Wypełniając puste pola. Wystawa poświęcona Jerzemu Ludwińskiemu
Projekt, oparty w zasadniczej części o dokumenty dotyczące działalności Ludwińskiego, przyjmuje formę nietypowej podróży przez archiwalia. Takie ujęcie w dużym stopniu zdeterminowała sama biografia krytyka, który w swojej praktyce zawodowej działał w różnych ośrodkach i środowiskach twórczych, dążąc do decentralizacji sztuki i do sformułowania swoistego języka krytyki artystycznej. Punktem wyjścia dla tej podróży są dwa fakty, wytyczające główną oś poszukiwań wystawy, skoncentrowaną wokół strategii i praktyki kuratorskiej oraz w dalszej kolejności wokół działalności teoretyczno-krytycznej Ludwińskiego.