Stille, reż. Wojciech Klimczyk
Spektakle Kantora skomponowane były w niemal muzyczny sposób, a ich narracja często odbiegała od typowo dramaturgicznego myślenia. W równej mierze były one umuzycznione w warstwie dźwiękowej, co w przestrzeni czynności i akcji odbywających się na scenie. Dlatego dźwięki takie jak tupanie, stuki, grzechotanie, skrzypienie i mnóstwo innych, można traktować jako materiał muzyczny, komponowany przez reżysera.