8 maja 2010 roku w Muzeum Narodowym w Krakowie odbędzie się wernisaż wystawy Fakty z życia. Fotografia brytyjska 1974-1997. W ramach tegorocznej edycji Miesiąca Fotografii w Krakowie otwarta zostanie obszerna ekspozycja będąca panoramą brytyjskiej fotografii z lat 1974-1997, która w tym czasie przeszła niebywałą ewolucję.
Wystawa, której kuratorką jest Katy Barron, ma przede wszystkim w jak najszerszym stopniu zaprezentować polskiej publiczności rozwijającą się na przestrzeni trzech dekad fotografię brytyjską. Stąd obfitość nazwisk, różnorodność postaw artystycznych, wielorakie perspektywy widzenia samego medium. Wybrani przez Katy Barron fotografowie, których zdjęcia zostaną zaprezentowane na wystawie, to postaci kluczowe dla rozwoju fotografii w Wielkiej Brytanii, doskonale rozpoznawalne także poza jej granicami. Większość z nich zrzeszona jest w prestiżowych agencjach fotograficznych, takich jak Magnum Photos czy Viva. Ze względu na obszerną zawartość merytoryczną projektu, kuratorka podzieli ekspozycję na kilka niezależnych, stworzonych w oparciu o klucz tematyczny części.
Chris Killip (1946) – zrezygnował w latach 60. z tworzenia fotografii komercyjnej na rzecz dokumentu. Jego zdjęcia utrzymane w klasycznej, czarno-białej tonacji portretują odchodzące w przeszłość zwyczaje mieszkańców Wyspy Man (Isle of Man, 1973), skąd Killip pochodzi. W latach 1976-1987 artysta wykonuje w północno-wschodniej Anglii zdjęcia do albumu In Flagranti (1988) podsumowującego dekadę rządów Margaret Thatcher, których skutkiem były nieodwracalne zmiany w tradycyjnym, przemysłowym krajobrazie. Za opublikowane zdjęcia otrzymał II Nagrodę Henri Carter-Bressona. Pod koniec lat 70. otworzył Side Galery w New Castle gromadzącą środowisko brytyjskich dokumentalistów.
Chris Steele-Perkins (1947) – fotografował ulegającą całkowitej komercjalizacji przestrzeń angielskich miast. Interesowało go także stosunkowo nowe zjawisko subkultur młodzieżowych – w słynnym albumie The Teds (1979) sportretował czerpiących z mody epoki edwardiańskiej Teddy Boys. Większość jego projektów poświęconych jest problemom dotykającym państwa Trzeciego Świata oraz współczesnym konfliktom zbrojnym (Beirut: Frontline Story, 1981; Afghanistan, 2001).
Jem Southam (1950) – fotograf pejzażu. Jego twórczość opisuje zmiany zachodzące na angielskiej wsi. Interesują go relacje zachodzące między ludźmi a przyrodą, która ich otacza. Twórca cykli fotograficznych: The Red River (1982-1987), The Raft of Carrots (1992).
John Davies (1949) – pejzażysta znany z analitycznego, subtelnego stylu. Fotografując miejski i przemysłowy krajobraz, korzystał z klasycznej czarno-białej kliszy. Artysta, który zainteresowany jest czystym krajobrazem i jego wymiarem metafizycznym. Niezwykłą rolę w jego fotografiach pełni światło. Początkowo koncentrował się na pejzażu dzikim i naturalnym (albumy Mist Mountain Water Win, 1985 oraz Skylines, 1993). W latach 80. zainteresował się poprzemysłową przestrzenią miejską (album A Green and Pleasant Land, 1996).
Paul Graham (1956) – jako pierwszy dokumentalista zaczął używać barwnej taśmy, zarezerwowanej w fotografii brytyjskiej dla zdjęć komercyjnych. W latach 1981-1982 fotografował jedną z głównych arterii komunikacyjnych północnej Anglii (A1 – The Great North Road, 1993). Jednocześnie podjął się fotograficznego problematyzowania złożonych zagadnień – album New Europe (1992), do którego zdjęcia powstawały w latach 1988-1993, odnosi się do kwestii homogenizacji kultury europejskiej w czasach późnego kapitalizmu.
Tom Wood (1951) – klasyk kolorowej brytyjskiej fotografii dokumentalnej, mocno oddziałujący na młodsze pokolenia dokumentalistów. Autor albumu Looking for Love (1989), w którym sportretował młodą, brytyjską kulturę disco. W latach 1982-1985 Wood odwiedzał Disco Reach Night Club w New Brighton – pierwszy tego typu klub w północnej Anglii. Obserwacja prowadzona przez Wooda jest niezwykle wnikliwa, posiada niemal antropologiczny charakter. Inne albumy Wooda to: All Zones Off Peak (1998), People (1999) oraz Photie Man (wspólnie z Padraig Timoney, 2005).
Martin Parr (1952) – najbardziej rozpoznawalny brytyjski dokumentalista. Obecnie ikona fotografii postmodernistycznej, w latach 70. koncentrował się głównie na krajobrazach przemysłowych północnej Anglii (Bad Weather 1982, A Fair Day 1984). Od 1984 tworzy już rozpoznawalne, kolorowe fotografie. Jego pierwszy barwny cykl to Last Resort: Photogaphs of New Brighton (1986), w którym kontynuuje utrzymaną w duchu Tony’ego Ray-Jonesa obserwację Brytyjczyków w czasie wolnym. Podobnie jak Ray-Jones, także Martin Parr kolekcjonuje pocztówki. Część z nich, wykonana przez Johna Hinde’a, stanowi bezpośrednią inspirację dla jego barwnych fotografii. Parr jest autorem cyklu Signs of the Times: A Potrait of the Nation’s Tastes (1992) bezwzględnie podsumowującego obyczaje i gusta współczesnych Brytyjczyków.
Anna Fox (1961) – fotografka tworząca pod wpływem amerykańskich nowych kolorystów, znana z badania fenomenu kultury biurowej w drugiej połowie lat 80. (album Workstation,1988). Jest również autorką albumu fotografii z lat 1989-1994 ilustrujących korporacyjne spotkania integracyjne, polegające na grze w paintball i odgrywaniu działań wojennych (Friendly Fire, 1995). Obecnie Fox jest wykładowczynią na University for the Creative Arts w Farnham. W roku 2007 wydana została jej monografia, zatytułowana Anna Fox Photographs 1983-2007 (2007).
Richard Billingham (1970) – zaliczany w poczet Young British Artist, nominowany w 2001 roku do nagrody Turnera, zasłynął cyklem zdjęć, w których sportretował swoją rodzinę mieszkającą w typowym block of flats w miejscowości Cradley Heath. Ray’s Laugh (1996) pokazuje ojca artysty – Raya, bezrobotnego alkoholika oraz chorobliwie otyłą, rozmiłowaną w układaniu puzzli matkę – Liz.
Tom Hunter (1965) – jako pierwszy i jak dotąd jedyny fotograf został uhonorowany wystawą w National Gallery w Londynie (Living in Hell and Other Stories, 2006). Jego fotografie nawiązują do malarstwa Dawnych Mistrzów. Bohaterami zdjęć Huntera są głównie młodzi ludzie o artystycznych aspiracjach zamieszkujący Hackney – wschodnią dzielnicę Londynu. Cykl fotografii Person Uknown Series z 1997 roku łączy kompozycje rodem z obrazów Vermeera van Delft z ukazaniem codziennych czynności wykonywanych przez mieszkańców londyńskich squatów.
Muzeum Narodowe w Krakowie – Gmach Główny, al. 3 Maja 1
Wernisaż: 8 maja 2010 roku, godz.16.00
9 maja – 11 lipca 2010 roku
Kuratorka: Katy Barron
