Festiwal Dramatu

Tomasz Śpiewak, Apokalipsa

Nowy Teatr, Warszawa
reżyseria: Michał Borczuch
dramaturgia: Tomasz Śpiewak
kostiumy, scenografia: Dorota Nawrot
reżyseria światła: Katarzyna Łuszczyk
muzyka: Bartosz Dziadosz „Pleq”
asystent reżysera, inspicjent: Radosław Mirski
asystentka scenografa: Weronika Biernat
II asystent reżysera: Jędrzej Piaskowski
konsultacje językowe: Karolina Porcari
mural: Krzysztof Mężyk, Ludmiła Woźniczko
charakteryzacja: Monika Kaleta
występują: Ewa Dałkowska, Marta Ojrzyńska, Bartosz Gelner, Marek Kalita, Sebastian Łach, Jan Sobolewski, Krzysztof Zarzecki

Literacką inspirację dla scenariusza stanowią dwie postaci – Oriana Fallaci i Pier Paolo Pasolini – reprezentanci dwóch radykalnie wyrazistych, a jednocześnie przeciwstawnych dyskursów traktujących o cywilizacji Zachodu i jej fantazmatycznym Innym, uosobionym w postaci wyznawcy islamu, terrorysty, nielegalnego imigranta. W krajobrazie kulturowej apokalipsy Borczuch doprowadza do spotkania umierającej na początku XXI wieku reporterki, „ostatniej Europejki” i zamordowanego latach siedemdziesiątych w niewyjaśnionych okolicznościach reżysera, „wyrodnego syna Europy”. Trawieni przez obsesje, lęki, pożądania i melancholię, wybitni i jednocześnie małostkowi, tworzą diagnozę kultury i społeczeństwa, w którym żyją. Przestrzeń spektaklu Borczucha rozciąga się między wściekłością i dumą Fallaci a uwiedzionym postacią Innego kontestatorem Pasolinim.

„Apokalipsa”, fot. Magda Hueckel (źródło: materiały prasowe organizatora)

Tomasz Śpiewak (1978), dramaturg, autor adaptacji teatralnych, tłumacz. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Gutenberga w Moguncji i Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Współpracował z takimi reżyserami jak: Remigiusz Brzyk (Brygada szlifierza Karhana Vaška Káňi, Teatr Nowy w Łodzi, 2008; Koń, kobieta i kanarek, Teatr Zagłębia w Sosnowcu, 2014; Joanna d’Arc. Proces w Rouen, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2010; Berek Joselewicz wg Zenona Parviego, Teatr Polski we Wrocławiu, 2010; Wodzirej, Harce młodzieży polskiej, Teatr IMKA, 2011, 2013; Gorączka czerwcowej nocy, Teatr Nowy w Poznaniu, 2013), Michał Borczuch (Wojna nie ma w sobie nic z kobiety Swietłany Aleksijewicz w Düessleldorfer Schaushielhaus, 2012; Zachodnie wybrzeże Bernarda-Marie Koltčsa, Teatr Polski we Wrocławiu, 2013; Paradiso, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, 2014), Natalia Korczakowska (Pasażerka wg Zofii Posmysz, Wrocławski Teatr Współczesny, 2008; Nelly wg Fiodora Dostojewskiego, Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu, 2008), Anna Smolar (Bullerbyn, Teatr w Opolu, 2011; Obcy Alberta Camus, Teatr Słowackiego w Krakowie, 2012), Robert Wilson (Akropolis Stanisława Wyspiańskiego, Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2007).

Bogusław Kierc, Łzwe zjawy roku pamiętnego

II nagroda w konkursie dramaturgicznym Strefy kontaktu (2015)
Wrocławski Teatr Współczesny
reżyseria: Tomasz Cymerman
scenografia: Kornelia Dzikowska
muzyka: Piotr Żyła
występują: Elżbieta Golińska, Maria Kania, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Katarzyna Pilichowska (gościnnie), Irena Rybicka, Jolanta Solarz-Szwed, Krzysztof Boczkowski, Tomasz Kocuj (gościnnie), Maciej Kowalczyk, Krzysztof Kuliński, Marcin Łuczak, Michał Szwed, Maciej Tomaszewski

Bogusław Kierc (1943), poeta, aktor, reżyser, pedagog, eseista, krytyk literacki. Na ekranie zadebiutował rolą Krzysztofa Cedro w Popiołach Wajdy (1965), potem grał głównie na scenie, najważniejsze role we Wrocławiu w teatrze Helmuta Kajzara, ale też u Jerzego Jarockiego, Kazimierza Brauna, Krystyny Meissner czy Anny Augustynowicz. Jako krytyk zajmował się przede wszystkim Przybosiem i Wojaczkiem, jako poeta wydał ponad dwadzieścia tomików, od debiutanckiej Nagości stokrotnej (1971) po Manatki (2014), jako eseista opublikował m.in. szkice Teatr Daremny (1980) i Bazgroły dla składacza modeli latających (2010). W latach 1990–1992 był dyrektorem artystycznym Teatru Współczesnego w Szczecinie, ale najdłużej wykładał we wrocławskiej PWST. W 2010 r. odznaczony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Jego Łzawe zjawy… zdobyły drugą nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie dramatopisarskim WTW Stefy Kontaktu 2016.

„Festiwal Dramatu” – plakat (źródło: materiały prasowe organizatora)

Weronika Murek | Sztuka mięsa

Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Legnica
reżyseria: Agata Duda-Gracz
muzyka na żywo – Cezary Studniak
występują: Gabriela Fabian, Ewa Galusińska, Magda Skiba, Małgorzata Urbańska, Bogdan Grzeszczak, Mateusz Krzyk, Paweł Palcat, Albert Pyśk

Weronika Murek (1989), prawniczka i pisarka. Jej zbiór opowiadań Uprawa roślin południowych metodą Miczurina był jednym z najgłośniejszych debiutów 2015 r. Murek kolekcjonuje dziwne słowa. układa z nich kompozycje. Już sam spis treści w zbiorze opowiadań układa się w taki oto tekst: Organizacja snu w przedszkolu, Alergia na pióra pudrowe, Ołówek, siekierka, kijek. Autorka została nominowana do Paszportów „Polityki” 2015 i obwołana literackim objawieniem. W tym samym roku zdobyła Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną za Feinweinblein, dramat historyczny, którego akcja rozgrywa się w latach 50. XX wieku na Górnym Śląsku. Dramat Sztuka mięsa miał swoją prapremierę w 2015 r. w Teatrze Śląskim w Katowicach.