21 lutego 2011 roku w wieku 88 lat zmarł Jerzy Nowosielski – polski malarz, rysownik, scenograf, filozof i teolog prawosławny. Uważany za jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy ikon.
W roku 1940 rozpoczął naukę w krakowskiej Kunstgewerbeschule u profesora Stanisława Kamockiego. Od roku 1945 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u profesora Eugeniusza Eibischa.
Na początku swej drogi artystycznej był asystentem Tadeusza Kantora i pozostawał pod wpływem Tadeusza Brzozowskiego. W okresie socrealizmu zajmował się sztuką sakralną. Swoją pierwszą wystawę miał w 1955 roku, zaraz potem reprezentował Polskę na biennale w Wenecji (1956) i w São Paulo (1959).
Od 1976 roku profesor ASP oraz członek PAU, Grupy Młodych Plastyków oraz Grupy Krakowskiej. Od najmłodszych lat był zafascynowany liturgią wschodnią, w której został wychowany (najpierw jako grekokatolik, później prawosławny). Malował ikony głównie przedstawione w metafizycznych kompozycjach figuralnych i pejzażach; płasko malowane formy obwodził konturem.
Tworzył monumentalne dekoracje ścienne, m.in. w kościołach w Lourdes, Tychach, kościele Ducha Świętego w Nowej Hucie, dolnej cerkwi pw. św. Jana Klimaka w Warszawie, kościele pw. Podwyższenia Krzyża Św. w Warszawie na Jelonkach oraz w cerkwi w Hajnówce. W Białym Borze (woj. zachodniopomorskie) stworzył niewielką cerkiew greckokatolicką, w której zaprojektował architekturę, wyposażenie wnętrza i wystrój malarski.
Autor prac teoretycznych o ikonie i malarstwie, m.in.
- Wokół ikony. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim (1985)
- Inność prawosławia (1991)
W 2000 roku uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1996 roku Zofia i Jerzy Nowosielscy założyli Fundację Nowosielskich, której celem jest wspieranie wybitnych osiągnięć kultury polskiej poprzez przyznawanie stypendiów i dorocznych nagród.
(Źródło: Wikipedia)
