Rozłożyłam akcenty w spektaklu tak, żeby wynikało z niego, iż wszyscy są ofiarami tego obyczajowego gorsetu, – mówi reżyser, Krystyna Meissner – zarówno Bianka oraz Paulina, jak i Ben, narzeczony Bianki, który dojrzewa w trakcie spektaklu. Tak samo nieszczęśliwi są pozostali bohaterowie – Ojciec, Dziadek, Matka, Ciotka – udają i tkwią w pozie, która sami sobie narzucili. Jedyną wyzwoloną osobą jest Kucharcia: nic sobie nie robi z ograniczeń i żyje prostym życiem. Tak, jak chce.
Film dokumentalny
Poeta Emeritus
reż. Andrzej Sapija
1 grudnia o godzinie 19.00 pokaz filmu dokumentalnego Andrzeja Sapiji – Poeta emeritus. W poruszającej opowieści o przemijaniu będzie można zobaczyć Poetę w kręgu najbliższych i najważniejszych dla niego osób. W filmie wystąpili m.in. żona i synowie Tadeusza Różewicza oraz przyjaciele – profesorowie Ryszard Przybylski i Mieczysław Porębski. Poeta emeritus to czwarty film Sapiji poświęcony Tadeuszowi Różewiczowi. Wcześniejsze – Tadeusz Różewicz (2000), Różewicz w teatrze (2003), Różewicz we fragmentach (2006).
Andrzej Sapija zrealizował ponad 40 filmów dokumentalnych oraz 7 spektakli w Teatrze Telewizji. Jednym z nurtów jego filmowej twórczości są dokumenty poświęcone kulturze, sztuce i artystom – m. in. Magdalenie Abakanowicz, Tadeuszowi Kantorowi, Igorowi Przegrodzkiemu, Romanowi Opałce.
Wystawa fotograficzna
Różewicz w obiektywie Adama Hawałeja
Jest fragmentem zbioru bogatej dokumentacji zdjęć autorstwa znakomitego fotografa Adama Hawałeja, który przez od 25 lat towarzyszy Tadeuszowi Różewiczowi w jego podróżach. Wystawa promuje album fotograficzny pod tym samym tytulem, wydany przez Wrocławski Teatr Współczesny w październiku 2011 roku. To pierwsze takie wydawnictwo poświęcone Różewiczowi. Komentarzem do portretów i fotografii dokumentalnych są fragmenty osobistych zapisów i notatek Poety z różnych lat.
Są dwa aspekty związane z tym albumem – mówi Andrzej Sapija, dokumentalista, autor filmów o T. Różewiczu. – Pierwszy wynika z okoliczności, o której wielu miłośników twórczości Różewicza dobrze wie: ten wybitny artysta nie znosi mediów. Unika – o ile jest to możliwe – fotografów, operatorów, dziennikarzy. Hawałej jest praktycznie jedynym fotografem dopuszczonym do sytuacji nieoficjalnych – w jego domu, na próbie w teatrze, na spacerze w parku, często – po prostu sam na sam. Jest truizmem stwierdzenie, że fotografie Hawałeja są bardzo cennym zapisem dokumentalnym. Istotne jest – i to wykracza poza strefę oczywistości – że to w nich zapisane są niezwykłe w swojej zwykłej codzienności momenty.
Poeta dopuszcza do obserwacji i rejestracji chwil zwyczajnych, prozaicznych, codziennych – ale przez to właśnie szczególnych i unikalnych. Hawałej pokazuje ukryty świat, przestrzeń, w której żyje i tworzy Artysta. Po drugie – jest w dorobku Hawałeja wiele fotografii, których inspiratorem, a często współautorem jest sam Tadeusz Różewicz. Są tam jego pomysły sytuacyjne, rekwizytorskie, tematyczne. Poeta wyraża w nich nie tylko prawdę o sobie, ale i dystans, humor, ironię w spojrzeniu na rzeczywistość.
O.pl Polski Portal Kultury objął patronat medialny nad wystawą.
Projekt Różewicz rozrzucony
Teatr Narodowy
Warszawa
