Romeo Castellucci (ur. 1960 r.) – wybitny włoski twórca teatralny, wizjoner, prowokator. Po ukończeniu studiów architektonicznych i malarskich na Akademii Sztuk Pięknych w Bolonii, w 1981 r. założył grupę teatralną Socìetas Raffaello Sanzio (razem z siostrą Claudią oraz żoną Chiarą Guidi). Wykłada na licznych uniwersytetach w kraju i za granicą.
W 2002 roku został mianowany Chevalier des Arts et des Lettres przez Ministra Kultury Republiki Francuskiej. W 2005 był dyrektorem teatru na Biennale w Wenecji. Jego spektakle otrzymały najważniejszą włoską nagrodę teatralną, Premio Ubu.
Swoje innowacyjne wizje tworzy w połączeniu różnych form sztuki: teatru, muzyki, malarstwa, opery oraz techniki. Interdyscyplinarne poszukiwania szokują widzów, wprowadzają w skrajne stany emocjonalne. Celem Castellucciego jest wypracowanie języka teatru zrozumiałego na całym świecie, tak jak zrozumiałe są języki muzyki, malarstwa czy architektury.
Do jego najnowszych realizacji należy m.in.: Inferno, Purgatorio, Paradiso – trylogia zainspirowana Boską Komedią Dantego, która miała premierę podczas festiwalu w Avignon (2008), rok później pokazana została w brytyjskim teatrze Barbican. Dziennik Le Monde uznał Trylogię za najlepszą produkcję kulturalną minionej dekady. Castellucci jest też jednym z niewielu włoskich artystów słynnych w Azji. Festiwal Sztuki w Taipei poświęcił jego twórczości osobny program.
Spektakle – o (nie)nasyceniu
- Compania La Resentida, Santiago (Chile), Compania La Resentida, Simulacro, reż. Marco Layera
Browar Mieszczański, Galeria, 9.10.2011 r., godz. 21.00, 10.10.2011 r., godz. 21.00
Simulacro, to spektakl który powstał z buntu młodych artystów przeciwko instytucjonalnemu manipulowaniu zbiorową pamięcią Chilijczyków. Jest tu paroksyzm narodowego folkloru, i syn, który nie potrafi wejść na stadion, gdzie kiedyś torturowano jego ojca; jest przepis na tradycyjny chilijski placek i peruwiański emigrant, który ginie, dźwigając plazmowy telewizor. Czy taki jest prawdziwy obraz współczesnego Chile?
Teatralna rewelacja roku… Spektakl, który trzeba zobaczyć
Rodrigo Alvarado, La Nación
Marco Antonio Layera Navarro (ur. 1977 r.) – studiował prawo, specjalizował się w kryminologii, pracował jako asystent na wydziale filozofii. Jego przygoda teatralna rozpoczęła się w 2003 roku w Szkole Teatralnej La Martiz, naukę kontynuował w Szkole Teatralnej Imagen.
W 2007 wraz z kolegami założył zespół La Resentida, z którym stworzył sztuki Symulakrum (2008), Tratando de hacer una obra que cambie al mundo (Starając się zrobić sztukę, która zmieni świat, ostateczne delirium ostatnich romantyków (2010)), oraz Skecz 15.254 (2011). Wszystkie spektakle brały udział w wielu festiwalach. Layera otrzymał wyróżnienie Eugenio Guzman, przyznawane przez Uniwersytet Chile, był też nominowany do nagrody Altazor.
- Wrocławski Teatr Współczesny, Wrocław (Polska), Stanisław Ignacy Witkiewicz, Pożegnanie jesieni, reżyseria: Piotr Sieklucki
Wrocławski Teatr Współczesny, Scena na Strychu, 9.10.2011 r., godz. 18.00
Indywidualne rewolucje dnia codziennego, którymi żyją bohaterowie Witkacego dają im chwilowe poczucie wolności, estetyczną przyjemność, intelektualne bądź seksualne spełnienie. Czy, stanowiące motto ich codziennego życia, hasło zarobić jakkolwiek bądź i użyć jest tak odległe od doświadczania współczesności?
To naprawdę znakomite przedstawienie, które rozgłos zdobędzie i nie uchodzi go nie obejrzeć.
Krzysztof Kucharski, Gazeta Wrocławska
Piotr Sieklucki (ur. 1980 r.) – aktor, reżyser. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Od 2006 roku dyrektor Teatru Nowego, pierwszego prywatnego teatru w Krakowie. Autor licznych projektów kulturalnych i festiwali, takich jak Re-kreacje: Rosja i Młoda Scena.
Zrealizował dotąd kilkanaście spektakli, wśród nich Griga Czechowa, Encyklopedię duszy rosyjskiej Jerofiejewa, Lęki poranne Grochowiaka, Trans- Atalntyk Gombrowicza. Jako reżyser pracował m.in. w kieleckim Teatrze im. Stefana Żeromskiego, wrocławskim Teatrze Współczesnym, krakowskim Teatrze Nowym, w Teatrze Dramatycznym w Ulianowsku w Rosji, oraz Teatrze im. Puszkina w Jakucji na Syberii.
Otrzymał Stypendium Twórcze Prezydenta Miasta Krakowa, nagrodę aktorską Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, nagrodę Ministerstwa Kultury i Instytutu Teatralnego w konkursie na wystawienie dawnych dzieł literatury europejskiej. Dwukrotny laureat Dzikiej róży za najlepszy spektakl sezonu w teatrze im. S. Żeromskiego.
Spektakle – o (nie)mówieniu
- PWST Kraków, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu, Bytom (Polska), Not to Be, na podstawie Hamleta Wiliama Szekspira, reż. Cezary Tomaszewski
Wrocławski Teatr Współczesny, Scena na Strychu, 11.10.2011 r., godz. 21.00, 12.10.2011 r., godz. 18.00
Przedstawienie dyplomowe studentów czwartego roku Wydziału Teatru Tańca z Bytomia to śmiała teatralna inscenizacja, daleka od tradycyjnej analizy Hamleta i jego rozważań być albo nie być. Młodzi artyści stawiają sobie za cel przewietrzenie tekstu Szekspira i sprawienie, aby zabrzmiał wiarygodnie.
To pierwsze przedstawienie dyplomowe, jakie kiedykolwiek zaprosiłam do udziału w festiwalu Dialog. Warto pokazać energię tych młodych artystów.
Krystyna Meissner, dyrektorka Festiwalu Dialog – Wrocław
Cezary Tomaszewski (ur. 1976 r.) – reżyser, choreograf, performer i muzyk. Twórca nagrodzonej przez Theater Heute i Falter (najlepszy młody reżyser i najlepsza off-owa produkcja roku 2009 w Austrii) autorskiej wersji operetki Lehara Wesoła Wdówka, obsadzonej przez cztery polskie sprzątaczki, oraz głośnej inscenizacji madrygałów Monteverdiego m.m.m. bar.okowa uczta z Capella Cracoviensis, wystawionej w barze mlecznym w Krakowie. Współpracę z Janem Peszkiem zaczął 2 lata temu od realizacji Wesela Figara Mozarta na Festiwalu Bachowskim z Świdnicy.
Inne projekty autorskie Tomaszewskiego m.in.: Last Temptation of Saint Bernardette, Dance Tetralogy, Strawberry Muffin, czy inscenizacje oper Amadigi di Gaula Haendla i La Scala di Seta Rossiniego – pokazywane były w teatrach i na festiwalach w Austrii, Holandii, Polsce, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. Zapraszany do udziału w programach wymiany i stypendiach dla młodych najzdolniejszych twórców: IDEE, Expedition i TURBO (Wiedeń, Amsterdam, Paryż).
