Jak często świadomie kierowaliśmy narracją własnych snów? Czyż nie przyjemnie było przeżywać historię według swoich pragnień a nie czyjegoś milczącego planu? Lucid Dream – najnowsza wystawa Karoliny Wysockiej przywołuje tajemnicę zjawiska snu jasnego. Doświadczenia świadomego, w którym śpiący wie, że śni. Sen wiedzy zwany przejrzystym, został dość dobrze naukowo opisany a jest praktyką mogącą służyć zgłębianiu wiedzy o ludzkiej jaźni ale też indywidualnemu realizowaniu własnych pragnień. Literatura i film wykorzystują temat świadomego śnienia, przykładem powieść Ptasiek – Wiliama Whartona czy Zagubiona autostrada w reż. Davida Lyncha.
Artystka zauważa pozytywne, terapeutyczne skutki kierowania własnym snem przenosząc temat świadomego śnienia w formy niepokojących fotograficznych portretów i nieoczywistych filmów wideo. Nie przypadkiem sięga po voyeurystyczne media, które pozwalają na swobodne analizowanie podpatrzonych, bywa wręcz skrywanych emocji, w tym wypadku, uosobionych przez kobiety. Jako autorka i modelka Wysocka kieruje sytuacją rejestracji i formą przekazu ale odbiór należy do patrzącego. Tym samym, widzowi pozostawia, szerokie pole interpretacji historii ukrytej w obrazach samotnych postaci, w pustych kinowych salach, zagubionych pasażach czy mrocznych panieńskich pokojach.
Wycięte z sennych historii, czasem opresyjnych wspomnień motywy, wskrzeszają znane z kinematografii obrazy. Poddają naszą pamięć dziwnemu ćwiczeniu: skądś znamy przysłonięte włosami twarze, odwrócone plecami sylwetki i porzucone jakby rozczłonkowane ciało. Ciało performatywne, w jakiś podskórny sposób nam bliskie poprzez przenikające się tekstury futra, włosów, pluszu i zanikającą granicę materii nieożywionej i żywej. W pewnym sensie fotografie Wysockiej stają się więc obiektami antropologicznymi (sformułowanie Hansa Beltinga) łącząc medium z percepcją odbiorcy.
Zaklęte w fotografiach mikro-historie wywołują mocno haptyczne (dotykowe) doznania, jest w nich miękkość i chłód, ciepło i wilgoć. W pracach wideo ujawnia się specyficznie gęsta senna atmosfera, poprzez rytm pojawiających i zanikających postaci, a może raczej ich śladów. Zamiast egzystencjalnego pytania skąd przychodzą zastanawiamy się w czyim śnie uczestniczą i jak skończy się ich historia. Wszyscy czujemy czasem, że nasz wpływ na bieg zdarzeń jest minimalny, świadomy sen otwiera nieograniczone możliwości. Każdy może w nim wyzwolić najgłębsze pragnienia, zaspokoić najdziwniejsze żądze ale i pokonać własne ograniczenia na jawie. Lucid Dream to wyjątkowy zapis refleksji nad własną reprezentacją oraz sposobem jej konstruowania.
Opowieść o niewinności, samotności ale tez ucieczce ku wolności. To również niepokojąco duszna historia zamknięta w unikatowych formach polaroidowej techniki, gdzie każdy obraz jest niepowtarzalnym oryginałem…podobnie jak sny, które przynależą tylko do nas i które mogą nas ocalić. Wystawie towarzyszy publikacja w formie książki artystycznej pt. Lucid Dream.
Karolina Wysocka (rocznik 1975) malarka, autorka prac fotograficznych, filmów wideo i instalacji, należy do artystek dobrze rozpoznawalnych na polskiej i międzynarodowej scenie artystycznej. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom w 2001 r.) oraz Royal Academy of Fine Arts, Haga, Holandia (dyplom w 2001 r.). Pracuje jako asystentka w pracowni Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Autorka kilku wystaw indywidualnych m.in. w Galerii ON w Poznaniu ( Przyszłoroczny śnieg, 2009) oraz Galerii Pulchni w Hadze (Reds, 2001). Brała udział w znaczących wystawach zbiorowych m.in. Artists in Wonderland (Nadbałtyckie Centrum Kultury Gdańsk, 2007); Summer Love (galeria ON Poznań, 2008), Places, (LUXE galery Nowy Jork, 2008), Miłość i demokracja (CSW Łaźnia, Gdańsk 2006), Palimpsest Muzeum, (Biennale Sztuki, Pałac Poznańskiego, Łódź 2004) i jednej z najważniejszych wystaw polskiej sztuki za granica lat ostatnich Architecture of Gender Contemporary Women’s Art In Poland, (Sculpture Center, Nowy Jork 2003). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, holenderskiej Fundacji Nuffic, belgijskiego Ministerstwa Kultury i Fundacji Kultury.
Projekt finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wystawa z cyklu Feminoteka, prezentującego wybrane kobiety artystki posługujące się fotografią.
Kuratorka: Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka Współpraca: Mariola Balińska, Alicja Lipińska, Maria Szymańska
Wystawa czynna do 30 kwietnia 2010 wtorek – piątek: 11.00 – 17.00 sobota – niedziela: 11.00 – 16.00
Patroni medialni: O.pl Polski Portal Kultury, świato brazu.pl, trójmiasto.pl, Radio Gdańsk, sztuka.pl, wrota pomorza.pl
Organizatorzy: Gdańska Galeria Fotografii oraz Muzeum Narodowe w Gdańsku
