Festiwal Dramatu

Artur Pałyga | Wściekłość

Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego, Katowice
reżyseria: Piotr Ratajczak
występują: Ewa Kutynia, Bogumiła Murzyńska, Andrzej Dopierała, Michał Rolnicki

Artur Pałyga [1971], dramaturg w teatrze Śląskim w Katowicach. W 2005 r. napisał musical dla klubu osiedlowego pt. Guma balonowa. Następnie wygrał konkurs na sztukę o Bielsku-Białej, którą w 2006 r. zadebiutował na teatralnej scenie w bielskim Teatrze Polskim [Testament Teodora Sixta]. Jego sztuki dwukrotnie zdobyły Grand Prix festiwalu R@port w Gdyni [Żyd w reż. Roberta Talarczyka w 2008, Wszystkie rodzaje śmierci w reż. Pawła Passiniego w 2009]. Ostatni taki ojciec w reżyserii Łukasza Witta-Michałowskiego oraz Nieskończona historia w reż. Piotra Cieplaka zwyciężyły w konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej [2009 i 2012], a spektakl Tato Małgorzaty Bogajewskiej na podstawie jego sztuki otrzymał na tymże konkursie nagrodę za reżyserię [2015]. Jego teksty reżyserowali też: Piotr Ratajczak, Joanna Lewicka, Paweł Łysak, Jan Klata, Grażyna Kania, Wojciech Faruga, Agata Kucińska, Tomasz Wygoda, Aneta Groszyńska. Paweł Passini za reżyserię jego tekstu Morrison/Śmiercisyn otrzymał Laur Konrada.

„Festiwal Dramatu” – plakat (źródło: materiały prasowe organizatora)

Malina Prześluga | Garnitur prezydenta

II nagroda w konkursie dramaturgicznym Strefy kontaktu (2015)
Wrocławski Teatr Współczesny
reżyseria, choreografia i teksty piosenek: Cezary Iber
scenografia i kostiumy: Michał Araszewicz
muzyka: Maciej Zakrzewski
projekcje wideo: Michał Jankowski
operator: Przemysław Brynkiewicz
inspicjentka, suflerka, asystentka reżysera: Katarzyna Krajewit

Obsada:

Orzełek – Zdzisław Kuźniar
Bocianek – Tomasz Orpiński
Adam Mickiewicz – Krzysztof Kuliński
Juliusz Słowacki – Marcin Łuczak
Bardzo charakterystyczny człowiek – Krzysztof Boczkowski
Anna Kowalska – Ewelina Paszke-Lowitzsch
Pani Słowikowa – Jolanta Solarz
Ptasie Radio – Maria Kania
Ptasie Radio – Dominika Majewska [PWST Wrocław]
Mężczyzna z toi-toi – Krzysztof Zych
Garnitur Prezydenta – Tadeusz Ratuszniak
Prezydent – Piotr Łukaszczyk [gościnnie]
Dziecko – Maciej Dubielowski / Ernest Lisowski

„Garnitur prezydenta”, fot. Tomasz Augustyn (źródło: materiały prasowe organizatora)

A co, jeżeli za każdą władzą stoi ktoś, kto pociąga za sznurki? A co, jeżeli ten ktoś ma kompleks niższości? A co, jeżeli tego kompleksu może się pozbyć tylko dokonując wielkich czynów? A co, jeżeli największym czynem, jaki mu przychodzi do głowy, jest wojna? W kraju, gdzie absurd siedzi obok każdego pasażera w tramwaju, gdzie symbole tego kraju zostały zdeprecjonowane i umieszone na bluzach z kapturem za 59,90 PLN, gdzie „starzy bogowie” – Mickiewicz, Słowacki, Tuwim – zostali zastąpieni przez nowe media, zafejsbukowani i stwitterowani; w kraju, gdzie opozycją dla prawicy jest prawica, a język degraduje się z każdą nowo wydrukowaną i głośno wypowiedzianą literą… W tym kraju, geopolitycznie najlepiej położonym dla przemarszu wojsk, wciąż żyje człowiek, który chciałby powiedzieć: „w Polskę wierzę”. Ten tekst to ironiczny komentarz do obrazu polskiej rzeczywistości, zbudowany poprzez kolaż fantastycznych postaci uwikłanych w szereg zdarzeń zapoczątkowanych przez oddzielnie garnituru od prezydenta, oddzielnie symboli od ludzi.

Malina Prześluga (1983), absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, dramaturg w Teatrze Animacji w Poznaniu. Autorka książek dla dzieci (m.in. Bajka i Majka, Bajka o Włosie Patryku, Bajka o starej babci i Molu Zbyszku, Ziuzia – nagrodzona tytułem książki roku polskiej sekcji IBBY). Jej dramaty wystawiane były m.in. w Baju Pomorskim w Toruniu, w Teatrze Osterwy w Lublinie, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Lalki i Aktora w Opolu, Teatrze Norwida w Jeleniej Górze, Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Guliwer w Warszawie. Jest laureatką Medalu Młodej Sztuki, zdobywczynią kilku nagród i wyróżnień w edycjach Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W 2013 r. zdobyła nagrodę główną, publiczności i dziennikarzy w konkursie „Metafory Rzeczywistości” za dramat Kwaśne mleko (sztuka dla dorosłych, podobnie, jak wcześniejszy monodram Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń). W 2015 r. za Garnitur Prezydenta otrzymała drugą nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie dramaturgicznym WTW. Również w 2015 r. została nagrodzona przez Ministra Kultury za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci.