O powstawaniu i ginięciu
Prace wybrane na wystawę przepracowują napięcia pomiędzy specyfiką pamięci, wykształconej na przekazach ustnych i tej zakorzenionej w piśmie. Tworzą sieć spontanicznych relacji, tymczasowych wspólnot sensu, opartych na choreografii przyciągania i odpychania, rozpraszaniu i integracji znaczeń. Ogniskuje je praca Soliloqiua Andrzeja Szewczyka z 1985 roku.