W galerii Piekary w Poznaniu oglądać można wystawę Zdzisława Sosnowskiego, Goalkeeper Forever. Wystawie towarzyszy wydana przez Galerię Piekary publikacja pod tym samym tytułem. Tytuł wystawy jest nawiązaniem do powstającego od 1974 roku cyklu prac artysty pt. Goalkeeper. Składający się z filmu oraz serii fotografii cykl pokazywany był w 1977 na Biennale w Paryżu. Sosnowski porusza w nim problem medialnej popularności gwiazd (w tym wypadku gwiazdy futbolu – artysta był w młodości bramkarzem w klubie sportowym Calisia Kalisz), świadomie kreując własny mit i wizerunek medialny.
Na wystawie w Galerii Piekary pokazany zostanie film Goalkeeper (1975/1977) oraz fotografie z tego cyklu, a także będący niejako jego kontynuacją cykl fotografii oraz film Robokeeper z 2009 roku – najnowsza realizacja Zbigniewa Sosnowskiego. Wystawa ilustruje konsekwentną postawę twórczą artysty. W eksponowanych na wystawie Goalkeeper Forever w Galerii Piekary pracach z 2009 roku Sosnowski sięga po nowe techniki (wielkoformatowe prace Robokeeper wykonane są z użyciem technik komputerowych), wciąż jednak rozwija w nich problematykę autokreacji, autorefleksji i tautologii, poruszaną przez artystę już w latach siedemdziesiątych.
Zdzisław Sosnowski urodzi się w 1947 roku. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Od 1982 roku mieszka i pracuje w Paryżu. Zajmuje się eksperymentalnym filmem i fotografią, sztuką performance oraz audio art. Łączy kreację z działalnością animatora środowiska artystycznego i teoretyka. Dzieła Zdzisława Sosnowskiego z pierwszej połowy lat 70. są efektem badania mediów (fotografii i filmu) i ujawniają zainteresowanie artysty semiotyką obrazu. Charakterystyczne jest podważenie wartości dzieła, wynikających z indywidualnej pracy artysty nad nim: odautoryzacji, unikatowości i ładunku egzystencjalnego.
Na uwagę zasługują dokumentacje potocznych, banalnych doświadczeń zarejestrowanych w seriach fotografii: Ziemniaki (1971), Okulary (1971), Uśmiechy (1972), Mała/wielka zmiana (1971) oraz w filmach: Proste czynności czy Jedzenie (1973). Zrealizowany w podobnej konwencji film Czyszczenie ryb (1970) epatuje ponadto estetyką niepokojącego, a zarazem pożądanego obrzydzenia. Jako jeden z pierwszych artystów wykorzystywał język kultury popularnej i świadomie kreował własny mit i wizerunek medialny. Najwybitniejszym przykładem tej praktyki jest cykl fotografii realizowanych od 1974 roku oraz film Goalkeeper. Wcielając się w rolę idola sportu i bożyszcza kobiet, operował obrazami zaczerpniętymi z ikonosfery popkultury. Świadomie porzucił zainteresowania dociekaniami analitycznymi i skoncentrował się na problematyce kulturowo-społecznej. Goalkeeper pozostaje jednym z najważniejszych dzieł – dokumentów sztuki postkonceptualnej. Współczesne prace wielkoformatowe Robokeeper, wykonane z wykorzystaniem technik komputerowych, są ludycznym rozwinięciem problematyki autokreacji, autorefleksji i tautologii.
Od 9 do 30 czerwca 2009 roku
Galeria Piekary
Poznań
