WYSTAWA rysunków Ilony Bałut w galerii Szewska Pasja
Spalmy coś, czyli osiemnaście prac Ilony Błaut na Szewskiej
Postacie są odwrócone, jakbyśmy tylko je podglądali, kiedy rozmawiają o czymś smutnym albo są zmęczone, niezadowolone i nie chcą pokazywać twarzy. Buzia zakryta włosami, ciemne okulary, nie ma nawet cienia uśmiechu. Jeżeli patrzą wprost, na nas, w oko kamery – patrzą z wyrzutem, jakbyśmy zrobili im krzywdę. Najchętniej pokazują plecy albo włosy upięte wysoko na czubku głowy. – Nie chce mi się rysować uśmiechniętych dzieci na huśtawce, chyba że na chwilę przed zerwaniem się łańcucha – mówi Ilona Błaut, artystka, która z impetem wkracza w świat sztuki, której prace pokażemy w galerii na Szewskiej w ramach 11 MFO.
(fragment tekstu Agnieszki Wolny-Hamkało)
Ilona Błaut studiowała na wydziale malarstwa i na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii warszawskiej ASP. Oprócz rysowania zajmuje się malowaniem murali i tworzeniem animacji. Współpracuje z autorami teledysków, scenografami, reżyserami. Pracuje także jako storyboardzistka, ostatnio przy filmie Xawerego Żuławskiego Zły. W ramach MFO w galerii Szewska Pasja we Wrocławiu pokaże osiemnaście prac z cytatami pochodzącymi z opowiadań występujących na festiwalu pisarzy.
OFENSYWA OPOWIEŚCI
Alois Nebel (2011) – adaptacja kultowego komiksu Jaroslava Rudiša i Jaromíra 99. Przy jego realizacji po raz pierwszy w historii czeskiej kinematografii wykorzystano metodę rotoskopii, w której modelem dla animacji są prawdziwi aktorzy. Seria opowiada o losach kolejarza, samotnika lubiącego czytać stare rozkłady kolejowe, żyjącego w miejscowości Biały Potok na granicy czesko-polskiej pod koniec lat 80. XX wieku. Produkcja: Niemcy, Słowacja, Czechy. Reż. Tomáš Lunák. 84 min.
Koniec proboszcza (Farářův konec, 1969) – film na podstawie scenariusza Josefa Škvorecký’ego, w reżyserii Evalda Schorma, przedstawiciela czeskiej nowej fali. Tragikomedia rozgrywająca się na czeskiej wsi. Historia fałszywego księdza, w rzeczywistości kościelnego wydalonego z powodu skandalu z wielkomiejskiej parafii i powracającego w rodzinne strony, którego próbuje zdemaskować miejscowy nauczyciel. Produkcja: Czechosłowacja. Reż. Evald Schorm. 98 min.
Krakatit (1948) – adaptacja książki Karela Čapka – „najnowocześniejszego europejskiego pisarza pierwszej połowy XX wieku” – z 1922 roku, łączącej science-fiction, kryminał i powieść przygodową. Głównym bohaterem obu dzieł jest Prokop (w tej roli Karel Höger), inżynier, chemik, specjalista od materiałów wybuchowych, który wynalazł nowy, niezwykle silny materiał wybuchowy – Krakatit. Produkcja: Czechosłowacja. Reż. Otakar Vávra. 106 min.
Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) – polski film kryminalny nakręcony na podstawie powieści Krzysztofa Kąkolewskiego. Historia emerytowanego milicjanta prowadzącego prywatne śledztwo w sprawie zagadkowej śmierci dziewczyny i opowiadającego o nim dziennikarzowi; stylizowany na dokument (podobnie jak oryginał literacki). Reż. Janusz Majewski. W rolach głównych Zygmunt Hübner, Barbara Brylska, Ryszard Filipski. 94 min.
Duży zeszyt (A nagy füzet, 2013) – ekranizacja bestsellerowej powieści Agoty Kristof. Historia niezwykłej więzi braci bliźniaków jednoczących się w przetrwaniu pełnej okrucieństw wojny, którym ojciec przed rozstaniem daje zeszyt, by zapisywali w nim swoje codzienne doświadczenia. Zdobywca Kryształowego Globusa MFF w Karlowych Warach oraz węgierski kandydat do Oscara w 2014 roku. Produkcja: Austria, Francja, Niemcy, Węgry. Reż. János Szász. 100 min.
Naganiacz (1963) – scenariusz do tego filmu napisał Roman Bratny na podstawie własnego opowiadania pod tym samym tytułem. Obraz nagrodzony Nagrodą Specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno (1964). Akcja dzieje się podczas ostatniej zimy II wojny światowej, gdy przez Polskę przejeżdża transport, z którego uciekinierka chroni się na wsi, u Polaka – Michała. Polska. Reż. Ewa i Czesław Petelscy. W rolach głównych Bronisław Pawlik, Maria Wachowiak. 80 min.
Siedem czerwonych róż, czyli Benek Kwiaciarz o sobie i innych – polski film telewizyjny z 1972 roku, komediodramat, adaptacja opowiadań Marka Nowakowskiego – „kronikarza Warszawy”. Sześć historii, które łączy aktor grający główną rolę: Teczka, Odmieniec, Palto, Zimna Woda, Kierownik Grad, Benek Kwiaciarz. Reż. Jerzy Sztwiertnia. W rolach głównych Zdzisław Maklakiewicz, Jan Himilsbach i in. 69 min.
Żywy bicz (Živý bič, 1966) – filmowa wersja powieści Milo Urbana pod tym samym tytułem, dzieła słowackiego modernizmu, jednej z najważniejszych powieści okresu międzywojennego na Słowacji, w nazistowskich Niemczech palonej na stosach razem z dziełami Tomasza Manna. Akcja filmu rozgrywa się w czasie I wojny światowej w wiejskiej społeczności Orawy, w której Eva Hlavajová musi nauczyć się żyć bez męża. Produkcja: Czechosłowacja. Reż. Martin Ťapák. 84 min.
Tegoroczny festiwal odbędzie się w Dolnośląskim Centrum Filmowym (adaptacje), Galerii Dizajn BWA Wrocław (panele dyskusyjne, spotkania autorskie) i na Starej Plebanii (prezentacje, plac Nankiera 17).
Międzynarodowy Festiwal Opowiadania 2014–2016 jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 we współpracy z Biurem Festiwalowym Impart 2016.
11. Międzynarodowy Festiwal Opowiadania
Od 26 września do 4 października 2015 roku
Organizator: Towarzystwo Aktywnej Komunikacji
Wrocław
