17 kwietnia w wieku 87 lat w Meksyku zmarł Gabriel García Márquez – kolumbijski pisarz, jeden z najwybitniejszych twórców realizmu magicznego, laureat Nagrody Nobla w 1982 roku.
García Márquez urodził się w 1927 roku. Rozpoczął karierę jako dziennikarz w prasie lokalnej w gazetach El Heraldo z miasta Barranquilla oraz El Universal wydawanej w Cartagenie. Później przeniósł się do Bogoty, gdzie rozpoczął pracę jako reporter w kolumbijskim dzienniku El Espectador; pracował m.in. w charakterze korespondenta zagranicznego piszącego z Rzymu, Paryża, Barcelony, Caracas oraz Nowego Jorku.
Pierwsze jego większe dzieło, powieść Szarańcza, powstała w 1955. García Márquez zdobył popularność cyklem reportaży pt. Opowieść rozbitka (hiszp. Relato de un náufrago), publikowanych w 1955 na łamach pisma El Espectador. Powieść została wydana w formie książkowej w 1970.
Najbardziej znaną powieścią Garcii Marqueza jest Sto lat samotności (Cien años de soledad), która ukazała się w 1967. Utwór ten, przedstawiając sagę rodu Buendía z zagubionej gdzieś na południowoamerykańskich bezdrożach wioski Macondo, jest jednocześnie swoistą syntezą dziejów całego kontynentu. Powieść okrzyknięto najważniejszym dziełem literatury hiszpańskojęzycznej od czasów Don Kichota (Pablo Neruda), natomiast jej specyficzny styl nazwano realizmem magicznym.
W 1982 Garcia Marquez został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. W uzasadnieniu napisano, iż nagrodę otrzymał za powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu.
Pogarszający się stan zdrowia, a przede wszystkim wykryta u pisarza w 1999 choroba nowotworowa (peruwiański dziennik La Repubblica informował nawet mylnie o śmierci pisarza w 2000 roku) skłoniły Marqueza do rozpoczęcia spisywania własnych wspomnień. W 2002 Garcia Marquez opublikował książkę Żyć, żeby opowiadać o tym (Vivir para contarla), będącą pierwszą częścią autobiograficznego cyklu zamierzonego na trzy tomy.
W 2004 ukazała się ostatnia jak dotąd powieść pisarza, Rzecz o mych smutnych dziwkach (Memoria de mis putas tristes).
(źródło: Wikipedia. Wolna Encyklopedia)
