Ownetic to platforma społecznościowa, na której ludzie z pasją do kolekcjonowania i tworzenia prezentują, katalogują i organizują swoje zbiory.

© Ownetic 2020 / Polityka Prywatności

Artykuły wg słowa kluczowego

Galeria Biała w Lublinie

Emrah Gökdemir, „Lola singing Rebeka”, 2016 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Świadomy sen

Artyści prezentujący swoje prace na wystawie badają sen jako zjawisko fizjologiczne, które ma silny wpływ na rzeczywistość. Sztuka płynnie przenika się ze sferą medyczną, psychologiczną, społeczno-polityczną, czerpie zarówno ze studiów naukowych i paranaukowych, jak i współczesnej humanistyki i kultury wizualnej.
Cecylia Malik, z cyklu „Koncert u Pana Żula, Treatise”, olej na płótnie, 120x170 cm oraz nagranie utworu perkusyjnego Teresy Grebchenko, 2010. Fot. Mateusz Torbus (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 2 min

Malarki

Malarstwo kobiet jest obecnie jednym z najciekawszych przejawów polskiej sztuki aktualnej. To wyjątkowe zjawisko o wyraźnie zaznaczonej różnicy – jest czytelne i rozpoznawalne. Stosowany do tej pory „kod feministyczny” przestał być dla niego wystarczającym systemem odczytu. W wystawie bierze udział ponad 20 artystek.
Galeria Biała, wystawa „Biała transformacja” (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 5 min

Biała transformacja

Organizatorzy wystawy proponują przewodnik po sztuce, który powstał na bazie pracy artystek i artystów, pojawiających się w Białej sporadycznie, spontanicznie lub cyklicznie. Mimo że 30-lecie istnienia galerii stało się faktem, nie bilansują, nie podsumowują, lecz szukają nowych konstelacji oraz artystycznych zderzeń.
Hege Lønne, „Natur der Dinge”, Austriackie Forum Kultury, Warszawa 2012 (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 2 min

Hege Lønne – Skalisty las

Hege Lønne oszczędnym językiem natury, który stał się jej znakiem rozpoznawczym, tworzy minimalistyczną narrację, odkrywaną kolejno we wszystkich salach i korytarzach. Proste gipsowe formy rzeźbiarskie, ustawione na geometrycznych postumentach, stają się fragmentacją, rozwarstwieniem przestrzeni, ulegając złudzeniu, że otoczenie, w którym się znalazły, jest „naturalne”. Wprowadzają rytm, nadając całej ekspozycji logiczną całość.