Od 24 lipca do 2 sierpnia 2009 roku w galerii Studia BWA we Wrocławiu pokazywana będzie wystawa Erotic Space Tsai Ming-Lianga. Towarzyszy ona 9. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Era Nowe Horyzonty, w trakcie którego w tym roku odbywa się retrospektywa twórczości malezyjskiego reżysera.
Erotic Space, filmowo-przestrzenna instalacja, przygotowana na wystawę Discovering The Other w 2007 roku w Muzeum Narodowym w Tajpej, w opozycji do prezentowanej tam oficjalnej, wysokiej sztuki, miała wprowadzać widzów w lokalność Tajwanu, w inne, często ukryte, intymne światy jego mieszkańców.
Instalacja składa się z trzech niewielkich ciemnych pokoi. Jedynym źródłem światła są ekrany telewizorów, odtwarzające podróżnicze wideo z udziałem Tsai Ming-Lianga, Lee Kang-shenga i ich przyjaciół, dokumentujące wspólne zagraniczne wyprawy z 10 lat. W tych sfilmowanych od niechcenia, czarujących – jak określił je Gertjan Zuilhof, kurator wystawy Discovering The Other – fragmentach znajdziemy wszystkie najbardziej charakterystyczne dla filmów Tsaia jakości – niespieszny rytm, skupienie na mało znaczących, drobnych detalach codzienności, zachwyty i zmęczenie, wypełnione nudą oczekiwanie, wiele ciał i wiele twarzy. Będą tam pozujące do zdjęcia dzieci, uliczni muzycy, niezwykłe, obejmujące się pomniki i podobni do nich chińscy robotnicy, pracujący na budowie, pełen wdzięku ruch płetw bladoróżowej ryby, niebo, dużo nieba, zardzewiałe statki, niezobowiązujące rozmowy – także o kinie, argentyńskie koty, białe kitle uczniów i mate, i miasta oglądane z okna pokoju hotelowego, albo z samochodu.
W realnej przestrzeni instalacji, wystylizowanej na gejowską saunę, którą odwiedzał ojciec Hsiao-kanga w filmie Tsaia Rzeka, na podłodze leżą zniszczone materace, poduszki i rolki papieru toaletowego. Jak przekonuje artysta: widzowie mogą zostać tu, jak długo chcą, mogą patrzeć, czekać, spać, płakać, by usłyszał ich ktoś za ścianą, mogą dzielić miejsce z innymi, by przekonać się, jakie to trudne, a nawet – gdyby przyszła im na to ochota – zamknąć się na klucz w jednym z pokoi. Tsai Ming-Liang pokazuje przestrzeń i jej perwersje, budowane bardziej w oparciu o fantazje niż rzeczywistość. Ciemność i obecność obcych, sugestie i deklaracje artysty, zmysłowość pokazywanego przez niego świata, odwołują się do ukrytych, zacienionych stron ludzkiej duszy i ciała. (Agnieszka Szeffel)
Tsai Ming Liang – rezydent Tajwanu, pochodzi z Malezji; najczęściej dziś nagradzany na światowych festiwalach azjatycki reżyser. Urodził się w 1957 roku w Malezji, w miejscowości Kuching. W wieku 20 lat przeniósł się do Taipei na Tajwanie i tam rozpoczął studia filmowe na Chinese Culture University of Taiwan. Tam właśnie poznał twórczość europejskich auteurs, którzy mieli szczególny wpływ na jego autorski styl i artystyczne wybory: François Truffaut, Michelangelo Antonioniego, Rainera Wernera Fassbindera czy Roberta Bressona. Został doceniony przez jury i krytyków w Cannes (Dziura, 1998), a także w Wenecji (Vive l’amour, 1994; Goodbye Dragon Inn, 2003; Nie chcę spać sam, 2006) czy Berlinie (Rzeka, 1997; Kapryśna chmura, 2005).
(Agnieszka Szeffel)
