We wtorek 10 maja 2011 roku o godz. 19.00 w Świetlicy KP w Trójmieście odbędzie się projekcja nagrania ze spektaklu Anioły w Ameryce Krzysztofa Warlikowskiego zrealizowanego w TR Warszawa. Pokaz poprzedzi rozmowa Katarzyny Fidos z Robertem Rogozieckim. Spotkanie odbywa się w ramach cyklu Krytycznie o teatrze współorganizowanego z Fundacją Teatru Boto.
Kushner zaczął pisać sztukę o ostatnich miesiącach Roya Cohna. Umieścił obok niego alternatywną wersję siebie – młodego człowieka zauroczonego nim, który stara się ukrywać swój homoseksualizm, zawarł przykrywkowe małżeństwo i robi karierę wśród prawicowych prawników.
Rozbudowując te postacie, opisując ich środowiska i motywacje, Kushner zaczął wprowadzać dodatkowe wątki – obyczajowe, polityczne, etniczne, nawet swoje poglądy na teatr (pierwsze kwestie Cohna dotyczą modnych broadwayowskich musicali). Zaczął wyłaniać się z tego coraz pełniejszy obraz Nowego Jorku roku 1985. Pisząc kolejne strony, Kushner ani się obejrzał, jak gdzieś nad maszyną do pisania dokonała się w nim przemiana – zamiast niepewnego swoich racji imitatora Brechta stał się jego godnym następcą. Stworzył wielki dramat wymieniany dziś jako klasyka teatru zaangażowanego społecznie.
Dramat Tony’ego Kushnera pozornie opowiada o perypetiach grupki nowojorskich homoseksualistów w obliczu pandemii AIDS. Jednak problemy, z którymi borykała się Ameryka połowy lat osiemdziesiątych, stają się jedynie punktem wyjścia dla znacznie szerszych rozważań. Anioły w Ameryce są nie tylko rozliczeniem z błędami i grzechami Ameryki, ale też dokonanym nad nią egzorcyzmem. Centrum dramatu stanowi nie epidemia AIDS i kryzys lat osiemdziesiątych, ale problem uwiedzenia Amerykanów przez ich własny mit.
Zakończenie sztuki ukazuje projekt nowej rodziny, a swoisty ewangelizm tej sceny staje się fundamentem dla projektu Nowej Ameryki w ogóle. W finałowej scenie przedstawiona jest rodzina złożona z trzech gejów (WASP-a, Żyda i Afroamerykanina) oraz mormonki w średnim wieku. Nowa rodzina składa się przede wszystkim z mniejszości seksualnych – homoseksualistów i kobiet; tych, którzy do tej pory nie mieli prawa głosu w amerykańskiej kulturze, mogą zaś przyczynić się do jej przemiany.
scenografia: Małgorzata Szczęśniak,
muzyka: Paweł Mykietyn,
światło: Felice Ross,
film: Paweł Łoziński,
songi: Adam Falkiewicz,
stylizacja fryzur i peruki: Robert Kupisz,
make-up: Gonia Wielocha,
rzeźby: Zofia Remiszewska, Dominik Dlouhy,
efekty malarskie: Arkadiusz Sylwestrowicz;
obsada: Stanisława Celińska / Maja Komorowska, Magdalena Cielecka, Maja Ostaszewska / Magdalena Popławska, Bogusława Schubert, Danuta Stenka / Dorota Landowska / Monika Niemczyk, Andrzej Chyra, Rafał Maćkowiak, Zygmunt Malanowicz, Jacek Poniedziałek, Maciej Stuhr, Tomasz Tyndyk.
Premiera miała miejsce w TR Warszawa 17 lutego 2007 roku.
Świetlica Krytyki Politycznej w Trójmieście
ul. Nowe Ogrody 35
Gdańsk