Od 5 lipca do 23 września w Galerii Sztuki w Legnicy będzie można oglądać obrazy Jana Tarasina pochodzące m.in. z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie.
Pokazanych zostanie kilkanaście prac z których kilka na co dzień można oglądać w Galerii Sztuki Polskiej XX wieku Muzeum Narodowego w Krakowie. Galeria Starmach z kolei udostępniła całą swoją kolekcję czarno-białych fotografii autorstwa tegoż artysty, stanowiących kontynuację niezwykle malarskiego i wysublimowanego spojrzenia Tarasina na rzeczywistość. Wystawa została wzbogacona kilkoma pracami malarskim z Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz grafikami z Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu.
Prezentację otwiera najwcześniejszy obraz Tarasina znajdujący się w kolekcji krakowskiego Muzeum – Akt z około 1954 roku, w którym widać wyraźnie realistyczne, bardzo jeszcze uczniowskie potraktowanie modela. W późniejszych obrazach, np. Uczcie z 1957 czy Szyldzie z 1959 roku, uderza niemal abstrakcyjne ujęcie rzeczywistości. Twórczość lat sześćdziesiątych zdominowały przedmioty – ich świat zawsze interesował Tarasina. Artysta zaczynał od realistycznego zapisu obserwowanych rzeczy, które następnie redukował, upraszczał, aż stworzył cały system znaków abstrakcyjnych i zbliżonych do abstrakcyjnych. Tak powstały znaki-przedmioty, znaki-symbole, odbicia form wziętych z bezpośrednio otaczającej nas rzeczywistości, tworzące nowy kod komunikacyjny, np. w pracach z lat siedemdziesiątych – Zachód słońca, Kolekcja I czy Przedmioty policzone.
Ekspozycję czasowo zamyka Magazyn, obraz z 1990 roku. Praca ta, dzięki swym walorom estetycznym, stanowi swoiste podsumowanie twórczości artysty. Budowana jest za pomocą linearnych układów linii, na których ustawione zostały przedmioty. Całość kompozycji, jak zwykle w malarstwie tego artysty, przepojona została subtelną gamą kolorystyczną.
Jan Tarasin (1926–2009) był wybitnym malarzem, grafikiem, fotografem, a także autorem esejów filozoficznych. W latach 1946–1951 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach malarstwa profesorów Zygmunta Radnickiego, Wacława Taranczewskiego i Zbigniewa Pronaszki oraz w pracowniach grafiki profesorów Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Jako student uczestniczył w 1948 roku w 1. Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Malował w tym czasie głównie oszczędne w swej formie martwe natury nawiązujące do kubizmu syntetycznego. W okresie socrealizmu tworzył przede wszystkim prace graficzne. W drugiej połowie lat 50. skierował się ku sztuce niefiguratywnej, operując prostymi formami sytuowanymi w aluzyjnej przestrzeni. Od 1962 roku był członkiem Grupy Krakowskiej. W latach 1963–1967 wykładał na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1967 roku związał swe życie zawodowe z Warszawą, gdzie w 1974 roku objął Samodzielną Pracownię Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych. W 1985 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego tej uczelni, a w 1987 został wybrany jej rektorem. W latach 1974 – 1982 publikował własne teksty, rysunki i szkice w cyklu: Zeszyty. Zmarł 8 sierpnia 2009 roku w Warszawie.
Jan Tarasin. W cieniu awangardy
5 lipca-23 września 2012 r.
Wernisaż: 5 lipca, godz. 18.00
Galeria Sztuki w Legnicy
Pl. Katedralny 1,