Dawno temu w Odessie w reżyserii Łukasza Czuja to przedstawienie muzyczne z zespołem na żywo, połączenie współczesnych brzmień rockowych z motywami rosyjskimi i żydowskimi. Opowieść o potędze króla złodziei Beni Krzyka oraz o zagładzie jego świata wraz z nadejściem rewolucji toczy się równolegle w dwóch epokach: we współczesnej Odessie oraz w legendarnych czasach żydowskich gangsterów odeskich – czyli pomiędzy 1910 a 1919. Świat dziś – to bar u Lubki – tania garkuchnia dla biedoty i wariatów, świat miniony – to historia przywoływana, tworzona w rozmowach przy kuchennym stole. Kuchnia staje się areną – budą jarmarczną, w której przy pomocy energetycznych songów powstaje szalone widowisko.
Aktorzy i muzycy współtworzą ścieżkę muzyczną spektaklu, grając nie tylko na instrumentach, ale też używając talerzy, garnków, słoików, stołów… Widzów czeka dużo przebojowej i oryginalnej muzyki, mnóstwo humoru i zabawy konwencjami.
W scenariuszu wykorzystano fragmenty Opowiadań odeskich i Zmierzchu Izaaka Babla (tł. Tatiana Drzycimska), Encyklopedii duszy rosyjskiej Wiktora Jerofiejewa (tł. Andrzej de Lazari), Nocy Walpurgi, czyli Kroków KomandoraWieniedikta Jerofiejewa (tł. Irena Lewandowska).
Łukasz Czuj (1969) – reżyser, scenarzysta, redaktor pism artystycznych, projektant wystaw multimedialnych. Studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego – specjalność teatrologia oraz na Wydziale Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. Twórca ponad 40 spektakli dramatycznych, widowisk plenerowych, muzycznych, programów telewizyjnych. Założyciel i dyrektor Centrum Dramaturgii Polskiej w Krakowie (1996 – 2000). Redaktor naczelny i wydawca periodyków artystycznych: Krakowski Kurier Kulturalny (1991– 1992), Szkice – pismo artystyczne (1992–1994), Dramaturgia Polska (1997–2000). Autor scenariuszy i reżyser szeregu autorskich przedsięwzięć teatralnych, w tym głośnej trylogii opartej na tekstach rosyjskich Oberiutów (Tango Oberiu 1928, Sen pogodnego karalucha, Symfoniczna wazelina 1917), Balu u Wolanda według Bułhakowa, Rewizora według Gogola, a także Cafe Panika (2003, Wrocławski Teatr Współczesny) oraz Leningrad (2009, Teatr Piosenki CS Impart Wrocław).
Scenariusz i reżyseria: Łukasz Czuj
Scenografia i kostiumy: Elżbieta Rokita
Muzyka i kierownictwo muzyczne: Aleksander Brzeziński
Teksty songów: Michał Chludziński
Ruch sceniczny: Krzysztof Gliszczyński
Asystent reżysera: Marta Malikowska
Inspicjent: Katarzyna Krajewit
Obsada:
Marcin Gaweł (gościnnie) – Benia Krzyk
Marta Malikowska – Lubka Sznejwens zwana Kozak
Zdzisław Kuźniar – Taksówkarz I / Froim Gracz
Bolesław Abart – Taksówkarz II / Cadyk / Bojarski / DJ Bolo
Tadeusz Ratuszniak – Sawka Bucis / Trup Sawki / Garbaty Wowa / Czekista / Wania
Jolanta Solarz – Witia / Kucharka I / Pan Młody / Józef Muginsztejn / Irma
Anna Błaut – Stara z zupą / Kucharka II / Dwojra Krzyk / Marusia / Żona Wowy / Tancerka
Dariusz Maj – Milicjant / Kogut / Prystaw (szef policji) / Max Dejcz (szef CZEKA) / Boria
Elektryczna Banda Beni:
Aleksander Brzeziński (instrumenty klawiszowe)
Zbigniew Kozera (kontrabas)
Wojciech Orszewski (gitara)
Mateusz Rybicki (klarnet basowy / saksofon)
Marcin Rak (perkusja)
Dawno temu w Odessie
Prawdziwa historia króla żydowskich gangsterów
Premiera: 25 lutego
Scena na Strychu
Wrocławski Teatr Współczesny
ul. Rzeźnicza 12
Wrocław
