Tegoroczna edycja Festiwalu Kalejdoskop stanowić będzie prezentację tańca współczesnego we wszystkich jego aspektach. W programie festiwalu 5 spektakli tanecznych, 3 premiery, pokaz work in progress, wystawa fotografii tańca, wykłady, filmy oraz warsztaty.
Spektakle prezentowane zarówno w przestrzeni typowo scenicznej, jak i w nieformalnej przestrzeni publicznej pozwolą na nowo odszukać miejsce i znaczenie człowieka we współczesnym świecie, przyrodzie, pozwolą pochylić się na chwilę nad prostymi czynnościami, które budują naszą egzystencję, dadzą możliwość ujrzenia historii opowiedzianej ruchem, by w końcu sprowokować widza do zajrzenia w głąb siebie.
Intensywne warsztaty taneczne z technik tańca współczesnego przyniosą ze sobą rozważania m.in. nad stosunkiem naszego ruchu do drogi podążania naszych myśli. Sztuki wizualne ujęte w ramach Festiwalu pozwolą spojrzeć na taniec zza obiektywu, na ruch uchwycony w linii ołówka.
Spektakle:
Towarzystwo Sztuki Surowej, Wszelkiego Rodzaju Produkcja, (Polska)
Najnowszy spektakl młodego Towarzystwa białostockiej sceny tańca współczesnego TSS. Spektakl autorski, abstrakcyjny, pełen absurdalnych sytuacji obraz dążenia do ideału i gonitwy za sprawnością. Bohaterki na granicy jawy i snu rywalizują w świecie komercyjnego natłoku wydarzeń.
Towarzystwo Sztuki Surowej to grupa której zainteresowania skupiają się wokół tańca współczesnego, teatru i sztuk performatywnych. Jego założeniem jest poszukiwanie ciekawych form wyrazu scenicznego i odnajdywanie we własnym ciele nowych możliwości.
Soma, 1023 kJ, (Polska)
Ciało…
Ruch…
Oddziaływanie… Współdziałanie… Współistnienie..
Teatr SOMA powstał w grudniu 2005 roku jako Grupa Tańca Współczesnego Wojewódzkiego Ośrodka Animacji Kultury w Toruniu. Instruktorem i choreografem jest Marta Zawadzka. Początkowo zajęcia miały charakter warsztatowy, uczestniczyć mogli w nich wszyscy chętni. Szybko jednak przekształciła się w stałą się grupę osób dorosłych: pracujących i studentów, których połączyła chęć pracy z ciałem, zamiłowanie do twórczej ekspresji, jaką jest taniec współczesny.
Grupa Przejściowa i Teatr Kolegtyw, Drzwi Zamknięte (Polska)
Nie krater z dolinami ognia, ale mieszkanie, hotelowy pokój, sklep, lub lokal. Nie demon z rogami, ale po prostu drugi człowiek- żona, kochanka, współpracownik, kolega. Oto jest piekło, które najlepiej gotujemy sobie sami nawzajem. Piekło codzienności w naszych rodzinach, zagmatwanych związkach, zawiłych relacjach międzyludzkich. Piekło w domu, biurze, lub przy knajpianym stoliku. Bo piekło to inni i wszystko wokoło.
Spektakl inspirowany jest dramatem J. P. Sartre’a. Poprzez taniec, multimedia i bez użycia ani jednego słowa prezentuje spotkanie trzech, pozornie, całkiem zwyczajnych osób. Im dłużej jednak ze sobą przebywają, tym są dla siebie coraz bardziej nieznośne, a z każdego z tych życiorysów, nieoczekiwanie wyłania się jakaś ponura tajemnica.
Grupa Przejściowa – praca zespołu opiera się na dążeniu do osiągnięcia swoistego porozumienia pomiędzy ciałem i umysłem. Odbywa się to głównie za sprawą wspólnych tanecznych poszukiwań nowych, unikalnych treści poprzez m.in. improwizację, czy partnerowania. Oryginalność Grupy Przejściowej opiera się także na nieustannym odnajdywaniu na nowo inspiracji w nieodkrytych, bądź zapomnianych, istniejących dobrach kultury, tj. malarstwie, fotografii, muzyce, odnajdywaniu na nowo inspiracji w sobie. W przeciągu 10 lat istnienia Grupy Przejściowej zostało wyprodukowanych 12 spektakli.
Małgorzata Haduch, Zona Segura, ( Polska)
…i ten dziwny odgłos gdzieś z wnętrza.
…ptaki zamilkły na resztę popołudnia… nigdy nie doświadczyłam tak
silnej ciszy.
…jakaś bezradność, zero kontroli, łatwość zranienia i brak poczucia
bezpieczeństwa.
…strach, cisza i spokój.
…stan zagrożenia przypomina mi o życiu.
Zona Segura – solo powstało w ramach rezydencji artystycznej Solo Projekt 2009 w Poznaniu/Art Stations Foundation. Od premiery w maju 2009 roku, Zona Segura została pokazana w Poznaniu, Warszawie, Bratyslawie (NU Dance Festival), Berlinie (TanzTage) i Dreźnie. Współpraca z reżyserem świateł, Janem Cybisem, stanowi kluczową część tego spektaklu, gdzie surowa gra pomiędzy jasnością i ciemnością odgrywa główną rolę w doświadczaniu tego spektaklu, zarówno dla publicznosci jak i tancerki. Muzyka, podobnie jak w innych spektaklach Małgorzaty, stanowi silny motor jej ruchów, energii i emocji.
Małgorzata Haduch (1978) – absolwentka School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie; pracuje niezależnie jako choreografka i tancerka, reżyseruje spektakle, kuratoruje i organizuje wydarzenia związane z tańcem współczesnym i improwizacją w takich krajach jak Polska, Holandia, Peru, Chile, Brazylia.
Anna Piotrowska i Joanna Chitruszko, zmian(AA) POGODY (Polska)
Zmian(AA) pogody – histeryczna niehistoryjność, zmienność w jednostajność, brak gruntu, podłoże aktualnej amplitudy. Opisy zjawisk, które nie mają ściśle okresowego charakteru. Wahania wartości średnich w badanym okresie. Temperatura pachy, ciśnienie kolana, wilgotność oddechu, nasłonecznienie pięty, ilości opadów – wskaźniki nieuchwytne i zmienne. Zmian(AA) pogody wywołuje histerię, która powoduje nieuzasadnione lęki o funkcjonowanie danej części własnego ciała.
Anna Piotrowska – dyplomowana tancerka, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego. Występowała na scenach w Berlinie, Brukseli, Budapeszcie, Palermo, Sztokholmie i w Polsce na najważniejszych festiwalach tańca współczesnego w Polsce (Warszawa, Bytom, Kalisz, Lublin, Gdańsk, Poznań, Białystok i in.). Wielokrotny gość festiwalu SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005-2010).
Joanna Chitruszko – wiceprezes Podlaskiego Stowarzyszenia Tańca, Wiceprezes Fundacji Głos.. Tancerka, pedagog tańca współczesnego, animator kultury, organizator wydarzeń związanych z tańcem: Festiwalu Kalejdoskop od 2001 roku, Hip Hop Groove Festiwal od 2008 i 2009, Free Mind Festiwal 2010 w Białymstoku, Festiwalu SIC! 2010 w Warszawie.
Takako Matsuda, Northern Sky, (Japonia)
Jest to spektakl tańca o ludzkiej naturze w życiu miasta. Każdy człowiek ma nieograniczoną przestrzeń wewnątrz ciemności swojego umysłu. Ukrywamy to w podświadomości, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy. To jak północne niebo na północnym nieznanym lądzie. W ogromnej pustce i czystej sile natury, mrok i jasność stapiają się razem. Milczenie jest rozmową z pragnienia, nie ważne jak się zachowujemy.
Chociaż codziennie jem, śpię, śmieję się i śpiewam, czuję, że północne niebo istnieje we mnie. Jestem wciągnięta i znikam w tym mistycznym miejscu, jakbym nie istniała, i to nie jest wielka sprawa.
Takako Matsuda – absolwentka TishSchool of Arts New York University. Takako tworzyła i pracowała głównie jako profesjonalny tancerz w Nowym Jorku, Japonii i Finlandii od 2001 r., uczestnicząc w różnych festiwalach tanecznych i spektaklach. Jest uznanym artystą przez Agencję Kultury w Japonii w 2004. Takako uczy również własnej japońskiej techniki tańca współczesnego w całej Europie, m.in. w takich krajach, jak Finlandia, Dania, Szwecja i Polska od 2007 roku.
ZITA, Leg acy (Grecja)
Leg acy jest strukturalnie improwizowanym solo koncentrującym się na stosunku muzyki do tańca. Poprzez analizę kompozycji muzycznej Jiri Teml’a, choreografia ma na celu przetłumaczenie i przekształcenie poszczególnych elementów dźwiękowych na język ruchu podczas tworzenia wzajemnego dialogu między tymi dwoma elementami. Chara Kotsali poprowadzi widzów poprzez przestrzeń muzyczną wchodząc na scenę, by wykonać duet z muzyką.
