29 września 2011 r. o godz. 19.00 w galerii Art Stations w Poznaniu odbędzie się wernisaż wystawy pt. Nowy Porządek, na której zostaną zaprezentowane prace z kręgu minimal artu oraz abstrakcji geometrycznej.
Tytułowy Nowy porządek ma dla twórców wystawy dwa podstawowe znaczenia. Po pierwsze, chodzi o nowy porządek, w jakim ułożono prace z kolekcji Grażyny Kulczyk. Fragmenty kolekcji pokazywano już wcześniej w różnych konfiguracjach. Drugie znaczenie tytułu: Nowy porządek to opowieść o sztuce, która postanowiła w radykalny sposób szukać porządku, narzucać porządek rzeczywistości bądź odnajdywać go w niej.
Początek to klasyczne prace Donalda Judda. Jedne z najcenniejszych obiektów w kolekcji, dotychczas nieprezentowane, stają się punktem wyjścia i odniesienia dla wystawy pokazującej, jak tradycja minimal artu oraz abstrakcji geometrycznej była przywoływana i przerabiana w sztuce polskiej minionego półwiecza – aż do dnia dzisiejszego.
Ekspozycja jest serią konfrontacji klasyków (Henryka Stażewskiego, Romana Opałki, Mikołaja Smoczyńskiego, Mirosława Bałki, Kojiego Kamojiego) z propozycjami młodszej generacji (m.in. Michała Budnego, Agnieszki Kalinowskiej, Jarosława Flicińskiego, Katarzyny Przezwańskiej, Marzeny Nowak, Małgorzaty Szymankiewicz, Krystiana TRUTHA Czaplickiego).
Młodsi artyści odwracają perspektywę spojrzenia na minimal i abstrakcję. Nie kreują abstrakcyjnych układów kształtów i barw, ale odnajdują je w rzeczywistości i przenoszą w obręb sztuki. Jedna z najnowszych prac Michała Budnego to układ lekko wykrzywionych desek zamontowanych na ścianie jedna pod drugą, w regularnych odstępach, łudząco podobny do taniej biblioteczki. Donald Judd jest tu przywoływany, a zarazem reinterpretowany. Minimal art w wydaniu Budnego jest bardziej ulotny i poetycki od kanonicznej wersji amerykańskiej.
Zostaną porównane obrazy najwybitniejszego polskiego malarza abstrakcyjnego Henryka Stażewskiego z pracami Jarosława Flicińskiego i Marzeny Nowak. Prace Stażewskiego pozostają surowe, pozbawione elementu narracyjnego. Młodsze pokolenie odnosi się do tego dziedzictwa wręcz prowokacyjnie. Fliciński przemalowuje na wielkoformatowych płótnach wzory odnalezione na kocach turystycznych, Nowak układa abstrakcyjne instalacje z kółek hula hop.
Podstawowym tematem w kręgu minimal artu zawsze była relacja widza z przestrzenią, sposób, w jaki dzieło wpływa na postrzeganie sfery wokół niego. W ramach kolejnych reinterpretacji język minimalu zaczął artystom służyć do opowieści o ich przestrzeni intymnej. Rzeźba Mirosława Bałki – narracyjna, a zarazem minimalna jest realizacją na temat domu, miejsca wzrastania. Dom i przedmioty z niego zapamiętane to inspiracje dla Agnieszki Kalinowskiej czy Michała Budnego.
Kolejny wątek: sztuka jako tymczasowy ślad pozostawiony przez artystę w zastanej przestrzeni, sposób na jej opanowanie, niekiedy nawet zagarnięcie. Do tego typu myślenia odnoszą się m.in. dokumentacje działań Mikołaja Smoczyńskiego, a w młodszym pokoleniu podobną strategię kontynuują Jarosław Fliciński (jego technika pracy na ścianie wprost odwołuje się do oryginalnych projektów malarskich Smoczyńskiego) czy TRUTH.
Artyści: m.in. Mirosław Bałka, Michał Budny, Krystian TRUTH Czaplicki, Jarosław Fliciński, Donald Judd, Agnieszka Kalinowska, Koji Kamoji, Marzena Nowak, Roman Opałka, Katarzyna Przezwańska, Mikołaj Smoczyński, Henryk Stażewski, Małgorzata Szymankiewicz
Kuratorzy: Justyna Kowalska, Tomasz Plata, Michał Suchora
Nowy Porządek
29 września 2011 r.– 2 stycznia 2012 r.
wernisaż: 29 września 2011 r., godz. 19.00
Art Stations Foundation
ul. Półwiejska 42
61-888 Poznań
