19 marca na scenie Teatru Powszechnego w Łodzi w ramach 19. edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych wystąpił Wrocławski Teatr Współczesny ze spektaklem Hopla, żyjemy! w reżyserii Krystyny Meissner.
Hopla, żyjemy! to autorski scenariusz Krystyny Meissner o miłości i starości luźno inspirowany twórczością Gabriela Garcíi Márqueza.
Starość jest w naszej kulturze tematem tabu. Nasze myślenie o życiu zawłaszczył i podporządkował sobie powszechnie obowiązujący kult młodości. Hopla, żyjemy! niejako rehabilituje starość. Mówi, że ten okres ludzkiego życia jest równoprawny z innymi. Przywraca starości jej godność. Mówi o prawie każdego człowieka do przeżywania życia w pełni, aż do jego końca. Domaga się szacunku dla ludzi starych i uznania ich prawa do miłości duchowej i fizycznej. Autorka mówi, że miłość jest podstawowym elementem ludzkiego życia, że jest potrzebą, która istnieje w każdym z nas niezależnie od wieku, płci czy orientacji seksualnej, że jest wartością, dzięki której życie nabiera sensu, że jesteśmy nawet skłonni poświęcić dla niej to, co najcenniejsze – nasze życie.
Hopla, żyjemy!, 19 marca 2013 roku, XIX Międzynarodowy Festiwal Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych
scenariusz i reżyseria: Krystyna Meissner
dramaturgia: Aneta Cardet
scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski
muzyka: Piotr Dziubek
choreografia: Mikołaj Mikołajczyk
