Platel pracuje metodą wolnej improwizacji i gry skojarzeń. Miesiącami improwizuje z artystami, którzy poruszają się, śpiewają, recytują teksty. Spektakle powstają z tego materiału. Metoda Platela wywarła silny wpływ na wiele zespołów na całym świecie. Oprócz już wymienionych, do jego najsłynniejszych realizacji należą: Nine Finger, VRPRS Show and Tell, Out of Context – for Pina, czy Gardenia, która jest jego dwudziestym piątym spektaklem. W 2001 r. do swoich wielu laurów dołączył Europejską Nagrodę Teatralną Nowe Rzeczywistości Teatralne.
- Teatr Vidy-Lausanne, Lozanna (Szwajcaria), Poczekalnia, na motywach powieści Larsa Noréna Krąg personalny 3.1, reż. Krystian Lupa
Studio Telewizyjne, 14.10.2011 r., godz. 16.00, 15.10.2011 r., godz. 16.00.
Zanim powstała powieść Personenkreis 3.1 Lars Norén przez wiele lat obserwował sztokholmskich alkoholików, narkomanów, psychopatów, bezdomnych, bezrobotnych bez prawa do zasiłku. Ci nieprzystosowani współczesnego świata każdego dnia pili, marzyli, ćpali, pieprzyli się, a czasem nawet zabijali się na jego oczach. Krystian Lupa przepisując Noréna na scenę, stworzył spektakl biorący w obronę jednostkę i przysługujące jej prawo do walki o zachowanie własnej godności.
Teatr stawia opór myśli, pozostaje w ciele – w jego ciężarze
Krystian Lupa
Krystian Lupa (ur.1943 r.) – światowej sławy polski reżyser teatralny, a także scenograf, grafik, adaptator, tłumacz, pedagog, pisarz. Wybitna osobowość twórcza, stworzył własny, niepowtarzalny język teatralny. Po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki, studiował reżyserię filmową, a następnie reżyserię teatralną (PWST w Krakowie).
Swoje poszukiwania nowych form rozpoczął z grupą młodych aktorów w Jeleniej Górze, gdzie stworzył szereg przedstawień, nazwanych przez niego Teatrem Ujawnienia. Traktowały one teatr jako jedną ze ścieżek poznania i przekroczenia granic ludzkiej osobowości.
Następne premiery, powstałe już w Starym Teatrze w Krakowie, podejmowały problemy etyczne, zgłębiały sytuację duchową człowieka w okresie wielkiej kulturowej przemiany (należą do nich m.in. słynne spektakle: Marzyciele (1988) Roberta Musila – nagroda im. Konrada Swinarskiego; Bracia Karamazow (1990) wg Fiedora Dostojewskiego, czy Kalkwerk (1992) wg Thomasa Bernharda).
Syntezą refleksji na temat duchowych przemian stała się wystawiona również w krakowskim Starym Teatrze adaptacja III tomu Lunatyków Brocha – spektakl Lunatycy. Huguenau, czyli rzeczowość (Grand Prix za najlepszy spektakl zagraniczny we Francji w sezonie 1998/99). W adaptacji powieści-testamentu Thomasa Bernharda Auslöschung – Wymazywanie (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2001), Lupa podjął radykalną próbę penetracji i obnażenia kulturowych zafałszowań.
Po wielkim sukcesie projektu Faktory 2 (2007) – studium fenomenu Andy Warhola i jego Silver Factory, Lupa rozpoczął pracę nad tryptykiem Persona.Tryptyk. Pierwsza część: Persona.Marilyn (2009) poświęcona została Marilyn Monroe, druga: Persona.Ciało Simone – Simone Weil (2010).
W lutym 2001 roku Krystian Lupa odznaczony został austriackim Krzyżem Honorowym I klasy za działalność w dziedzinie nauki i sztuki. W roku 2009 otrzymał prestiżową Europejską Nagrodę Teatralną.
Spotkania z artystami
data: 08.10.2011 r.
godzina: 11.00
czas trwania: 60 min
miejsce: Lewitacja – Klub Festiwalowy
tytuł: O (nie)widzeniu
uczestnicy: Paola Giannini, Aline Kuppenheim, Ivo van Hove
gość specjalny: prof. Jerzy Pomianowski
Inscenizując teksty Gogola i Czechowa Paola Giannini (Chile) i Ivo van Hove (Holandia) zadają pytanie o to, w jaki sposób można zrozumieć Innego, a także o to czy chęć zrozumienia czyjejś odmienności nie jest przypadkiem dowodem próżności. Czy to znaczy, że wszyscy mogą być Rosjanami? Do spotkania z twórcami spektakli Płaszcz i Rosjanie! organizatorzy zaprosili prof. Jerzego Pomianowskiego, jednego z najwybitniejszych znawców współczesnej Rosji.
prof. Jerzy Pomianowski – prozaik, znawca Rosji i Włoch, krytyk teatralny, scenarzysta filmowy, tłumacz literatury pięknej z języka rosyjskiego i niemieckiego. Tłumaczył m.in. dzieła Sołżenicyna, Achmatowej, Mandelsztama, Sacharowa, Babla, Bułhakowa, Czechowa. W 1999 roku założył miesięcznik Nowaja Polsza, którego jest redaktorem. Wielokrotnie nagradzany za wybitne zasługi dla współpracy między narodami Polski i Rosji, za działalności literacką i publicystyczną (m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski).
data: 09.10.2011
godzina: 11.00
czas trwania: 60 min
miejsce: Lewitacja – Klub Festiwalowy
tytuł: O (nie)pamięci
uczestnicy: Emma Dante, Romeo Castellucci
gość specjalny: prof. Erika Fisher-Lichte
prowadzący: Tomasz Kireńczuk
Chociaż spektakle Emmy Dante i Romeo Castellucciego znajdują się na dwóch różnych biegunach teatralnej estetyki (metafora vs weryzm, baśniowość vs brutalność) łączy je agresja z jaką włoscy reżyserzy ukazują dramat starości, strach przed niedołężnością. Kiedy zaczyna się wypieranie Starości? Romeo Castelucci i Emma Dante to wizjonerzy współczesnego teatru, który wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom gatunkowym czy estetycznym.
Do spotkania z twórcami spektakli O twarzy. Wizerunek syna Boga oraz Zamek Zisa i Tancerze organizatorzy zaprosili prof. Erikę Fischer-Lichtę, teatrolożkę niemiecką, specjalistkę od estetyki performatywności.
prof. Erika Fisher-Lichte: jest od 1996 roku profesorem teatrologii na Freie Universitat w Berlinie, gdzie m.in. kieruje pracami zespołu Kulturen des Performativen, który zajmuje się interdyscyplinarnymi studiami nad zagadnieniem performatywności i uwarunkowaniami jej kulturowych form. Opublikowała wiele prac naukowych na temat estetyki i teorii teatru, historii teatru europejskiego oraz zagadnień interkulturowości w teatrze. Jej najważniejsze książki to: Semiotik des Theaters, Geschichte des Dramas i Estetyka performatywności.
data: 10.10.2011
godzina: 11.00
czas trwania: 60 min
miejsce: Lewitacja – Klub Festiwalowy
tytuł: O (nie)nasyceniu
uczestnicy: Marco Layera, Piotr Sieklucki
gość specjalny: prof. Wiesław Łukaszewski
prowadzący: Aneta Cardet
Z jednej strony bunt, odrzucenie uniwersalnych wartości, balansowanie między wolnością i zniewoleniem siebie i innych, z drugiej zaś niemoc i strach przed nudą to doświadczenia, które stają się udziałem bohaterów przedstawień Piotra Siekluckiego i Marco Layery. Czy nienasycona młodość zostanie kiedyś Zaspokojona? Do spotkania z twórcami spektakli Pożegnanie jesieni i Simulacro organizatorzy zaprosili prof. Wiesława Łukaszewskiego, specjalistę od namiętności.
gość specjalny: prof. Wiesław Łukaszewski, profesor psychologii, specjalizujący się w psychologii osobowości, psychologii społecznej i psychologii motywacji. Profesor w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, członek Polskiej Akademii Nauk, od 1993 roku pełni funkcję przewodniczącego komitetu Nauk Psychologicznych PAN. Członek redakcji czasopism naukowych: Czasopismo Psychologiczne, Przegląd Psychologiczny, Kwartalnik Psychologii Rozwojowej; współpracuje z redakcją miesięcznika Charaktery.
data: 11.10.2011
godzina: 11.00
czas trwania: 60 min
miejsce: Lewitacja – Klub Festiwalowy
tytuł: O (nie)mocy
uczestnicy: Janusz Opryński
gość specjalny: Jacek Żakowski
