150 prezentowanych fotografii prezentowanych na wystawie Gejsza. Istota Piękna to plon podróży do Japonii w lutym 2011 roku, podczas której Małgorzata Thébaud-Olejniczak odwiedziła świątynię Kitano Tenmangū w Kioto i uczestniczyła w Baikasai, dorocznym święcie kwitnących śliw.
Powstała w 947 roku świątynia, jeden z najstarszych i najbardziej znanych obiektów w Japonii, nosi miano skarbu narodowego. Jej patronem jest słynny poeta epoki Heian i minister nauki Michizane Sugawara (845–903). Deifikowany jako bóstwo wiedzy i nauki, po dziś dzień jest opiekunem uczniów i studentów, którzy pielgrzymują do Kitano przed egzaminami, prosząc o opiekę.
Podczas święta Baikasai – obchodzonego 25 lutego – ogrody przy świątyni mienią się odcieniami bieli i różu kwitnących śliw. Tego dnia miejsce to odwiedzają również gejsze z pobliskiej dzielnicy Kamishichiken, aby podjąć przybywających zieloną herbatą podczas ceremonii chadō. Ten uroczysty rytuał odbywa się według ściśle ustalonych reguł i obejmuje powitanie, przygotowanie naparu przy użyciu odpowiednich utensyliów oraz częstowanie gości czarką herbaty. Wszystkie czynności i gesty są ściśle określone i skodyfikowane. Uczestnictwo w ceremonii herbacianej to jedyna w ciągu roku okazja bezpośredniego kontaktu z gejszami.
Każdą społeczność gejsz, czyli hanamachi, wyróżnia jakaś charakterystyczna właściwość. Gejsze z Kamishichiken słyną z subtelności, skromności i szyku. Kwintesencja tych cech to iki, czyli prosta, acz wyrafinowana elegancja, unikanie niegustownego przepychu i równowaga między przeciwstawnymi kategoriami, a więc doświadczenie, ale nie rutyna, niewinność, ale nie naiwność.
Gejsze poświęcają wiele czasu na perfekcyjny makijaż, uczesanie, dobór stroju stosowny do okazji i pory roku – co doskonale oddają fotografie na wystawie. Podczas Baikasai występują w pięknych, ręcznie malowanych i haftowanych kimonach, w których biały kołnierz zsunięty nisko na plecy obnaża pomalowany na biało kark. Ich stroje, pełne gracji ruchy i dbałość o każdy gest – wszystko to tworzy jedyną w swoim rodzaju atmosferę i stanowi niezwykle atrakcyjny temat portretu fotograficznego.
Małgorzata Olejniczak jest absolwentką Akademii Muzycznej w Warszawie, studiowała również muzykę dawną w Konserwatorium Paryskim. Podróżniczka i fotograf, od najmłodszych lat realizuje obie swoje pasje. Odwiedziła ponad 70 krajów, w tym wiele miejsc w Azji i Afryce, zgromadziła bardzo bogaty materiał fotograficzny i wiele doświadczeń. Od 2000 roku, zafascynowana Japonią, zgłębia tajniki jej kultury i sztuki. Podczas czteroletniego pobytu w Tokio studiowała malarstwo medytacyjne sumi-e i makijaż historyczny. Swoje prace wystawiała w Szwajcarii i w Polsce: w Warszawie, Krakowie, we Wrocławiu, w Przelewicach i Kłodzku. Od kilku lat prowadzi rezydencje Terra Sudeta, w której aktywnie promuje kulturę japońską. Współpracuje również z magazynem Torii, od 2012 także z Filiżanką Smaków, pisząc artykuły i publikując zdjęcia.
Kurator: Joanna Haba
Małgorzata Thébaud-Olejniczak, Gejsza. Istota Piękna
Wernisaż: 23 kwietnia 2013 roku, godz. 18.00
Wystawę można oglądać do 9 czerwca 2013 roku
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha
ul. M. Konopnickiej 26
Kraków
