Ownetic to platforma społecznościowa, na której ludzie z pasją do kolekcjonowania i tworzenia prezentują, katalogują i organizują swoje zbiory.

© Ownetic 2020 / Polityka Prywatności

Artykuły wg słowa kluczowego

Kraków

403 artykuły
Kwiaty i trawy – malowidła sōka-zu, Sōsetsu Kitagawa (tw. ok. 1639–1650), szkoła Rimpa, poł. XVII w., parawan sześcioskrzydłowy, z kolekcji J.A.N. Fine Art, London (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 2 min

Japoński parawan. Żuraw, sosna i góra Fuji

Po raz pierwszy w Polsce parawany japońskie będą głównym tematem wystawy. Zostaną zaprezentowane dzieła z kolekcji krakowskiej oraz z zagranicznych zbiorów. Każdy z kilkunastu parawanów prezentuje inny rodzaj parawanu, techniki zdobienia oraz stylistyki. Celem wystawy jest nie tylko prezentacja pięknych dzieł sztuki, ale również uzmysłowienie gościom muzeum, że parawany są wciąż doskonałą, funkcjonalną ozdobą, a przez to stają się ponadczasowym dziełem sztuki.
Autorka pracy: Hedva Ser (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Hedva Ser. Destrukcja i odrodzenie

Wystawa przedstawia rzeźby Hedvy Ser, uznanej francuskiej artystki, uhonorowanej w 2011 roku tytułem Artysty UNESCO na rzecz Pokoju. Jest to pierwsza ekspozycja jej prac w Polsce. Prezentowane na wystawie rzeźby – surowe, wykonane z brązu, 350-kilogramowe bryły – tworzą cykl, będący w zamierzeniu artystki symboliczną interpretacją losów społeczności żydowskiej w Polsce.
Festiwal Filmowy „Oko na Bałkany” (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 10 min

Festiwal Filmowy Oko na Bałkany

Cykl Festiwali Filmowych pod nazwą: Oko na Bałkany ma na celu umożliwienie polskiej publiczności kinowej zapoznanie się z kinematografią krajów, które geograficznie tworzą region zwany Bałkanami. Pierwszy Festiwal miał miejsce w styczniu 2013 r. i poświęcony był Serbii. Drugi Festiwal odbędzie się w styczniu 2014 r., w programie znajdą się filmy chorwackie.
Kamera Sony Portapak – obiekt wykonany przez Janka Simona, fot. Wojciech Staszkiewicz (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Janek Simon. Efekt Φ

Efekt Φ to wystawa, której autorem, łączącym równocześnie funkcje artystyczne, kuratorskie oraz badawcze jest Janek Simon, jeden z najciekawszych współczesnych polskich artystów. Do kluczowych idei poruszanych przez autora ekspozycji należą problemy relacji pomiędzy historią idei projekcji ruchu a jej społecznym funkcjonowaniem, rozwojem technologii i zmieniającymi się indywidualnymi potrzebami.
Wystawa Pokonkursowa Szopek Krakowskich – plakat (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 2 min

Wystawa Pokonkursowa Szopek Krakowskich

Pierwszy konkurs zorganizowało w 1937 roku Miejskie Biuro Propagandy Artystycznej przy Zarządzie Miejskim w Krakowie, z inicjatywy kierownika Biura, Jerzego Dobrzyckiego. Wybuch II wojny światowej przerwał organizację konkursów. Wznowiono je w 1945 roku, a od 1946 roku ich przygotowaniem zajmuje się Muzeum Historyczne Miasta Krakowa – wtedy jego dyrektorem został właśnie Jerzy Dobrzycki.
Sezon Swinarski, logo (źródło: mat. prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 4 min

Akropolis, reż. Łukasz Twarkowski

Akropolis, jeden z najważniejszych i zarazem najbardziej hermetycznych dramatów Wyspiańskiego, którego akcja rozgrywa się na Wawelu w noc Wielką Zmartwychwstania, pojawił się w krakowskich księgarniach w Wielki Piątek 1904 roku, w pięć tygodni po ukończeniu go przez autora. Wyspiański widział w nim domknięcie trylogii, której dwa pierwsze ogniwa stanowiły Wesele oraz Wyzwolenie. Marzył o zobaczeniu Akropolis na scenie, gdzie – jak wierzył – jego sens wybrzmi najpełniej.
Artur Król (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Krakowscy Sprawiedliwi

Ekspozycja opowiada o ludziach, którzy w czasie II wojny światowej nieśli pomoc Żydom, a których państwo Izrael uhonorowało medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Wystawa przybliża życiorysy krakowskich sprawiedliwych i jest hołdem złożonym wszystkim, którzy narażając życie swoje i swoich bliskich, nieśli pomoc żydowskim sąsiadom.
Krwawe wesele – muzyczna opowieść o cygańskim sercu, reż. i scenariusz Bartosz Szydłowski, scen. Małgorzata Szydłowska, Kraków-Nowa Huta, 2007, fot. G. Głazik, wł. Teatru Łaźnia Nowa (źródło: mat. prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Teatr w Nowej Hucie

Teatr w Nowej Hucie to zjawisko, na które składało się i składa tak wielu bohaterów i tak wiele wydarzeń, że poświęcona mu wystawa została przygotowana w dwóch oddziałach Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. W oddziale Dzieje Nowej Huty pokazana jest historia nowohuckiego teatru – od pierwszych, amatorskich scen z lat 50. XX w., poprzez kilkudziesięcioletni dorobek Teatru Ludowego, aż do czasów współczesnych i teatru Łaźnia Nowa.
Autor nieznany, Francja; „Józef Poniatowski (1763–1813) – Scena śmierci ks. w bitwie pod Lipskiem”; wł. Fundacja Książąt Czartoryskich (źródło: materiały prasowe)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

W nurtach historii

Zamierzeniem muzeum było jak najgodniejsze uczczenie pamięci polskiego bohatera narodowego z okazji przypadającej 19 października 200. rocznicy jego tragicznej śmierci w Bitwie Narodów pod Lipskiem. Ideą wystawy jest ponadto pokazanie i przypomnienie heroicznej śmierci księcia Poniatowskiego, która wpisuje się w romantyczny wzorzec umierania.
Jeroen Van Loon, „Life Needs Internet” (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

2. p a t c h: audio_visual_lab

p a t c h : audio_visual_lab to międzynarodowy festiwal poświęcony współczesnym formom kreacji w sztuce cyfrowej. To wydarzenie, podczas którego świat nauki i sztuki współpracuje ze sobą skupiając się na kreacji audiowizualnej wykorzystującej nowe technologie, platformy typu open-source, maszyny i narzędzia, rozwijane oraz przetwarzane przez ich użytkowników.
„3STALKER", fot. Irena Kalicka (źródło: materiały prasowe organizatora)
Wyświetl artykuł
  • 3 min

Krakowskie Reminiscencje Teatralne 2013

Już w październiku najnowsza odsłona Krakowskich Reminiscencji Teatralnych. Organizowany od 1975 roku festiwal nieustannie ewoluuje. Podążając za przemianami w sztukach performatywnych i w społeczeństwie, zyskuje nową tożsamość. Pyta o współczesnego człowieka i kulturę, prowokuje do myślenia i udziału w dyskusji. Nowy teatr, nowy odbiorca.