Ciała powszednie
Juhani Pallasmaa w Oczach skóry dowodzi, że hegemonia wzroku pozbawiła nas wielopoziomowej percepcji, i wskazuje na skórę jako istotny zmysł budowania obrazu w odczuwaniu rzeczywistości. Postuluje przeniesienie punktu ciężkości z okulocentrycznego kontaktu ze światem w stronę wielozmysłowego doznawania, ze szczególnym uwzględnieniem haptycznego kontaktu.