Opanowaliśmy tę planetę. I co dalej? Człowiek wie o sobie coraz mniej. Ingrid Lausund w Skrzywieniu kręgosłupa pisze o rzeczywistości generowanej przez strach. Człowiek pod presją fikcyjnych wartości szuka bezpieczeństwa i odnajduje je – paradoksalnie – w poczuciu zagrożenia.
Lausund umieszcza swoich bohaterów w meta-przestrzeni biura. Twórcy przedstawienia w groteskowej wizji niemieckiej autorki widzą jednak szansę na wykreowanie utopijnego świata i ukazanie kondycji współczesnego człowieka. Człowieka, który po prostu chce przetrwać – niejednokrotnie kosztem rezygnacji z samego siebie. Naiwni, pokiereszowani bohaterowie, uwikłani w samych siebie i w innych, bez przerwy śnią te same sny, niszcząc się nawzajem. Tęsknią w samotności, choć nigdy nie są sami. Drapieżny stan oczekiwania na szczęśliwe zakończenie. Czy nadejdzie?
SCHMITT: Jestem rozbita i nie chcę być naprawiana. Już nie chcę się do czegoś nadawać. Chcę być kupą potłuczonych skorup, tą, którą jestem, chcę być zbędna, chcę móc być taką, jaką jestem, porozbijaną. Nie chcę, by ktoś tę kupę skorup, którą jestem, ostrożnie sklejał, żebym się do czegoś nadawała, nie chcę się do czegoś nadawać. Chcę, by ktoś tę kupę skorup, którą jestem, pozamiatał i wrzucił do śmieci, w tysiącach części spuścił ściekiem, rozpuścił mnie, więcej się nade mną nie zastanawiał. Żeby się już nikt o mnie nie troszczył i nie robił delikatnych wyrzutów, że nie pozwalam się naprawić. Nie chcę się już do czegoś nadawać. Błoto nie może być brudne, co jest martwe nie może umrzeć. Jestem rozbita i nie mam chęci być naprawiana! A wtedy spadaj, wynoś się, strzel sobie w łeb, powinnaś ponieść konsekwencje. Ani myślę. Jeśli czegoś nie muszę, to jest to konsekwentne. Jeśli konsekwencje ma się w dupie. Jeśli jesteś grzeczna, dostaniesz deser. Jeśli jesteś taka, jaka według nas powinnaś być, osiągniesz sukces. Nie jestem konsekwentna. Jestem po prostu rozbita. (Wychodzi).
PRESTI: (może przez mikrofon): Zapraszamy, zapraszamy. Taśma szczęścia jest do państwa dyspozycji. Wystarczy raz zaufać, a szczęście zagości na całe życie! Zapraszamy do skorzystania z okazji! To droga do szczęścia! Warto to przeżyć, właśnie rusza następna podróż! Taśma szczęścia. Endorfiny, radość i zabawa.
(Ingrid Lausund, Skrzywienie kręgosłupa, fragment)
W spektaklu wykorzystano fragmenty sztuki Hysterikon Ingrid Lausund w przekładzie Karoliny Bikont.
Realizatorzy:
- Reżyseria: Natalia Sołtysik
- Dramaturgia i opracowanie muzyczne: Krzysztof Ogłoza
- Scenografia i kostiumy: Agnieszka Roszkowska
- Współpraca scenograficzna: Mateusz Mirowski
- Reżyseria świateł: Paulina Góral
- Asystentka reżyserki, inspicjentka, suflerka: Justyna Bartman-Jaskuła
Występują:
- Kretzky – Tomasz Orpiński
- Hufschmidt – Jerzy Senator
- Schmitt – Aleksandra Matlingiewicz (gościnnie)
- Kristensen – Beata Rakowska
- Kruse – Marek Kocot (gościnnie)
- Mama – Maria Kania
- Papa – Maciej Tomaszewski
- Presti – Marcin Łuczak
- Hipersprzątająca – Zina Kerste
Igrid Lausund, Skrzywienie kręgosłupa. Wieczór dla osób z wadą postawy
Przekład: Paweł Adamski
Premiera: 11 marca 2017, godz. 19.15
Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego
