18 czerwca 2009 roku o godzinie 13.00 podczas spotkania z Czytelnikami i Przyjaciółmi Agnieszki Osieckiej, w Teatrze Polonia w Warszawie nastąpi uroczyste otwarcie Publicznego Cyfrowego Archiwum Agnieszki Osieckiej. Zaprezentowany zostanie również X Tom Wielkiego Śpiewnika Agnieszki Osieckiej.
Agnieszka Osiecka całe życie pisała ręcznie i na maszynie. Teraz jej Archiwum wchodzi w XXI wiek – erę digitalizacji i informatyzacji. Jest to pierwsze w Polsce tak obszerne, zdigitalizowane osobiste archiwum poetyckie, które będzie dostępne bez ograniczeń dla użytkowników domowych i instytucji naukowych. Archiwum Agnieszki Osieckiej stanowi imponujących rozmiarów zbiór, a zachowane materiały są równie niezwykłe i różnorodne jak sama twórczość i osobowość Poetki. Inwentaryzacja Archiwum liczy kilkadziesiąt stron formatu A4. Zbiór składa się z ok.1300 teczek A4, ok. trzech tysięcy fotografii – odbitek i negatywów. Zawiera również dwie podstawowe części: osobiste materiały Poetki oraz z część literacką, na którą składają się pamiątki typu: programy teatralne, plakaty teatralne, recenzje itd.
Osobiste materiały to: rękopisy i maszynopisy wierszy, prozy, sztuk, osobiste dzienniki, które w grubych zeszytach Autorka prowadziła od czasów dzieciństwa (lata 50.) do lat 90., czy dzienniki z podróży. Jest tu m.in. dziennik pisany podczas pobytu w szpitalu podczas porodu Córki, czy dzienniki pisane do Adama Michnika. Notesy, kalendarze. To również obfita korespondencja, na którą składają się listy do i od znakomitości świata polskiej literatury: m.in. Jeremiego Przybory, Jerzego Giedroycia, Marka Hłaski, Janusza Minkiewicza i wielu innych Przyjaciół i Przyjaciółek oraz najbliższej rodziny.
Ważną część Archiwum stanowią dokumenty (legitymacje, indeksy itp.) oraz duży zbiór fotografii autorstwa Agnieszki Osieckiej, która podczas studiów na wydziale reżyserii w Łódzkiej Szkole Filmowej zainteresowała się fotografią. Zachowały się również przedmioty należące do Poetki, m.in. ordery, biurko, rower, aparat fotograficzny, bibeloty (np. drewniane koniki), część ulubionej zastawy kuchennej, apaszki, okulary, itd., które zostały sfotografowane na potrzeby Archiwum Cyfrowego.
Agnieszka Osiecka zmarła 7 marca 1997 r. Jej Archiwum Rodzina Poetki przekazała bezpłatnie na dziesięć lat w depozyt do Muzeum Literatury w Warszawie. Gdy termin depozytu minął, Rodzina zdecydowała się nieodpłatnie upublicznić Archiwum, podejmując się inwentaryzacji, uporządkowania oraz digitalizacji zbiorów. Merytorycznej pomocy w tym projekcie Rodzinie Poetki udzielił doktor historii Andrzej Klubiński, specjalista, pracownik Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. Przez ostatnie dwa lata poświęcił wieczorami i w weekendy setki godzin na benedyktyńską pracę, polegającą m.in. na opisywaniu setek posortowanych teczek. Dyrektorem zarządzającym Archiwum została Magdalena Nosal, studentka Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, od lat związana z Fundacją Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej.
Otwarcie Archiwum: 18 czerwca 2009 roku o godzinie 13.00
Teatr Polonia
Warszawa