Spektakle – o (nie)woli
- Teatr Mladinsko, Lublana (Słowenia), Oliver Frljić, Przeklęty niech będzie zdrajca swej ojczyzny, reż. Olivier Frljić
ATM, Mała Hala, 12. 10. 2011 r., godz. 19.00; 13. 10. 2011 r., godz. 21.00
Chorwacki reżyser poprowadził słoweńskich aktorów przez proces bardzo osobistych, głębokich improwizacji, w wyniku których powstał spektakl drapieżny, niepokojący, czasem wręcz szokujący.
Przez ostatni rok prawica Słowenii buduje psychologiczną platformę, gdzie wszyscy frustraci dają sobie prawo oceniać każdego, kto jest inny, uprzywilejowany lub naznaczony jako zboczeniec. Czy naprawdę chcemy znów iść tą samą drogą?
Svetlana Slapšak, Večer
Oliver Frljić – rocznik 1976; absolwent filozofii i religioznawstwa, a także reżyserii teatralnej i radiowej w Zagrzebiu. Już podczas studiów pracował w Teatrze Narodowym Istrii i w Teatru & TD. Frljić to obecnie jeden z najważniejszych a jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych chorwackich reżyserów młodego pokolenia; począwszy od swoich pierwszych profesjonalnych spektakli nieprzerwanie cieszy się opinią bezkompromisowego prowokatora.
Wiele z jego nowatorskich spektakli zdobyło miedzynarodowy rozgłos, a TurboFolk, Bachantki, czy Przebudzenie Wiosny uznawane były za najbardziej szokujące i prowokujące wydarzenia artystyczne na Bałkanach. Jest również pisarzem, teoretykiem teatru i aktorem. Swoje spektakle produkuje zarówno na scenach niezależnych, jak i w teatrach instytucjonalnych. Spektakle Frljića stają się w Chorwacji źródłem wielu istotnych publicznych debat, z których najwazniejsza dotyczy cenzury i autocenzury w sztuce współczesnej.
Na festiwalu Dialog – Wrocław Oliver Frljić zaprezentuje spektakl Przeklęty niech będzie zdrajca swej Ojczyzny!, oparte na tekście jego autorstwa.
- Yorick Studio, Targu Mures (Rumunia), Gianina Cărbunariu, 20/20, reżyseria: Ganina Cărbunariu
Wytwórnia Filmów Fabularnych, Mała Sala, 12. 10. 2011 r., godz. 20.00; 13. 10. 2011 r., godz. 17.30
W 20/20 Gianina Cărbunariu raz jeszcze prześwietla historię Czarnego Marca – rumuńsko-węgierskich rozruchów etnicznych, które na zawsze zmieniły klimat transylwańskiego miasteczka Târgu-Mureş. Dwujęzyczny spektakl nie chce jednak ferować wyroków czy rekonstruować wydarzeń. Fragmenty oderwanych od siebie sytuacji, wzajemnie zaprzeczające sobie wspomnienia ukazują, że nie ma jednej, akceptowanej przez wszystkich prawdy.
Cărbunariu przełamuje ciszę, tabu, lęki i zwyczaje
Andrea Tompa
Ganina Cărbunariu – rocznik 1977; reżyserka i dramatopisarka, której popularność dawno już przekroczyła granice Rumunii. Studiowała literaturę rumuńską i reżyserię na Narodowym Uniwersytecie Sztuk Performatywnych w Bukareszcie. Przebywała na stypendiach dramatopisarskich w Wiesbaden, Londynie, Walencji.
Od czasu, gdy za tekst Nierealność z Natychmiastowego Dzikiego Wschodu zdobyła w 2000 r. pierwszą nagrodę w organizowanym przez rumuńskie Ministerstwo Kultury międzynarodowym konkursie dramatopisarskim, jej kariera zaczęła rozwijać się w błyskawicznym tempie. Jej kolejne sztuki Kebab, DJ Pirat, All Those Guys Look Like Our Parents, Honey, Zatrzymać to tempo, mady-baby.edu były tłumaczone, publikowane i wystawiane w Niemczech, Francji, Irlandii, Polsce, Anglii i Włoszech; prezentowano je także na wielu europejskich festiwalach (m.in. w Wiesbaden, Bratysławie, Toruniu, Moskwie, Paryżu).
Bez wątpienia wpływ na międzynarodową karierę Cărbunariu ma bezkompromisowość jej teatru, który zdaniem Iuli Popovici:
jest teatrem niekomfortowym, atakującym brakiem jakiegokolwiek tabu. Nie będąc teatrem z tezą, jest teatrem politycznym, gdyż dotyczy współczesnego polis i jego obywateli. Ten teatr nie zamyka się na spojrzenie z zewnątrz i nie zmienia w sceniczną egzotykę, a mimo to jako temat nadrzędny podnosi Rumunię.
Jako wyraz sprzeciwu dla obowiązującego w Rumunii systemu zarządzania kulturą Gianina Cărbunariu nie podejmuje współpracy z państwowymi teatrami.
Na festiwalu Dialog – Wrocław Gianina Carbunariu zaprezentuje spektakl 20/20 oparty na tekście jej autorstwa.
Spektakle – o (nie)przeciętności
- Teatr Provisorium, Lublin (Polska), Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow, reż. Janusz Opryński
ATM Mała Hala, 10.10.2011 r., godz. 16.00 i 20.30
Janusz Opryński próbuje przebudzić bohaterów jednej z najsłynniejszych powieści światowej literatury. W jego inscenizacji Braci Karamazow jurodiwi, święci, szaleńcy, święci idioci prowokują nas do potężnego wysiłku, którego celem jest ponowne odkrycie własnej duchowości.
Opryński zrobił spektakl z rzędu tych, które nie dają zasnąć, bo coś po nich zaczyna nam gadać w mózgu. Do których nieustannie wracamy pamięcią, analizujemy jeszcze raz i jeszcze.
Łukasz Drewniak, Dziennik. Gazeta Prawna
Janusz Opryński (ur. 1954 r.) – absolwent polonistyki UMCS. Członek Teatru Provisorium od 1976 roku. Reżyser. Pracował przy wielu projektach teatrów niezależnych jako reżyser i w funkcjach administracyjnych (m. in. Teatr Ósmego Dnia). Od 1995 r. jest dyrektorem ds. artystyczno – programowych Centrum Kultury w Lublinie.W 1996 był jednym z inicjatorów i kreatorów międzynarodowego festiwalu Konfrontacje Teatralne, którego dziś jest dyrektorem.
Reżyserował pierwsze wspólne dzieło połączonych teatrów Koniec wieku wg Dżumy Alberta Camusa. Współautor sukcesów legendarnego już dziś spektaklu Ferdydurke oraz kolejnych spektakli Teatru Provisorium i Kompanii Teatr: Do piachu wg Różewicza, Trans Atlantyku wg Gombrowicza, Homo Polonicus wg Piwowarskiego (reżyseria wspólnie z Witoldem Mazurkiewiczem).
Równolegle z pracą teatralną realizuje obecnie projekt Jak żyć? – cykl spotkań z filozofami, pisarzami, profesorami, podejmujących dyskusję o tradycyjnej i współczesnej myśli filozoficznej koncentrującej się wokół szeroko pojętej umiejętności życia. Spotkania te opatrzone są autorskim czytaniem fragmentów traktatów filozoficznych i powieści.
Ważnym elementem spotkań Jak żyć? był cykl wykładów prof. Cezarego Wodzińskiego Próby z Dostojewskim, podczas których prezentowane były fragmenty nowego tłumaczenia powieści Bracia Karamazow.
- les ballets C Dela B, Gandawa (Belgia), Vanessa van Durme, Gardenia, reż. Alain Platel, Frank van Laecke
Wrocławski Teatr Współczesny, Duża Scena, 14.10.2011 r., godz. 21.00, 15.10.2011 r., godz. 20.00
Zainspirowana filmem Sonii Herman Dolz Yo soy así, w którym zamknięcie kabaretu transwestytów w Barcelonie daje wgląd w prywatne życie trupy starych artystów, aktorka Vanessa Van Durme zebrała grupę transwestytów i transseksualistów, aby wspólnie z Alainem Platelem spenetrować burzliwe losy dziewięciu osób, które tylko pozornie bez wysiłku łączą bycie mężczyzną z byciem kobietą.
Dziewięć osób tak wyjątkowych, że będziesz chciał je poznać. Przytulić.
Alain Plater, Frank Van Laecke.
Alain Platel (ur. 1956 r.) – legendarny belgijski choreograf i reżyser, tworzy trudny do sklasyfikowania teatr radykalnego tańca i performansu. W jego Wilku (Wolf, 2003) po scenie biegało czternaście psów. Z kolei słynny spektakl Lets op Bach (1998), złożony jest z pozornie przypadkowych elementów.
Platel zaczynał jako terapeuta, pracował z dziećmi. Studiował również teatr, sztukę mimu oraz taniec współczesny. W 1984 r. wraz z grupą przyjaciół stworzył zespół Les Ballets Contemporaine de la Belgique, teraz znany na całym świecie jako les ballets C de la B. Począwszy od kultowego już Bonjour Madame (1993), wraz z kolejnymi spektaklami, rosła międzynarodowa sława Platela i jego grupy. Do zespołu dołączali młodzi choreografowie i tancerze, zarówno klasyczni, jak i współcześni.
