Galeria BWA, Poznań
1988: Energia Luzu, Galeria na Ostrowie, Wrocław
1989: Ukos na Luzie, Mała Galeria ZPZF, Warszawa
1989: Lochy Manhattanu, Łódź
1992: Malarstwo i Topologie, Muzeum Okręgowe, Wałbrzych
1993: Transgresje II, Muzeum Narodowe, Wrocław
2000: Astma & Coxarthrosa, Galeria Photos, Tel Awiw (Izrael)
2008: Obserwacje i Notacje, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
2009: Reanimacja, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała,
2009: Vegetation, Foto Medium Art, Kraków
Andrzej Lachowicz był również pomysłodawcą i komisarzem Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu, organizowanego w latach 1978-1995. Był wielokrotnym stypendystą prestiżowych fundacji w Nowym Jorku, Wiedniu i w Szwajcarii. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Narodowym we Wrocławiu.
Galeria Piekary
Poznań, ul. Piekary 5
