8 i 9 maja 2010 roku na Dużej Scenie Teatru Jaracza w Łodzi odbędą się spektakle premierowe Dybuka Szymona An-skiego w reżyserii Mariusza Grzegorzka. Według tradycji żydowskiej dybuk to duch zmarłego, który wciela się w żywą istotę.
Nie tylko hebrajczycy uznają, że obok materialnego świata istnieje inny, równoległy, którego obecność przeczuwamy, chociaż nie mamy do niego dostępu. Duch i materia stanowią spójną całość. Zaświaty i ziemska doczesność są na równi rzeczywiste, a przeznaczenie, które kieruje ludzkim losem może się dopełnić i po śmierci.
Doświadczają tego bohaterowie sztuki – student jesziwy Chanan oraz jego ukochana Lea. Oboje zostali sobie przeznaczeni jeszcze przed narodzeniem, zgodnie z układem zawartym przez ich ojców. Ale czas nie stał w miejscu, ludzkie drogi się rozeszły, a i pamięć zawiodła. Ojciec Lei złamał umowę i przyrzekł rękę dziewczyny innemu. Na wieść o tym Chanan, bluźniąc przeciwko Bogu, umarł z żalu. Po śmierci jego niespokojna dusza, zwabiona rozpaczą Lei, zawładnęła jej ciałem.
Ta poetycka opowieść o wędrówce dusz, o przeznaczeniu i miłości, która nadaje sens życiu i której nie można bezkarnie ignorować, mówi również o tym, jak niedotrzymane obietnice mszczą się na przeniewiercach, o decyzjach, które ważą na całym doczesnym życiu, o niepokoju sumienia i honorze.
Odrywając się na chwilę od prozy życia, warto przypomnieć sobie o tych elementarnych sprawach, które na co dzień nie zaprzątają myśli, chociaż decydują o naszym człowieczeństwie.
Dybuk
reżyseria, scenografia: Mariusz Grzegorzek
kostiumy: Grzegorz Gonsior
reżyseria światła: Jolanta Dylewska
asystent reżysera: Katarzyna Brewińska
asystent scenografa: Ryszard Warcholiński