Paweł Altahmer i Artur Żmijewski Kolaże
Pomimo odmiennych temperamentów i stylu od czasu studiów u Grzegorza Kowalskiego Althamer ze Żmijewskim trzymają się razem. Czasem też współpracują. Kultywują obszar wspólny, nie rezygnując z obszaru własnego.
Artykuły wg słowa kluczowego
Paweł Althamer
Weneckie Biennale na Bródnie
Dziesiąta odsłona Parku Rzeźby ma formę biennale: przez dziewięć dni całe osiedle Bródno pełni funkcję wystawy sztuki. Zamiast gotowego, materialnego dzieła sztuki widzowie otrzymują konceptualny „model do składania”, ekspozycję, której mapa pokrywa się z terytorium.
Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby
Wystawa pokazywana w Muzeum Sztuki Bourse została przygotowana na bazie kolekcji instytucji. Spośród blisko 2000 prac wybrano kilkadziesiąt rzeźb, obiektów, instalacji i jeden film video stanowiących reprezentatywny zbiór polskiej rzeźby XX wieku oraz rzeźby współczesnej.
Alfabet sztuki
Jeśli na początku było Słowo, to w drugim planie boskiej kreacji był zapewne Alfabet. Klasyczne definicje alfabetu mówią o nim lakonicznie, jako o systemie znaków i kodów, lub transkrypcji mowy. Jedna z archaicznych definicji, bliska funkcji i teorii języka sztuki, mówi o alfabecie jako sposobie przekazywania słów w różnym czasie i przestrzeni.
9. Triennale Sztuki Sacrum
Poprzez prezentację dzieł różnych dziedzin sztuki Triennale Sztuki Sacrum zadaje najbardziej istotne pytania dotyczące sytuacji człowieka w świecie. Wybór tematu tej edycji podyktowała rzeczywistość, w której żyjemy, oraz pragnienie przypomnienia głębi znaczeniowej podstawowych pojęć, takich jak bliźni, współczucie, wzajemna pomoc czy przyzwoitość.
Communis – renegocjacje wspólnoty
„Wystawa koncentruje się na współczesnej polskiej tożsamości, w której religia i duchowość niejednokrotnie wpływają na sposoby wyobrażania sobie wspólnoty. Pragniemy zastanowić się nad tym, w jaki sposób sztuka i doświadczenia wywodzące się ze styku praktyki artystycznej i duchowej nawiązują dialog ze wspólnotą”
Common Affairs
Tytuł Common Affairs ma podwójne znaczenie: wspólne sprawy oraz zwykłe sprawy. Wystawa nosi też podtytuł: Revisting The Views Award – Contemporaty Art From Poland. I przypada na czas obchodów 25. rocznicy podpisania Polsko-niemieckiego traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy.
Orońsko. 17 km w linii prostej
Orońska kolekcja rzeźby była budowana przez ostatnie 30 lat przez kolejnych dyrektorów artystycznych instytucji, a także artystów i środowisko rzeźbiarskie. Znajdziemy w niej przykłady rzeźby polskiej od początku XX wieku po czasy współczesne. Najstarsze dzieła pochodzą z pierwszej dekady minionego stulecia. Są to dzieła klasyków – Konstantego Laszczki i Stanisława Ostrowskiego.
British British Polish Polish
Damien Hirst, Chris Ofili, Tracey Emin obok Zbigniewa Libery, Katarzyny Kozyry i Artura Żmijewskiego. Ponad sześćdziesięciu polskich i brytyjskich artystów na wielkiej wystawie w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Obszerna ekspozycja zajmie ponad półtora tysiąca metrów kwadratowych.
Open City | Otwarte Miasto
Piąta edycja festiwalu będzie odnosić się do Lublina jako miasta usytuowanego na pograniczu kultur i religii zarówno w perspektywie historycznej jak i współczesnej. Umownym punktem wyjścia będzie tu symboliczna rola miasta w powstaniu Rzeczpospolitej Obojga Narodów i rozmaite implikacje, jakie z tej obojnakości wynikały dla Lublina w rozmaitych okresach historycznych, aż po kolejny równie symboliczny moment, jakim było utworzenie tzw. Rządu Lubelskiego...
Cześć Akademii
Żmijewski i Althamer chcą z zaproszonymi profesorami i studentami warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych spotkać się podczas wspólnej pracy, tworzyć akty, malować i rysować. Zapraszający wprawdzie preferują duże formy – studium aktu i murale, ale chętnie wejdą też w świat małych form – niewielkiego rysunku czy akwareli.
Paweł Althamer Polietylen. W ciemności
Tytuł wystawy Polietylen. W ciemności został zainspirowany prezentacją projektu Almech w Museionie w Bolzano (Południowy Tyrol) latem 2012 roku, skąd bezpośrednio przyjechały rzeźby do Muzeum Współczesnego Wrocław. Ta właśnie wystawa zainspirowała organizatorów do zbadania, w jaki sposób funkcjonuje dzieło sztuki współczesnej, pozbawione już swojego performatywnego charakteru.