Od dzisiaj można oglądać w Krakowie wystawę, która stwarza okazję pokazania obszernej części Kolekcji Bunkra Sztuki gromadzonej na przestrzeni ostatnich trzech lat. Prezentacja nie ma charakteru tematycznego. Jej celem jest pokazanie bogactwa tendencji obecnych we współczesnej sztuce polskiej, zwrócenie uwagi na odmienne sposoby wykorzystania przez artystów nowych mediów i wskazanie różnorodności stosowanych przez nich strategii komunikacyjnych. Ramy chronologiczne prezentacji mają charakter przekrojowy. Wśród wystawianych prac znajdą się dzieła artystów dziś należących już do klasyki współczesności: Józefa Robakowskiego (projekcja wyboru filmów), Edwarda Dwurnika, Krzysztofa Wodiczko czy Tomasza Ciecierskiego, prace artystów, którzy zmieniali obraz sztuki polskiej w latach dziewięćdziesiątych: Jadwigi Sawickiej, Wilhelma Sasnala, Rafała Bujnowskiego, Marcina Maciejowskiego, Oskara Dawickiego (m.in. Portrety uliczne), Marty Deskur (Trzej królowie z cyklu Rodzina), Katarzyny Górnej (m.in. Portret podwójny) i Piotra Lutyńskiego, oraz tych, którzy aktywnie włączyli się w jej kształtowanie już w XXI wieku: Małgorzaty Markiewicz (Kwiaty, Wycinanki), Janka Simona (m.in. Krakowiacy lubią czystość), Karoliny Kowalskiej (m.in. Stock).
Jak mówi Maria Anna Potocka – kuratorka wystawy: „Prezentowane prace były systematycznie gromadzone od początku XXI wieku, tworząc kolekcję, która dąży do możliwie reprezentatywnego zestawu artystów krakowskich, w dalszej kolejności polskich. W tej chwili znajdują się w niej 74 prace, 20 artystów. Obejmuje twórców, którzy wpisują się w aktualną refleksję sztuki, którzy ją kreują. Zdecydowana większość prac związana jest z wystawami tych artystów w Bunkrze. W ten sposób kolekcja jest również odbiciem programu galerii. Kolekcja „z wystaw”, która równocześnie reaguje na sztukę w momencie i miejscu jej powstawania, ma swoje racjonalne uzasadnienia. Po pierwsze jest to koncepcja uprawniająca do tanich zakupów, bo albo dotyczy sztuki młodej i jeszcze niedrogiej, albo sztuki, którą się wytwarza. Poza tym kolekcja powstająca na tych zasadach ma szanse na reprezentatywność odnośnie miejsca i czasu. Niemniej przyjęcie takiej koncepcji oznacza zgodę na pewne ograniczenia. Tego typu kolekcje są zmuszone zapomnieć o przeszłości i pominąć artystów, którzy przynależą do minionych momentów refleksji sztuki. Z reguły również rezygnują ze sztuki zagranicznej. W wypadku galerii te ograniczenia nie są żadnym problemem, bo galeria bawi się w inne etosy niż muzeum. Muzeum reprezentuje historię lub jej fragment, Galeria reprezentuje siebie. Kolekcja to również dowód artystycznej czujności instytucji. Bunkier Sztuki udowodnił poprzez swoją kolekcję wyczucie aktualnej sytuacji sztuki i powiązanie ze strategiami innych instytucji. Artyści, których prace znajdują się w kolekcji Bunkra, wystawiają w najlepszych galeriach na całym świecie i znajdują się w ważnych kolekcjach. I to międzynarodowe potwierdzenie wartości jest wielkim sukcesem Bunkra."
kuratorka: Maria Anna Potocka
wernisaż: czwartek, 06 lipca 2006, godz. 18.00
wystawa otwarta od 07 lipca 2006 do 27 sierpnia 2006 w godz. 11.00-18.00