Gwiazda to jeden z najznakomitszych i najczęściej wystawianych tekstów Helmuta Kajzara, wpisujący się w koncepcję teatru metacodziennego. Teatru odrzucającego zasadę trzech jedności, dyktat logiki, formy, estetycznej tyranii. Teatru mówiącego o tym, co powszechne i jednostkowe, skupionego na człowieku i tym, co należy do sfery jego przeżyć i emocji.
W spektaklu Krzysztofa Czeczota Gwiazdą jest aktor owładnięty obsesją tekstu, roli, z którą całkowicie się utożsamia. Człowiek samotny, niespełniony, znajdujący się na skraju rozpaczy i szaleństwa. […] Stanowiące integralną część przedstawienia nagranie Tadeusza Łomnickiego w roli Gwiazdy (Teatr Polskiego Radia, reż. Zdzisław Wardejn, 1976 r.), jest głównym punktem odniesienia dla bohatera, źródłem jego obsesji, lustrem, w którym usiłuje się odbić.
Współczesna, pełna pop-kulturowych odniesień inscenizacja Czeczota to polifoniczna opowieść o granicach aktorstwa, gry, o przeżyciu, które za wszelką cenę chce się stać sztuką.
Tekst: Jadwiga Juczkowicz
Gwiazda – aktor, aktorka, człowiek. Gwiazda to „ciało świecące pozornie, świecące światłem, którego źródło wygasło”. Marzyciel skazany na wieczne nienasycenie, niespełniony artysta, skrzywdzone, domagające się miłości dziecko, rozżarzony kawał materii spalający się w tragicznej trajektorii upadku.
Chciałem dotrzeć do jego wnętrza, uchwycić moment tuż przed upadkiem, usłyszeć to „wygasanie”, przeżyć je. Gwiazda to przedstawienie dwupłaszczyznowe, które rozgrywa się jednocześnie w ciszy i w hałasie, wewnątrz i na zewnątrz bohatera. Widz sam, korzystając ze słuchawek, może wybrać sposób uczestnictwa, percepcji, odbioru tego, co się dzieje na scenie. Może wejść do głowy głównego bohatera i posłuchać jego myśli.
Tekst: Krzysztof Czeczot
W spektaklu realizowanym w WTW po raz pierwszy w polskim teatrze wykorzystany zostanie dźwięk binauralny – przestrzenny – nagrany przy pomocy tzw. „sztucznej głowy”. Będzie to ścieżka dźwiękowa, która – odtwarzana w zwykłych słuchawkach – da doskonałe złudzenie pełnej, naturalnej przestrzeni akustycznej i wrażenie, że znajdujemy się wewnątrz głowy bohatera. Krzysztof Czeczot sięgał już po tę technikę w swoich produkcjach radiowych.
Krzysztof Czeczot – aktor teatralny [Teatr Współczesny w Szczecinie, TR Warszawa] i filmowy, reżyser [radio, telewizja, audiobooki], autor kilku dramatów [m.in. Bajzel, Cyrk 76], autor i reżyser słuchowisk radiowych [Dublin. One Way, Jeszcze się spotkamy młodsi, Andy – nagroda na Festiwalu Prix Europa w Berlinie]. Prowadzi dom producencki.
Krzysztof Czeczot | Helmut Kajzar – Gwiazda
Premiera: 24 września 2016 roku
Scena na Strychu
Wrocławski Teatr Współczesny
