Od 1 do 29 kwietnia 2011 roku w Art Agenda Nova w Krakowie potrwa wystawa prac Bartka Buczka pt. Jaskółczy niepokój/Swallows Anxiety.
Bartka Buczka nurtowało pojęcie czasu, w którym nie wiadomo co robić. W tym stanie zaczajenia uporczywie szukał miejsc chybotliwych i histerycznych. Czarna żółć zalegająca w jego organizmie dawała o sobie znać. Warto pamiętać, że jej zgubne wypływy odpowiadały temperamentowi melancholicznemu. Przypisywano je Saturnowi, który obok artystów, patronował również złoczyńcom, sknerom, kupcom i grabarzom.
Starszy brat Buczka nauczył go wielu niepożytecznych rzeczy. Na przykład czterdziestu określeń na śnieg, używanych w zależności od jego sypkości, koloru i pory, w której spadł. Podpowiedział lepienie bałwanów mutantów. Kazał zepchnąć wielką kulę śniegową na rodzinną wioskę, wypalić sobie na udzie znak rozpalonym do czerwoności żelazem, wchodzić bez lęku do świecącej na zielono jaskini.
W niewielkim lustrze, które Bartek Buczek skonstruował pod wpływem brata, cienka tafla szkła oddzielała dwa kilogramy rtęci od przysuwających się do niej twarzy przypadkowych osób. Mało kto wiedział, że zatrucie tą piękną cieczą początkowo skutkuje osłabieniem, bólem głowy i kończyn. Potem pojawiają się drżenia i niezborność chodu. Obserwuje się też postępujące zaburzenia snu, upośledzenie koncentracji, zaburzenia pamięci, zmiany w osobowości. Ostre zatrucie wywołuje zapalenie płuc i oskrzeli prowadzące do niewydolności oddechowej. Zmagania z rtęcią fascynowały Buczka głównie przez jej odbijające właściwości. Srebrzysta masa wyświetlała zadawnione rysy i cienie na twarzach, które się w niej przeglądały. Ujawniały się w niej najdalej wysunięte, źle oświetlone peryferia, niechciane zakamarki, naczynia włoskowate charakteru, o których nie miało się dotąd pojęcia.
Przyglądając się swojemu odbiciu Buczek stworzył chłodny autoportret. Wyprał się na nim z kolorów i domalował na jego powierzchni krople wody. Mokry obraz uwięził jego pomysły na załzawionych obszarach. Trzymanie się tego rozkosznego, przeciąganego smutku wydawało się Buczkowi sposobem na zdzieranie kolejnej warstewki z rzeczywistości. Odsłanianie jej bagnistego, rozgorączkowanego wnętrza. Śledził przy tym mechanikę działania swojego mózgu. Katalogował i prześwietlał wszystkie wypowiadane słowa i zachowania. Nic rosło mu w gardle i coraz częściej nie pozwalało mówić. Przedmioty, których dotykał robiły się jakieś wilgotne, ciężkie i zimne.
W końcu pielęgnowany przez dłuższy czas niepokój popchnął go do poszukiwań brata, którego nigdy nie miał.
Bartek Buczek – urodzony w 1987 roku. Od 2006 roku jest studentem ASP w Katowicach: kierunek malarstwo, w pracowni Andrzeja Tobisa. Ex członek grupy Ośmiornica.
Wystawy:
2009 – 2010 Prawie pożarł mnie tygrys – BWA Katowice
2009 OCTOPUS GROUP EXIBITION – D-light Studios Dublin
2009 Szczyt bohaterów – Bunkier Sztuki
2009 Alfabet polski 1 – BWA Tarnów
2009 Tylko dla chłopców (Bartek Buczek i Maciej Nawrot) – Rondo Sztuki
2009 IV Spotkania Artystyczne Aspekty – MIT MITOLOGIA
MITOMANIA – O współczesnych pojęciach mitu
2008 Pamiętniki pokolenia Tamagotchi – Galeria Klimy Bocheńskiej
Wystawa: 01 kwietnia– 29 kwietnia 2011
Art Agenda Nova
ul. Kochanowskiego 10/12 (wejście od podwórka)
31-127 Kraków