Architektura światła to podróż w krainę mistyki i rytuału. Inspiracją spektaklu stały się wybrane idee wspólne, które łączą różne religie, a także pewne koncepty fizyki kwantowej, między innymi słynna boska cząstka – bozon Higgsa. Choreografia Pauliny Wycichowskiej powstała w twórczym dialogu z kompozytorem PRASQUALem, który przebieg muzyczny przedstawienia zawarł w ośmiu Rytuałach wykonywanych przez Orkiestrę Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Architektura światła stała się wspólną, ale zarazem i indywidualną refleksją jej twórców nad światem mistyki i rytuału. Spektakl powstał z inspiracji wybranymi ideami, które wydają się tożsame w różnych religiach, a także odniesieniami do holistycznego myślenia o człowieku i świecie. Tęsknota za harmonią i jednością motywuje do nieustannego poszukiwania ścieżek pozwalających łączyć przestrzeń fizyczną i metafizyczną. Nie są to tylko podróże intelektualne i duchowe filozofów, teologów i mistyków. Odkrycia współczesnej nauki wskazują, że sfery te współistnieją i przenikają się wzajemnie. Wszyscy znajdujemy się pod wpływem boskiej cząstki i w tańcu atomów jednoczymy ze wszechświatem.
Proces kreacji spektaklu zabrał twórców w rozważania nad metaforycznym znaczeniem światła, utożsamianego często ze świadomością, mądrością, prawdą i miłością. Wraz z tancerzami – artystami, ale również i indywidualnie istniejącymi niepowtarzalnymi mikrokosmosami, poszukiwali oni form ruchu i środków wyrazu, które oddadzą różne aspekty tej niekończącej się wędrówki. Jednym z najważniejszych z nich, poza wartością samej drogi, jest rytuał oczyszczania, którego przenośnią stał się cały spektakl.
Architektura światła powstała również z inspiracji myślą, rytuałami i obrzędami różnych religii. Pojawiają się tu między innymi odniesienia do poematu Nocy ciemnej Św. Jana od Krzyża, Księgi o Podróży Nocnej do Najbardziej Szlachetnego Miejsca Ibn Arabiego, Czekając na Godota Samuela Becketta, czy symbolu Om Mani Padme Hum z mistyki tybetańskiej. Jest też refleksja nad czynnikiem żeńskim i męskim w świecie – mityczną i rzeczywistą rolą kobiety i mężczyzny, a także rytuałami towarzyszącymi narodzinom, życiu i śmierci.
Tancerze kreują symboliczne postacie związane z życiem duchowym i ziemskim. Pojawia się pielgrzym, mędrzec i prorok, ale i poszukujący prawdy uczeń. Jest wielka kapłanka i bogini, mistrz ciemnej strony, czy targany namiętnościami poszukiwacz emocji. Są ludzie ziemi: kobieta i matka, mężczyzna – skała, ofiarowana. Wreszcie także uosobienie czystości, prawdy i wolności. W spektaklu świat i człowiek rodzą się w ciemności, gdzie rozpoczyna się droga w poszukiwaniu światła, w którym następuje ponowne odrodzenie.
Koproducentem premiery spektaklu jest Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kolekcje – priorytet Zamówienia kompozytorskie, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Architektura światła (2013)
Choreografia: Paulina Wycichowska
Kompozycja, ruch muzyków w przestrzeni i kierownictwo muzyczne: PRASQUAL
Scenografia, kostiumy: Paulina Plizga
Reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
Muzycy: Chelsey Schill (sopran), Nathan Plante (trąbka) wraz z orkiestrą złożona ze studentów Akademii Muzycznej w Poznaniu pod batutą PRASQUALa
Asystent choreografa: Agata Ambrozińska-Rachuta
Asystent prób muzycznych: Ewa Fabiańska-Jedlińska
Obsada: Andrzej Adamczak, Karina Adamczak-Kasprzak, Urszula Bernat-Jałocha, Artur Bieńkowski, Agnieszka Fertała, Kornelia Lech, Guillermo Millan Merida, Paweł Malicki, Daniel Stryjecki
Polski Teatr Tańca w Poznaniu
Premiera: 8 i 9 listopada 2013 roku
ul. Głogowska 14, MP2 – Hala Międzynarodowych Targów Poznańskich
