RETRO/PER/SPEKTYWY: CHOREA. Festiwal Teatralny. Łódź 2010 powstaje jako przestrzeń konfrontacji, nowatorskich poszukiwań teatralnych, platforma spotkań warsztatowych oraz miejsce dyskusji dotyczących przemian zachodzących w teatrze XXI wieku.
Chorea to nie nazwa własna, lecz określenie starożytnej idei trójjedni słowa, tańca i muzyki, otwierającej nowe przestrzenie dla współczesnego teatru. Idei wyznaczającej nowe wyzwania zarówno dla aktora, opowiadacza historii, tancerza, śpiewaka, jak i stawiającej nowe zadania dla reżysera, który – jak w antyku – powinien być dramaturgiem, choreografem i kompozytorem.
Między 13 a 21 sierpnia 2010 roku, w Łodzi – w Teatrze Chorea, w Fabryce Sztuki,w Klubie Wytwórnia i w Akademickim Ośrodku Inicjatyw Artystycznych, widzowie będą mogli zobaczyć przegląd najważniejszych przedstawień Teatru Chorea, a także najnowsze dokonania gościnnych grup teatralnych prezentowanych w ramach projektu Scena Fabryka.
Pierwsza edycja festiwalu będzie objęta ramami teatralnych tryptyków: Sofokles (Antygona, reż. Dorota Porowska), Eurypides (Śpiewy Eurypidesa, reż. Tomasz Rodowicz) Arystofanes (Po ptakach, reż. Jim Ennis, Jessica Cohen, Tomasz Rodowicz) oraz Wyspiański (Odpoczywanie, reż. Paweł Passini) – Herbert (Gry [w] Pana Cogito, reż. Tomasz Rodowicz) – Grotowski (GROTOWSKI – próba odwrotu, reż .Tomasz Rodowicz, pierwsza premiera festiwalowa).
Ukażą one napięcia, jakie powstają na zetknięciu tradycji i współczesności, i wyrażą bądź zakwestionują potrzebę tworzenia takich konfrontacji. Podobne kontrastowe zestawienia przyniosą dwa spektakle/koncerty, umiejscowione w postindustrialnych przestrzeniach Łodzi: Tehilim/Psalmy (reż. Paweł Passini) oraz druga premiera festiwalowa, która odbędzie się na terenie Klubu Wytwórnia – Antyk/Trans/Formacja (muzyka antyczna w nowoczesnych aranżacjach zespołu Chorei). W ich trakcie źródłowe formy muzyczne, pochodzące z najstarszych tradycji europejskich, interpretowane będą współczesnym językiem scenicznym.
W ramach festiwalu zaprezentowane zostaną także przedstawienia teatrów współpracujących i na różne sposoby spokrewnionych z Choreą. Gośćmi festiwalu będą: neTTheatre z Lublina (z najnowszym spektaklem IF, reż. Paweł Passini), Studium Teatralne z Warszawy (Król Kier znów na wylocie, reż. Piotr Borowski), Teatr KANA ze Szczecina (Lailonia, reż. Mateusz Przyłęcki) oraz Trupa Czango z Warszawy (Z diariusza prywatnego, reż. Zbigniew Kowalski, Monika Dąbrowska) a także Elżbieta Rojek (Tańczaca Linia) i Janusz Adam Biedrzycki w monodramie Upadek realizowanym w ramach stypendium ministerialnego.
Celem, jaki przyświeca organizatorom, jest aby RETRO/PER/SPEKTYWY: CHOREA. Festiwal Teatralny stanowił stały punkt odniesienia na teatralnej mapie Polski i był ważnym ogniwem w staraniach Łodzi o uzyskanie tytułu Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku.
Teatr Chorea
Działalność Stowarzyszenia Teatralnego Chorea jest kontynuacją pracy rozpoczętej w 2001 roku przy Ośrodku Praktyk Teatralnych Gardzienice przez Orkiestrę Antyczną prowadzoną przez Tomasza Rodowicza i Macieja Rychłego oraz zespół Tańców Labiryntu, kierowany przez Dorotę Porowską i Elżbietę Rojek.
Teatr Chorea rozpoczął samodzielną pracę w roku 2004, w wyniku połączenia tych dwóch formacji. W ciągu trzech pierwszych lat działalności Stowarzyszenie nie posiadało stałej siedziby, od 2007 roku znajduje się ona w Fabryce Sztuki przy ulicy Tymienieckiego 3, w budynkach dawnych fabryk Scheiblera.
W skład zespołu wchodzą młodzi artyści, muzycy, tancerze, plastycy, absolwenci studiów kulturoznawczych oraz teatrologicznych, uczniowie Akademii Praktyk Teatralnych prowadzonej przy OPT Gardzienice, a także wybrani uczestnicy warsztatów i projektów organizowanych przez Orkiestrę Antyczną i Tańce Labiryntu.
Idee, które wyznaczają program działalności Stowarzyszenia Teatralnego Chorea są realizowane na trzech płaszczyznach. Pierwszą z nich stanowi program badawczy, prowadzony w formie wypraw badawczo-artystycznych oraz seminariów artystyczno-kulturoznawczych, łączących dziedziny muzykologii, teatrologii, antropologii, archeologii, filologii klasycznej i historii.
Plan badawczy opiera się także na prezentacji dotychczasowych znalezisk antycznych form muzycznych (z okresu od VII wieku p.n.e. do II wieku n.e.), rekonstrukcji instrumentów, na pokazach tańca zainspirowanych antyczną ikonografią, w połączeniu z pokazami tradycyjnych form muzycznych.
Drugą płaszczyznę wyznacza plan dydaktyczny, który stanowi część edukacyjną prac Teatru. Obejmuje on organizację zajęć z cyklu Lekcje Antyku, serie warsztatów, pokazów multimedialnych i spotkań przeznaczonych głównie dla młodzieży szkolnej i uniwersyteckiej. Jego celem jest zapoznanie młodych ludzi ze wspólnymi dla kultury europejskiej źródłami muzyki, tańca i teatru.
Istotną częścią pracy edukacyjnej Teatru jest praca z ciałem wzorowana na materiale ikonograficznym tańców antycznych, opierająca się na poszukiwaniu nowych form ruchu inspirowanych kulturami tradycyjnymi i nowoczesnymi formami tańca. Trzecią płaszczyznę tworzy plan artystyczny, obejmujący przygotowywanie koncertów, pokazów tańca, performansów oraz prezentację przedstawień teatralnych.
