Od 5 marca 2012 roku w Starej Galerii ZPAF w Warszawie będzie można oglądać wystawę fotografii Andrzeja Dudka-Dürera Meta Przemiana II, DUDEK – DÜRER, Żywa Rzeźba.
Andrzej Dudek-Dürer o fotografiach na wystawie:
od 1969 roku realizuję life performance Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja DUDKA – DÜRERA /żywa rzeźba/ w miejscach, w których się pojawiam… Buty i spodnie są używane codziennie od 43 lat. Poddawane są one regularnej naprawie oraz różnego rodzaju formom dokumentacji – fotografia, obiekty , video, grafika, rysunek,… wchodzą one w stały kontakt z odbiorcą często nieświadomego udziału w relacji artystycznej (…) Sztuka jest dla mnie sposobem, możliwością , szczególną możliwością autorealizacji komunikacji I kooperacji… Moje Życie jest Sztuką (…).
Idea wystawy to ukazanie procesu przemiany transformacji wynikających z bardzo subiektywnych doświadczeń – świadomość reinkarnacji, jak i biektywnych, śmierci ojca i brata. Jedno i drugie doświadczenie ukazuje ciągły proces w realizowanych projektach artystycznych, poprzez poszukiwania w dziedzinie fotografii jak również w nowych technologiach cyfrowych zarówno w kompozycjach muzycznych, realizacjach video. Moja twórczość to refleksja nad czasem, trwaniem i przemijaniem, materialnością i duchowością. Przez pryzmat idei i performance Żywej Rzeźby dokonuje autoanalizy w obszarze doświadczenia zewnętrznego jak i wewnętrznego, relacji z sobą jak i każdym spotkanym na mojej drodze życia odbiorcą.
Andrzej Kostołowski pisał o fotografii artysty:
Z m i a n a jest dla Andrzeja Dudka-Dürera jedną z najtrudniejszych spraw, skoro jego dążeniem jest udowadnianie, że cały czas nie jest kimś innym, tylko tym samym tj. Andrzejem Dudkiem-Dürerem posiadającym taki a nie inny stały wygląd i takie a nie inne stałe możliwości. Najbardziej charakterystycznym przykładem tożsamości Andrzeja Dudka – Dürera są jego buty. Noszone stale od wielu lat te same buty uzupełniane są tylko zszywkami i łatami. Są jakby kurczowym przywiązaniem się do jednego układu przedmiotowego, ale nie dla kultu przedmiotu, lecz po prostu dlatego aby w ogóle nie powstawał problem przedmiotu. Podobnie postępuje Dudek Dürer np. ze spodniami czy takimi czynnościami, jak jedzenie.
A jednak im bardziej stara się operować wciąż tym samym (tym samym wyglądem, tymi samymi elementami ubioru, upodobnionymi do siebie akcjami,komunikatami, komputerowo obrabianymi reprodukcjami) osiąga bardzo istotne przeciwieństwo braku zmian.
(…)Wyobrażenia śmierci wyprowadzone z grafik Dürera są dla artysty – zwolennika reinkarnacji nie tyle symbolami końca co właśnie zarysowywanie początku. Na wiele sposobów wykorzystywany motyw nosorożca będącego u Dürera alegorią nieznanego świata, dla Andrzeja Dudka Dürera staje się jakby emblematem świata duchowego – dostępnego w medytacji. (…)
Fragment z katalogu Andrzej Dudek – Dürer. Rekonstrukcja tożsamości. Andrzej DUDEK- DÜRER A ZMIANA ŹRÓDEŁ SZTUKI. Fotografia i wideo – prace z lat 1965-2005. Wrocław 2006.
Andrzej Dudek-Dürer – fotograf, performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk. Od 1969 roku realizuje life performance w Miejscach w Których się Pojawia… Do roku 1978 Andrzej DUDEK-DÜRER żyje w izolacji. W 1979 roku rozpoczyna realizację projektów SZTUKI PODRÓŻY na terenie Polski, następnie Europy Zachodniej, Meksyku, USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Singapuru, Korei Południowej, Japonii.
Prezentował swoją twórczość i prowadził wykłady m.in. w The Art Institute w Chicago; Academy of Art College w San Francisco; Conservatorio National de Musica w Mexico City; School of Art Otago Polytechnic w Dunedin – Nowa Zelandia; The City Art Institute w Sydney; University of California, Berkeley; ASP w Gdansku; Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Stypendysta Ministerstwa Kultury w 2002. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dzedzictwa Narodowego.
Wernisaż: 5 marca, godz. 18.00
Wystawa potrwa do 30 marca
Stara Galeria ZPAF
Plac Zamkowy 8
Warszawa