Od 31 stycznia w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Szczecinie będzie można oglądać wystawę pt. Figura. Sztuka pierwszej połowy XX wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie.
![Rafał Malczewski, „Taniec”, ok. 1924, olej na tekturze, Muzeum Narodowe w Szczecinie, fot. Grzegorz Solecki (źródło: materiały prasowe organizatora) Rafał Malczewski, „Taniec”, ok. 1924, olej na tekturze, Muzeum Narodowe w Szczecinie, fot. Grzegorz Solecki (źródło: materiały prasowe organizatora)](https://ownetic.com/news/wp-contenthttps://ownetic.com/news/wp-content/uploads/2013/01/rafal-malczewski-taniec-ok-1924-mns-2013-01-24-530x769.jpg)
Poszczególne wątki narracji wystawy Figura ukazują charakter zbiorów rzeźby statuarycznej i portretowej pierwszej połowy XX wieku. Przestrzenny, wielowymiarowy, plastyczny – także w przenośnym znaczeniu tych słów – wizerunek człowieka, utrwalony przez generacje rzeźbiarzy najsilniej związanych z okresem dwudziestolecia międzywojennego, dopełniają dzieła malarskie.
Spośród bogatej kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie wybrano jednak tylko takie obiekty, które w trojaki sposób nawiązują do pojęcia rzeźby: na poziomie ikonograficznym, gdy dokumentują oblicze jej twórcy lub stanowią jej płaszczyznowy widok; na poziomie formalnym, gdy – w haptyczny, swoisty rzeźbie sposób ujmowania rzeczywistości – igrają z immanentną płaskością medium; wreszcie na poziomie historyczno-biograficznym, zapoznając z pracami artystów, którzy zarówno malowali, jak i modelowali lub rzeźbili.
Kluczowe muzealium, Wielki młodzieniec Ernesta de Fioriego, umożliwia widzowi konfrontację z rzeźbą o monumentalnych rozmiarach, w typie często wykorzystywanym do dekoracji parków i ogrodów.W takim otoczeniu stanął zresztą jej berliński pendant. Wśród przykładów uniwersalnego gatunku aktu kobiecego przypominamy charakterystyczny dla tego czasu układ figury przykucniętej bądź klęczącej, reprezentowany na wystawie terakotową kompozycją Hermanna Geibela. Antyczny kontekst przytaczają również obrazy Henryka Szczyglińskiego, Adolfa Münzera i Wacława Borowskiego.
W wizerunku Topielca Alfreda Geislera zauważamy trwałość biblijnej ikonografii opłakiwania, rozpoczynając zarazem przegląd – ważnej dla Szczecina niezależnie od sytuacji politycznej – tematyki (po)morskiej. Obok rodzajowych przedstawień rybaków i wioślarzy pokazujemy patriotycznie motywowane wizerunki modelowanego przez Alfonsa Karnego marynarza bohaterskiej jednostki lub ciosanego przez Joachima Utecha Grenadiera pomorskiego.
Pozbawionym uogólnień dokumentem historii stały się portrety potężnych polityków i ideologów, prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga oraz bolszewickiego lidera Włodzimierza Lenina. Potrzeba historycznego zakorzenienia zrodziła wreszcie wizerunki dawnych władców, których szczególnym typem był pomnik konny. Motyw jeźdźca okazał wyjątkową żywotność w batalistycznym malarstwie polskim, którego tradycję – także w scenach rodzajowych – konsekwentnie kontynuował Eugeniusz Geppert.
Organizatorzy: Muzeum Narodowe w Szczecinie, Ernst Barlach Stiftung Güstrow
Figura. Sztuka pierwszej połowy XX wieku ze zbiorów MNS
Wernisaż: 31 stycznia 2013 roku, godz. 18.00
Wystawa potrwa do 17 kwietnia 2013 roku
Gmach Główny Muzeum Narodowego
ul. Wały Chrobrego 3
Szczecin