Od 2 do 6 listopada 2011 roku potrwa Międzynarodowy Festiwal Literatury im. Josepha Conrada w Krakowie. Swoją obecność podczas Festiwalu potwierdzili Albert Manguel, Robert Calasso, Ewa Hoffman, Janusz Rudnicki i Maciej Zaremba.
Alberto Manguel – wybitny argentyński pisarz, redaktor i tłumacz, niegdyś lektor samego Jorge Luisa Borgesa, autor bestselerowej Mojej historii czytania i opracowania na temat Iliady i Odysei Homera, będzie gościem drugiego i trzeciego dnia 3. Festiwalu Conrada. Kraków odwiedzi także włoski eseista, pisarz, szef wydawnictwa Adelphi – Roberto Calasso, który wraz z Ewą Hoffman, autorką m.in. Illumination, będzie gościem czwartego dnia Festiwalu. Podczas Festiwalu odbędą się również spotkania z prozaikiem i eseistą – Januszem Rudnickim oraz – szwedzkim dziennikarzem polskiego pochodzenia Maciejem Zarembą.
Alberto Manguel (1948) – kanadyjsko-argentyński pisarz, eseista, redaktor i tłumacz, autor licznych antologii. W wieku szesnastu lat dorabiał po szkole w słynnej księgarni Pygmalion w Buenos Aires, gdzie poznał Borgesa. Został jednym z jego osobistych lektorów (autor Raportu Brodiego cierpiał na ślepotę, która uniemożliwiała mu czytanie). Manguel, jako syn ambasadora, nieustannie przenosił się z jednego miejsca w drugie. Rodzinny język opanował dopiero w wieku siedmiu lat (wcześniej porozumiewał się po angielsku i niemiecku). Po wyjeździe z Buenos Aires mieszkał we Francji, Anglii, na Taiti, w Kanadzie.
W 2000 roku kupił niewielkie opactwo nad Loarą, gdzie postanowił się osiedlić. W Polsce i na świecie znany jest przede wszystkim jako autor bestselerowej Mojej historii czytania (A history of Reading, 1996), w której Manguel uświadamia, że każdy zmienia się pod wpływem aktu lektury i że każda przeczytana książka wpływa na ludzkie życie. Dowodzi tego również w kolejnej znanej publikacji na temat najważniejszych dzieł literatury światowej – Homer. Iliada i Odyseja. Biografia (wydanie polskie w tłumaczeniu Hanny Jankowskiej ukazało się w 2010 roku).
Roberto Calasso (1941) – włoski pisarz, eseista, szef wydawnictwa Adelphi. Studiował literaturę angielską na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. W 1962 roku rozpoczął pracę w Adelphi Edizioni. Należy do elity europejskich intelektualistów, porównywany do Ericha Auerbacha i Ernesta Roberta Curtiusa. Napisał m.in.: L’impuro folie (1974), La rovina di Kasch (Upadek Kaschu, 1983). Polskiemu czytelnikowi znany przede wszystkim jako autor książki o greckich mitach – Le nozze di Cadmo e Armonia (1988) – Zaślubiny Kadmosa z Harmonią, która w przekładzie Stanisława Kasprzysiaka ukazała się w Polsce w 1995 roku.
W kolejnej publikacji pt. Ka (1996) sięga po mitologię indyjską. Tytułowe Ka to jedno z imion Pradżapatiego, pana wszelkiego stworzenia, oznaczające dosłownie kto? – wydanie polskie w przekładzie Ireneusza Kani ukazało się w roku 2008. Wydana w tym samym roku książka Literatura i bogowie jest pokłosiem prestiżowych Weidenfeld Lectures, które Calasso wygłosił w Oxfordzie w roku 2000. Calasso wysuwa tu koncepcję literatury absolutnej, której wyznacza się nie tylko estetyczne zadania, ale która staje się swoistym rodzajem poznania, zdaniem badacz dzięki niej i tylko poprzez nią pewien rodzaj wiedzy może wyjść na jaw.
Eva Hoffman (1945) – polsko-amerykańska pisarka, historyk żydowskiego pochodzenia. Urodziła się w Krakowie jako Ewa Wydra w rodzinie polskich Żydów ocalonych z Holocaustu, tu ukończyła szkołę podstawową. W 1959 roku wraz z rodziną na pokładzie statku Batory wyemigrowała do Kanady, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Studiowała kolejno na Uniwersytecie Rice’a w Houston, Yale School of Music i Uniwersytecie Harvarda. Osiągnięcia akademickie zaowocowały później w pracy edytorki i krytyka literackiego. Od 1979 roku przez ponad 11 lat pracowała w redakcji New York Timesa, gdzie szlifowała warsztat pisarski.
W 1989 roku ukazała się książka – Lost in Translation. A Life in a New Language, która odniosła międzynarodowy sukces. Jest też autorką książki ukazującej losy dwóch wspólnot: polskiej i żydowskiej – Sztetl. Świat Żydów polskich (2001, przeł. Michał Ronikier), w której nie stroni od poruszania tematów kontrowersyjnych i bolesnych. Jej najnowsza powieść pod tytułem Illumination (2008, w Stanach Zjednoczonych wydana jako Appasionata) to historia pianistki, której życie zawszonej jest w strefie pomiędzy, rozciągającej się na terenie granicznych kultur, języków, wspólnot – stąd potrzeba konstruowania zagubionej tożsamości. Obecnie mieszka w Londynie.
Maciej Zaremba – szwedzki dziennikarz polskiego pochodzenia, publicysta, tłumacz (poezja Zbigniewa Herberta). Po maturze, w 1969 r., razem z matką, babcią i braćmi wyemigrował do Szwecji. Roznosił przesyłki, był salowym w szpitalu, operatorem dźwigu na budowie – tak poznawał życie i język. Studiował historię filmu i historię idei. Jako dziennikarz rozpoczął pracę w 1981 pisząc reportaże z Polski na temat powstającej Solidarności.
Obecnie pracuje dla szwedzkiego dziennika Dagens Nyheter, zajmuje się kulturą i polityką. Jedną ze znaczących publikacji był jego tekst po śmierci Jana Pawła II. Jego publikacje to jednocześnie niezwykle wnikliwe eseje na temat mentalność Szwedów. Za swe publikacje otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Szwedzkiej Izby Adwokackiej oraz, kilkakrotnie, Nagrodę Akademii Szwedzkiej (tej samej, która przyznaje Literacką Nagrodę Nobla). Żoną Macieja Zaremby jest znana także w Polsce szwedzka pisarka Agneta Pleijel.
Janusz Rudnicki – prozaik i eseista. Był działaczem Solidarności, internowany po wprowadzeniu stanu wojennego, na emigracji od 1983 roku. Współpracownik – Twórczości. Ostatnio opublikował: Mój Wehrmacht (Warszawa 2004), Chodźcie idziemy (Warszawa 2007) i Śmierć czeskiego psa (Warszawa 2009).
Międzynarodowy Festiwal Literatury im. Josepha Conrada
2-6 listopada 2011 r.
Kraków
